Øvut mentoring er ein nýggj skipan at menna stjórar, sum MentorFO nú setur hol á. Skipanin snýr seg um, at ung og nýlærd starvsfólk sparra við eldri og royndir stjórar, geva teimum nýggj amboð og læra teir nýggjar tilgongdir, sum ikki vóru til, tá royndu stjórarnir fingu sína útbúgving.

Stjórarnir kunnu fáa stórt gagn av at fáa vitan um t.d. talgilda heimin og skilja tankagongdina, avbjóðingarnar og sjónarmiðini, sum ung starvsfólk hava.

Luttakarar í sendingini:

Turið Poulsen

Eyðun Mørkøre

Poula á Líðarenda

Tórfríð Tavsen

Búgvi Poulsen

Niklas Reginsson

Niklas Reginsson, fysioterapeutur, er gestur í serfrøðingatáttinum.

Høvuðsevnið hesa ferð er tungt kropsligt arbeiði.

Handverkarar, námsfrøðingar, sjómenn og fleiri onnur teljast millum hesi.

Tað kann eitt nú vera tungt arbeiði ella somu rørslur, ið verða gjørdar umaftur og umaftur, ið sum frálíður kunnu elva til skaðar og slit.

Í Føroyum er tað framvegis eitt stórt kompliment, um tú fært at vita, at tú ert røsk ella raskur til arbeiðis.

Tað nýtist tó ikki altíð at vera gott fyri tann einstaka, vísir Niklas Reginsson á.

Hvat er loyvt, og hvat er ikki loyvt at brúka ein bil hjá arbeiðsgevaranum til, tá tað snýr seg um privat ørindi og privata nýtslu?

Nær kann man siga, at eitt starvsfólk hevur frían bil, og tí skal rinda skatt av tí?

Nógvir eru spurningarnir, og TAKS hevur eftir besta fyrimuni roynt at svara teimum á heimasíðu sínari, soleiðis at fólk ikki ivast. Hóast hetta er líkt til, at mong fara lætt um privata nýtslu av firmabili, hóast tey kanska vita, at tað kostar.

11.novembur verður ráðstevnan StoicomX hildin í Finsen í Havn.

Hon snýr seg um stoisimu; ein heimsspeki- og lívslæra úr forna Grikkalandi, sum hevur vunnið seg fram aftur seinastu árini.

Tað eru Brandar Heðinsson og Ragnar Finsson, ið hava tikið stig til ráðstevnuna.

Henda læran er rættiliga gomul. Eini 2500 ár skulu vit aftur fyri at finna upprunan. Men kortini er tað ein sannroynd, at nógv fólk framvegis leita sær til stoisismuna.

Tónleikur, prát og samrøður.

Vit drekka fimm til átta ferðir um dagin. Hjá flestu okkara er hetta uttan hóvasták. Men hjá fleiri er hetta ein avbjóðing, tí tey stoyta.

Orsøkirnar til tað kunnu vera fleiri. Laila Midjord hevur sjálv upplivað, at ein, sum stóð henni nær, fekk parkinson, og orsakað av tí upplivdi, at tað var trupult at drekka.

Hetta fekk Lailu Midjord at hugsa um, hvat hon kundi gjørt fyri at forða ella í øllum førum basa hesum.

Og tað megnaði hon eisini.

Saman við floksfelaga sínum fann hon loysnina, og hevur tí gjørt serstaka glasið, Drinksaver.

Gestir í sendingini:

Ingun N. Olsen

Hanus Kjølbro

Robert McBirnie

Hilmar Jan Hansen

Laila Midjord

Søgan um krígsbarnið Robert er ikki ein søga um happing og mismun, men søgan um eitt langt og gott lív við nógvum upplivingum.

Mamman var framskygd og umhyggin, so hon kundi geva barni sínum alt tað besta, ið bara ein mamma kann geva.

Pápin gjørdist ongantíð ein virkin partur av lívinum og gerandisdegnum, men hevur altíð verið har, og er hvørki duldur ella gloymdur.

Søgan er eisini um at finna sínar røtur, og at fáa lagt teir ymsu brikkarnar í lvísins puslispæli upp á pláss.

Hann hevur búð í økinum síðan seinnu helvt av 60unum, og hevur tí fingið alt við, tá tað kemur til byggingina av brúnni um Streymin, ið varð tikin í nýtslu í 1973.

Ikki kann sigast annað enn, at brúgvin hevur havt stóran týdning fyri økið kring Oyrabakka, har Edmund Joensen og familjan hava húsast sum nærmastu grannar hjá brúnni.

- Áðrenn brúgvin kom, búðu vit 'bara' í Eysturoynni, meðan vit nú búgva í mið-Føroyum, og tá máttu vit við báti, um vit skuldu til Havnar til dømis.