ต่อเนื่องจากอีพี 215 (เมืองคนเหงา) เสาเสาเสาขอพาคุณมาสำรวจกันให้ลึกลงไปอีก ว่าความเป็นเมืองใหญ่ที่ขาดการออกแบบให้เป็นมิตรกับพวกเราในฐานะมนุษย์นั้น ได้สูบกลืนพลังชีวิตของเราไปอย่างไรบ้าง

พฤติกรรมต่างๆ ในการใช้ชีวิตในเมืองหลวงที่ชินชาของเรานั้น แท้จริงถูกกำหนดมาจากเมืองที่ว่า แถมยังส่งผลเสียอย่างซึทลึกเข้าไปในมโนสำนึกของประชากรเมืองอย่างคาดไม่ถึง

เราจะต้องอยู่กันแบบนี้จริงๆ หรือ แล้วเมืองอื่นๆ ในโลกเขาแก้ปัญหานี้อย่างไร และเมื่อไหร่เราจะได้มีวาสนาแบบนั้นบ้าง

มาแลกเปลี่ยนความเศร้ากันสองชั่วโมงครึ่ง ยาวขนาดนี้ฟังเสร็จก็หายเศร้าเลย