Վերջերս բացահայտել եմ՝ որտեղ են երգխոսելու ամենաբազմազան մեղեդիները, մեկը մյուսից ինքնատիպ կատարումները և մշակութային դրսևորումները։ Եվրատեսիլ երգի մրցույթի մեղեդիները մեզ տաննում են իրական երաժշտական ճանապարհորդության: Այս էպիզոդում մենք հարմար կտեղավորվենք Եվրատեսիլի «սրտում»` հիշելով նախորդ դարի դիվաներին, հասնելով մինչև մեր օրեր: Եվրատեսիլ շոուի երկրպագուներ Հովիկ Վանյանը, Լուսինե Հարությունյանը և Հայկ Խաչատրյանը երգխոսելու են յուրաքանչյուր երգի հետևում թաքնված պատմությունների, զգացմունքների մասին։

Երգի բառերը ներկայացնում են ոչ միայն երգը, այլ նաև կատարողին։ Տարբեր ժամանակներում եղել են ստեղծագործողներ, որոնց երգերը ոչ միայն երաժշտության, այլև խոսքերի մասին են։

Մերօրյա հեղինակ-կատարողներ Լիլիթ Օսիպյանը՝ Դլիթը, Ավելուկի Զառա Կրոյանը և Սևագիր խմբի վոկալիստ Էմ Կալուխյանը լսելու են ավագ սերնդի կատարումներ, որտեղ բովանդակությունը վստահաբար մեծ նշանակություն ունի։

Ճեղքելով ավանդական ժանրերի պատնեշները՝ նոր արտիստները կրկին վերափոխում են մեր երգացանկերը:

Այս անգամ սա վերաբերում է ռեփին և հիփհոփյան ռիթներին: Հայ ռեպերներ Էյչիլան՝ Նարեկ Հովսեփյանը, Սիրիուսը՝ Հովհաննես Գավալյանը և Էմ Տիկոն՝ Տիգրան Մնացականյանը, վերաշարադրում են կանոնները և երգխոսում հիփհոփյան բիթերի վրա։

«Մեր ժամանակ նման երգեր չկային»,- հաճախ ասում են մեծերը՝ լսելով ժամանակակից մեղեդիներ։ Մեզ համար էլ պարզ չէ, թե ինչն է փոփոխվել երաժշտության մեջ տարիների ընթացքում։

Ուրբաթ երեկո է, հավանաբար որոշել ես գնալ պարելու ու ընկերների հետ լավ ժամանակ անցկացնելու, բայց օրվա տրամադրությունը կախված է լավ երաժշտությունից։

Դու՞ք էլ եք մտածում, որ Վալերի Լեոնտևին բոլորը գիտեն, երգերը հաստատ լսել են։ Ես էլ էի այդպես կարծում։ Սակայն ասում են՝ սերունդների տարբերությունն ազդում է երաժշտական ճաշակի և ընկալման վրա։

Դա ստուգելու համար երեք դեռահասների՝ Արաքսիային, Տիգրանին և Անգելինային առաջարկել եմ լսել իմ մանկության կամ ծնողներիս երիտասարդության երգերը։

Մեր փլեյլիստները կազվում են ըստ ժանրերի կամ երաժշտական ​​դոգմաների. իսկ ի՞նչ, եթե երգեր ստեղծողները նոտաների նոր դասավորություն գտնում են այլ երաժշտական ժանրեր փորփրելով։ Ռոքն այս անգամ միաձուլվել է փոփին։

Ռոք ժանրի կատարողներ Վարդգես Հովեյանը, Արթուր Աթայանն ու Գոռ Թադևոսյանը դուրս են եկել իրենց փլեյլիստերից և երգխոսում են ժամանակակից փոփ կատարումների մասին:

Դասական ոլորտում ստեղծագործելը ենթադրում է անդադար լսել դասական երաժշտություն։ Բայց մի՞թե օպերայի և բալետի բեմից հանդես եկող արտիստները՝ Ռազմիկ Մարուքյանը, Լուսինե Մակարյանը և Խաչիկ Բեկյանը, բեմից դուրս այլ երգեր չեն լսում։ Նրանց առաջակել եմ լսել հիփհոփյան երեք տարբեր մոտեցումներով երգեր։ 

Բլոգերների կյանքի, ապրելակերպի ու առօրյայի մասին երբեմն ավելի շատ բան ենք իմանում, քան, օրինակ, նրանց երաժշտական ճաշակի։ Այս «խիստ անձնական» ոլորտ էլ հենց ներխուժել է «Երգխոսության» այս էպիզոդը։ Միշել Ղայթանջյանը, Նինա Տիտանյանն ու Քրիստինե Բունիաթյանը լսել են երեք երգ՝ մեր օրերում ստեղծվող նոր երգեր և նախորդ դարաշրջանի հանրահայտ հիթեր։

Գուցե դու էլ հետևես նրանց օրինակին ու ավելացնես այս երգերը քո փլեյլիստում։