یورگن لوکادیا، بازیکن هلندی پرسپولیس گفت در ایران فوتبالیست‌ها را اعدام می‌کنند و سپس از آن‌جا گریخت. فوتبالیست نه، اما سحرگاه شنبه هفدهم دی‌ماه، محمدمهدی کرمی، کاراته‌کای ۲۲ ساله به‌دار آویخته شد. در صحنه فوتبال ولی یک درگیری درون زمین، در بازی پرسپولیس و نساجی، میان دو بازیکن، یکی شهره به ارادت به ولی فقیه و دیگری، مدافع مردم معترض، سبب شد تا نگاه‌های دورشده از هیاهوی ورزش، دوباره متوجه «فوتبال بی‌تماشاگر این روزها» شود. حتی واکنش رسانه‌های نزدیک به حاکمیت و سپاه نسبت به این مساله نیز به‌گونه‌ای بود که شائبه یک برخورد کاملا سیاسی را در مورد این درگیری فیزیکی و کلامی، تایید می‌کرد. کمی دور از چمن، فحاشی و اهانت به ورزشی‌های شناخته‌شده و محبوب مردم، در صحنه‌ای دیگر جریان دارد: در صداوسیما، در شبکه‌ای که به‌گفته «مهمان چشم‌انداز» سال‌ها «بی‌آن‌که تولیدی درکار باشد، تجهیزات شناسی و فیلم‌برداری می‌خریدند» اعمال‌نظر سیاسی می‌کنند و به قد و قامت و هم‌بستگی ورزشکاران با مردم، می‌تازند.