Ciąg dalszy walki ze smoko-małpo-wynaturzeniem. Ewidentnie ma milion punktów życia i z połowę tego klasy pancerza, a jakby jeszcze komuś było mało to zdecydowanie wykonuje ZBYT. WIELE. AKCJI. A nasz MG twierdził, że ciężko będzie nas zabić. Bo wcale Adhara nie została powalona w jednej turze. I wcale nikt nie stracił wzroku. Wcale a wcale!

Czas na przygodę! Nasza drużyna dzielnie przedziera się przez gęstą dżunglę, a wraz z nami oddział elfów z plemienia Ekujae, które chyba powinno przestać traktować tak przyjaźnie pewne… osoby.

Tak więc trafiliśmy do dżungli, zostaliśmy otoczeni przez jakichś trzydziestu uzbrojonych elfów, a co robi Ragdar? Kula ognia! Nie no, żartuję. Grzecznie poszliśmy za nimi do ich miasta, spotkaliśmy kobietę z gałęzią zamiast ręki i wbiliśmy się na imprezię, której niektórzy z nas nie będą chcieli pamiętać. Co zdarzyło się w Akrivel, zostaje w Akrivel.

INFO: Zdajemy sobie sprawę z momentami dziwnej jakości audio spowodowanej lekko zniekształconym nagraniem, wiemy jak to już naprawiać, więc wiecej się nie powinno powtórzyć.Jak wszyscy dobrze wiecie, nasza drużyna ma za sobą wiele ciężkich walk oraz wyczerpujących, aczkolwiek ekscytujących przygód. Czas zatem odłożyć broń i skupić się na odbudowie twierdzy Altaerein. Na szczęście nie musieliśmy podrabiać dokumentów, żeby przejąć ją na własność. Ach, czeka nas dużo pracy!

Malarunk – to imię towarzyszy nam odkąd zeszliśmy w podziemia cytadeli Altaerein. A zatem oto i on: małpa z fikuśną rękawicą.

A myśleliście, że to Voz była trudnym przeciwnikiem, co? My też. Ach, biedny Rolf! Biedny Szymon, który tak jak wy nie wiedział, co czeka jego postać! Biedny stół, który został tak brutalnie wykorzystany! I biedny Ragdar, który… w zasadzie to jego mi nie szkoda. Zasłużył sobie.

Ach, te gobliny. Same z nimi kłopoty. A to uśmiercają swoją drużynę, a to mają manię wielkości… Bo to tylko mania wielkości, prawda? PRAWDA?!

Drużyna dochodzi do siebie po wyczerpującej walce z Voz, ale to nie koniec wrażeń. Tajemniczy głos, starożytna komnata i magiczna fontanna… czy to aby na pewno tylko sen? Co ujrzą bohaterowie w krystalicznie czystej wodzie: swoje odbicie, a może coś więcej? P.S. Rozważania Maćka przed tą sesją: „Hm, dawno nie było pająków”. Kurtyna.

Bohaterowie dzielnie stawiają czoła okrutnej Voz. I chociaż są coraz bardziej zmęczeni, to walczą do końca! Już wcześniej udowodnili, że nie pozwolą uciec żadnemu złoczyńcy, więc i teraz nie może być inaczej. Przygotujcie się, moi drodzy, bo będzie gorąco! I ciemno, tak, znów będzie ciemno…

I znowu pająki. Tylko tym razem jeden gada. I jest głodny. I próbuje zeżreć Rak’una, co z pewnością nie skończy się dobrze dla… no, sami się przekonacie. Jakby tego było mało, później spotykamy kolejną paskudę, która łazi po suficie. Ach i jeszcze jedno: jest ciemno...