สวีดัด..สวัสดีแฟนรายการเสาเสาเสาทั้งหน้าไก่หน้าเหม่า...หน้าเก่าหน้าใหม่!!  วันนี้เราสามสี่ห้าคน แอน-โบ๊ท-โอห์ม-น้ำ-แนท  จะพาคุณไปย้อนวันวานกับอดีตที่หอมหวลชวนชมด้วยกลิ่นควันไฟ เขม่า กระสุน  ดินปืน!!! กับการตามหาหมุดห(ม)ายแห่งยุคสมัยในอดีตกาล

ในโลกตะวันตก  สถาปัตยกรรมแทบจะเป็นสิ่งหลักในการแบ่งยุคสมัย วิธีการสร้างอาคาร  รูปลักษณ์ของตัวสถาปัตยกรรม รวมถึงแนวคิด จะถูกถ่ายทอดออกมาในรูปแบบของ  "สัญญะ" ที่แฝงอยู่ในสถาปัตยกรรม เช่น  ยุคโกธิคมีการสร้างโบสถ์ให้สูงชะลูดด้วยเชื่อว่าจะได้ใกล้ชิดพระเจ้า

ในประเทศไทยบ้านเราเองก็มีการใช้สถาปัตยกรรมเป็นเครื่องมือในการแบ่งยุคสมัยเช่นกัน  ช่วงเวลาที่เห็นได้ชัดก็คือช่วงการเปลี่ยนแปลง ระบอบการปกครองใน พ.ศ.2475  โดยกลุ่มคณะราษฎร...ที่มีการถ่ายทอดสัญญะลงไปในงานสถาปัตยกรรม  เพื่อใช้เป็นกลไกในการสร้างความหมายใหม่ให้กับยุคสมัย

เรียกได้ว่าเป็นการปฏิวัติแนวคิดที่เปลี่ยนจากการพลิกหน้ามือเป็นหลังมือกันเลยทีเดียวส่วนสัญญะที่ว่าจะเป็นอะไร?  ใส่ลงไปในงานสถาปัตยกรรมด้วยวิธีไหน?  ส่งผลอย่างไรกับสถาปัตยกรรมและแนวคิดของคนในยุคสมัยนั้นบ้าง?

รวมถึงหมุดที่หายไปนั้นมีข่าวคราวความคืบหน้าเป็นเช่นใด? ขอเชิญสดับรับฟังได้ ณ บัดซบ เฮ้ย! ณ บัดนู้น เฮ้ย ณ บัดนี้ เฮ้ย! ถูกแล้ว!!