Kochani,Zapewne zauważyliście, że dłuższe przebywanie razem zwiększa popyt na pokorę, lecz — niestety — nie zwiększa jej podaży. Ważne na dziś mogą być dla nas słowa: „Wszyscy zaś przepaszcie się chustą pokory względem siebie, gdyż Bóg się pysznym przeciwstawia, a pokornym łaskę daje.” (1P 5:5; SNPD).W tym kontekście, co do czasów ostatecznych: Ważniejsza niż „czasy i pory”Jest szata szczerej pokory. Jesteście treścią moich modlitw.Wasz, jak zawsze —Piotr

Kochani,Nie mam pewności, skąd dziś na naszym stole znalazła się piękna zakładka z tekstem: „Mama – to ta, która wykonuje pracę dwudziestu ludzi zupełnie za darmo”. Ale nadchodzi Dzień Mamy. Postanowiłem poddać to zdanie refleksji.„Dwudziestu ludzi”… Hmm. W kilka chwil naliczyłem dwudziestu sześciu. Gdyby wziąć pod uwagę, że praca jest na cztery zmiany, od razu wychodzi stu czterech. A to już manufaktura – i to niemałej wielkości!„Zupełnie za darmo”… Hmm. Co Ty na to? Przed nami akurat dwa wolne dni. Około 40 godzin. Jest czas, by „pochylić się nad tym”.A’propos tego „za darmo”: Jest coś, czego nie da się kupić za żadne skarby świata ani za cały trud mas pracujących na obecnym stadium rozwoju ludzkości, ani skopiować w pracowniach najlepszych artystów, ani ukraść za pomocą najwymyślniejszych technik, ani wymóc siłą najpotężniejszych armii. Tym czymś jest tytuł: „Moja mama”. Nosi go po prostu moja Mama.Kochane Mamy, bądźcie stałe, niewzruszone, wciąż tryskające poświęceniem w dziele Pana, pewne, że wasz trud nie jest daremny w Panu. (1Kor 15:58). Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Wciąż nie przestaje mnie fascynować ta część modlitwy apostoła Pawła, w której mówi On: „Proszę, by Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia dla dogłębnego poznania Go. Pragnąłbym, abyście – mając oświecone oczy swoich serc – zobaczyli, jaka nadzieja wiąże się z waszym powołaniem, jakie bogactwo chwały z Jego dziedzictwem pośród świętych i jak nadzwyczajna jest wielkość Jego mocy względem nas, wierzących zgodnie z działaniem Jego potężnej siły.” (Ef 1:17-19; SNP).Ilekroć te słowa czytam, przemawiają one do mnie jakby na świeżo, jakbym je odkrywał pierwszy raz. Czy tak modlę się o siebie? Czy tak modlę się o osoby, których miniaturki zdjęć noszę w moim notesie? Czy to mam na myśli, ilekroć wypowiadam słowa: „Jesteście treścią moich modlitw”?By pojąć nasz stan bycia w Chrystusie nie wystarczy sama mądrość. Tu potrzeba Jego objawienia, oświecenia oczu naszych serc. Jesteśmy czymś więcej niż tylko czarująco pięknym zlepkiem molekuł. Jesteśmy istotami duchowymi umieszczonymi w tym zlepku, istotami, których byt nie kończy się na cmentarzu i które potrzebują dużo więcej niż „chleba”. To, co widzą oczy naszego serca – nie te po obu stronach nosa, i nie tego serca, które składa się z dwóch komór – przekłada się na treść sekund w naszym odosobnieniu lub w wirze naszych prac, w milionach naszych spojrzeń, w tysiącach naszych gestów, w brzmieniu naszych słów, w naszym tętnie i nastroju, który roztaczamy wokół siebie.Nie wolno nam gnać na oślep do przodu. Trzeba zrobić miejsce oświeceniu. Bo nie tylko „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Dużo częściej „zdrowy duch uzdrawia ciało”. Jesteście treścią moich modlitw.Wasz, jak zawsze —Piotr

Kochani,Kiedyś, w rzymskim areszcie, siedział człowiek niezwykle bogaty. „Niezwykle” nie wielkością majątku. „Niezwykle” jego jakością. Człowiek ten był podsądnym w procesie i musiał liczyć się z materialnymi stratami. Ale jego majątek był nieutracalny, niezbywalny, nieściągalny, nierabowalny. Wiecie, że mówię o Pawle, apostole, bo on teraz, przez swój list, jest naszym towarzyszem w izolacji.Mówię zaś o tym, bo dziś, w aresztach naszej zawirusowanej biologicznie i ideologicznie rzeczywistości — tu, skąd piszę, i na całym świecie — siedzą ludzie niezwykle bogaci. „Niezwykle” nie wielkością majątku. „Niezwykle” jego jakością. Wśród tych ludzi jesteś Ty. I ja. A stan naszego majątku opisuje fragment tak długi, że nie jestem w stanie go przeczytać. Ale możesz sięgnąć po spis Pawła. Bo to zasadniczo ten sam spis. Możesz zapoznać się z nim osobiście, jak przystało na właściciela.Rozpoznasz ten spis, bo zaczyna się od słów: „On wybrał nas w Nim…” (Ef 1:4; SNP).To nie koniec. Dziś, w aresztach naszej zawirusowanej biologicznie i ideologicznie rzeczywistości, więdną miliony ludzi bez nadziei, zaklinający własny los frazesami pop-kultury. Skontaktuj się z nimi jak apostoł Paweł z nami. Tu nie chodzi o to, czy Bóg ich wybrał czy nie wybrał. On wybrał Jezusa. A nas wszystkich – w Nim. Chodzi o to, by wybrali Wybranego. I znaleźli się w Nim. Jak my. Tak zaczyna się wieczna przygoda. Jesteście treścią moich modlitw.Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Wstaje dzień. Pięknie wtórują mu ptaki. Dołączam do tego słowa: „Niech będzie błogosławiony Bóg, Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który nas w Chrystusie obdarzył szczęściem uczestniczenia we wszelkim duchowym dobrodziejstwie nieba.” (Ef 1:3; SNP).

Z takiej pozycji rozpoczynam kolejny dzień.

Jest to pozycja wiary, że tak właśnie, a nie inaczej, jest.

Jest to pozycja, w której zarówno w sobie, jak i w codziennych okolicznościach znajduję najlepszą na dziś przestrzeń, w której da o sobie znać to szczęście na etapie nadchodzących kilkunastu godzin mojej aktywności.

Tę przestrzeń, na dziś, przyjmuję jako dla mnie najlepszą.

Jestem zmuszony przyznać i zaświadczyć, że wielokrotnie największy postęp w moich życiu dokonał się przez obrót spraw całkowicie przeze mnie niechciany. Jesteście treścią moich modlitw.Wasz, jak zawsze —Piotr

Kochani,Gdybyśmy myśleli, że apostoł Paweł napisał z rzymskiego aresztu tylko jeden list, bylibyśmy w błędzie. Napisał cztery. O ile wiemy. Nie są one długie w treści, ale bogate w myśli. A to różnica. Coś, co da się napisać w kilkanaście sekund, powstaje czasem kilkanaście lat.W odróżnieniu od Listu do Filipian, List do Efezjan był raczej listem do wierzących w ogóle. W najwcześniejszych kopiach tego Listu brak wskazania Efezu. W niektórych jest wskazanie Laodycei. Może list kopiowano, jak to dzieje się dziś, zamieniając tylko nazwę adresata? Cokolwiek się za tym kryje, treść Listu zdradza fakt głębokich przemyśleń — wyrastających poza ramy ciasnej kultury Pawłowego pochodzenia.Kiedyś, podobnie jak dziś, identyfikowano się na początku: „Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa…” (J 3:34; SNP).Miejsce przebywania? Areszt. Ale to, kim jesteś, jest sprawą powołania, a nie miejsca przebywania. Wszędzie masz przywilej być sobą w Chrystusie. Więc bądź. Na miarę korony. Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze —Piotr

Kochani,„Ten bowiem, którego posłał Bóg, wypowiada słowa Boga, gdyż [Bóg] daje Ducha bez miary.” (J 3:34; SNP)To słowa apostoła Jana. Dziś trzydziesty czwarty dzień po zmartwychwstaniu. Jezus, z nieznaną nam częstotliwością, ukazuje się uczniom i mówi o Królestwie Bożym. W tym okresie, mimo rozmów z Jezusem, uczniowie wciąż myśleli w kategoriach przywrócenia ziemskiego królestwa Izraelowi. Interesowały ich dokładne daty (Dz 1:7). Plan Jezusa był inny. Po 1990 latach, widzimy to o wiele wyraźniej.Z jakiegoś powodu nasz Ojciec uznał, że Duch Święty jest nam bardziej potrzebny niż wiedza. I o ile „dawkuje” nam informacje, tam, gdzie nas posyła, Ducha udziela bez miary. I z tego trzeba korzystać. Nie bać się korony. Jesteście treścią moich modlitw.Wasz, jak zawsze —Piotr

Kochani,Apostoł Paweł donosi ze swojego aresztu: „Wspaniale jednak postąpiliście, łącząc się ze mną w ucisku […]. Nie chodzi o to, że spodziewam się daru. Zależy mi raczej na plonie, który można by wam zaliczyć na korzyść. Poświadczam, że otrzymałem wszystko i mam pod dostatkiem. Zostałem w pełni zaopatrzony, gdy Epafrodytos przekazał mi wasz dar, wspaniałe pachnidło, słodką, miłą Bogu ofiarę.” (Flp 4:14, 17, 18).Czy pieniądze są brudne? Na pewno w tym sensie, że przewijają się przez miliony rąk. Zdaje się jednak, że wielu przekonanych o ich brudzie ma na myśli niektóre motywy i koszty ich zdobywania oraz niektóre cele i powody ich wydawania. Ale w takim przypadku „cierpią” one niewinnie, nie z powodu nieczystości własnej, lecz ich właścicieli. A to już inna sprawa.Bo gdy właściciel przestaje w nich widzieć dar, a zaczyna widzieć plon, i gdy ten plon zatrudnia w wiecznej sprawie, „brudne” pieniądze zamieniają się słodką, miłą Bogu ofiarę. Ciekawe. Co do nich, nic się nie zmieniło. Ktoś się zmienił. I zapachniało (J 12:3). Jesteście treścią moich modlitw.Wasz, jak zawsze —Piotr

Kochani,Apostoł Paweł piesze ze swojego aresztu: „Nauczyłem się cieszyć tym, co jest. Wiem, co to skromność, znany mi dostatek. Radzę sobie wszędzie, w każdej sytuacji. Poznałem sytość, nieobcy mi głód; wiem, jak mieć dużo, i umiem żyć w biedzie. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia, w Chrystusie” (Flp 4:11-13; SNP).„Wszystko mogę” to nie to samo, co „wszystko mi wolno”. Czy dostrzegasz różnicę? Jaką? „Wszystko mogę” odmyka moje granice. „Wszystko mi wolno” pozwala poruszać się w cudzych „Wszystko mogę w Chrystusie” to klucz do naszych najlepszych stron. Otwierajmy nim sobie rzeczywistość. Jesteście treścią moich modlitw.Wasz, jak zawsze —Piotr

Kochani,W tej myśli apostoła Pawła kryje się ogromny ładunek nadziei. Posłuchajmy:„Rozmyślajcie o tym, co prawdziwe, szlachetne, sprawiedliwe, czyste, miłe, godne polecenia, może uchodzić za wzór i zasługuje na uznanie. Wprowadzajcie w życie to, czego nauczyliście się, co przejęliście, o czym usłyszeliście i co widzieliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.” (Flp 4:8-9; SNP).Po pierwsze, da się nadać myślom bieg. Nie jesteśmy ich niewolnikami. Po drugie, jest to możliwe nawet w areszcie, jak w przypadku apostoła. Nie da się powiedzieć, że było mu lżej niż nam. W rzeczy samej, w większości przypadków, jesteśmy nawet z naszym koronawirusem w lepszej sytuacji niż on. Po trzecie, apostoł pisze, jak się za to zabrać i zapewnia, że nie jesteśmy w tym zdani na samych siebie. Jest z nami Bóg pokoju. A wy jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze —Piotr