Kunstenfestivaldesarts

EN – For the 2024 edition of the Free School programme, Kunstenfestivaldesarts invited artists, thinkers and activists to question the space of the kitchen table as a place for sharing food, a place where stories converge, but also a culmination of a history of domestic labour that is often invisible. This podcast, recorded during these talks and workshops, looks at the struggles of migrant domestic workers, the tools and strategies of resistance and joy as a political weapon. In this first episode, Silvia Federici and Territorio Doméstico tell us about the struggle of migrant domestic workers as part of "A life worth living: a workshop on struggle, care and joy", a four-day workshop organised by artist Anna Rispoli.

NL – Voor de 2024 editie van de Free School nodigde Kunstenfestivaldesarts kunstenaars, denkers en activisten uit om de ruimte van de keukentafel te bevragen. Als een plek waar we samen eten, de plek waar verhalen samenkomen, maar ook een culminatiepunt van onzichtbare huishoudelijke arbeid. Deze podcast, opgenomen tijdens de talks en workshops, kijkt naar de strijd van huishoudelijk personeel met migratie-achtergrond. Met een focus op strategieën van verzet en vreugde als politiek wapen. In deze eerste episode (in het Engels) vertellen Silvia Federici en Territorio Doméstico over de strijd van huishoudelijk personeel met migratie-achtergrond als onderdeel van "A life worth living: a workshop on struggle, care and joy", een vierdaagse school geleid door kunstenaar Anna Rispoli.

FR – Lors de l’édition 2024 de son programme Free School, Kunstenfestivaldesarts a invité des artistes, penseur·ses et activistes à questionner l’espace de la table de la cuisine en tant que lieu de partage de la nourriture, un lieu où convergent les récits, mais aussi un point culminant de l’activité domestique, souvent invisible. Un micro posé au cœur de ces rencontres et ateliers relate de la lutte de travailleuses domestiques issues de la migration, des outils et stratégies de résistance ou encore de la joie comme arme politique. Dans ce premier épisode (en anglais), Silvia Federici et Territorio Doméstico nous parlent de la lutte de travailleuses domestiques issues de la migration dans le cadre de “A life worth living: a workshop on struggle, care and joy”, une école de quatre jours menée par l’artiste Anna Rispoli. 

-

Editing and direction: Leslie Doumerx | Mixing: Arthur Lacomme | Jingle: Madame Patate | Additional sound recording: Hélène Baquet and Cécile Michel (Colettes!)

With the participation of Territorio Doméstico, La Ligue des travailleuses domestiques sans papiers (CSC Bruxelles), Silvia Federici and Anna Rispoli

Thank you to: Anna Rispoli, Teresa Gentile, Nina Ferrante, Lisa Coppi, Magali Verdier, Anna Brotman-Krass, Anna Poels

In the framework of Kunstenfestivaldesarts 2024 - Free School: Around the kitchen table

FR – Lors de l’édition 2024 de son programme Free School, Kunstenfestivaldesarts a invité des artistes, penseur·ses et activistes à questionner l’espace de la table de la cuisine en tant que lieu de partage de la nourriture, un lieu où convergent les récits, mais aussi un point culminant de l’activité domestique, souvent invisible. Un micro posé au cœur de ces rencontres relate de la lutte de travailleuses domestiques issues de la migration, des outils et stratégies de résistance ou encore de la joie comme arme politique. Ce deuxième épisode est extrait de “A life worth living: a workshop on struggle, care and joy”, une école de quatre jours organisée par l’artiste Anna Rispoli avec la Ligue des travailleuses domestiques sans papiers (CSC Bruxelles), Territorio Doméstico et d'autres participantes. Le care, le rôle des artistes dans la lutte, la visibilisation ou encore la manière de se représenter sont mis sur la table. 

NL – Voor de 2024 editie van de Free School nodigde Kunstenfestivaldesarts kunstenaars, denkers en activisten uit om de ruimte van de keukentafel te bevragen. Als een plek waar we samen eten, de plek waar verhalen samenkomen, maar ook een culminatiepunt van onzichtbare huishoudelijke arbeid. Deze podcast, opgenomen tijdens de talks en workshops, kijkt naar de strijd van huishoudelijk personeel met migratie-achtergrond. Met een focus op strategieën van verzet en vreugde als politiek wapen. Deze tweede episode is opgenomen tijdens "A life worth living: a workshop on struggle, care and joy", een vierdaagse school georganiseerd door kunstenaar Anna Rispoli met de Ligue des travailleuses domestiques sans papiers (CSC Brussel), Territorio Doméstico en leden van het publiek. ´Care’ en zorgpraktijken, de rol van kunstenaars in strijd, en hoe jezelf zichtbaar te maken en te vertegenwoordigen worden bediscussieerd.

EN – For the 2024 edition of the Free School programme, Kunstenfestivaldesarts invited artists, thinkers and activists to question the space of the kitchen table as a place for sharing food, a place where stories converge, but also a culmination of a history of domestic labour that is often invisible. This podcast, recorded during these talks and workshops, looks at the struggles of migrant domestic workers, the tools and strategies of resistance and joy as a political weapon. This second episode is based on "A life worth living: a workshop on struggle, care and joy", a four-day school organised by artist Anna Rispoli with the Ligue des travailleuses domestiques sans papiers (CSC Bruxelles), Territorio Doméstico and selected participants. The care, the role of artists in the struggle and the self-representation were all brought to the table.

-

Editing and direction: Leslie Doumerx | Mixing: Arthur Lacomme | Jingle: Madame Patate | Additional sound recording: Colettes!

With the participation of Territorio Doméstico, La Ligue des travailleuses domestiques sans papiers (CSC Bruxelles) and Anna Rispoli

Thank you to: Anna Rispoli, Teresa Gentile, Nina Ferrante, Lisa Coppi, Magali Verdier, Anna Brotman-Krass, Anna Poels

In the framework of Kunstenfestivaldesarts 2024 - Free School: Around the kitchen table

EN – For the 2024 edition of the Free School programme, Kunstenfestivaldesarts invited artists, thinkers and activists to question the space of the kitchen table as a place for sharing food, a place where stories converge, but also a culmination of a history of domestic labour that is often invisible. This lecture by Sara Ahmed, author of Queer Phenomenology, explores how tables matter – from writing tables to kitchen tables to conference tables. By using the table as a starting point for reflection, she questions the way in which power is experienced and questioned in everyday life and in institutional cultures.

NL – Voor de 2024 editie van de Free School nodigde Kunstenfestivaldesarts kunstenaars, denkers en activisten uit om de ruimte van de keukentafel te bevragen. Als een plek waar we samen eten, de plek waar verhalen samenkomen, maar ook een culminatiepunt van onzichtbare huishoudelijke arbeid. In deze lezing staat Sara Ahmed, auteur van Queer Phenomenology, stil bij het belang van tafels – van schrijftafels over keukentafels tot vergadertafels. Met de tafel als uitgangspunt bevraagt ze hoe macht wordt ervaren en uitgedaagd in het dagelijks leven en binnen een institutionele context.

FR – Lors de l’édition 2024 de son programme Free School, Kunstenfestivaldesarts a invité des artistes, penseur·ses et activistes à questionner l’espace de la table de la cuisine en tant que lieu de partage de la nourriture, un lieu où convergent les récits, mais aussi un point culminant de l’activité domestique, souvent invisible. Cette conférence de Sara Ahmed, autrice de Phénoménologie Queer, explore l'importance des tables, qu'il s'agisse de tables d'écriture, de cuisine ou de réunion. Au départ de la table, elle questionne la manière dont le pouvoir est vécu et remis en question dans la vie quotidienne et dans les cultures institutionnelles.

-

Editing: Leslie Doumerx | Mixing and jingle: Madame Patate

With the participation of Sara Ahmed and Luanda Casella

In the framework of Kunstenfestivaldesarts 2024 - Free School: Around the kitchen table

EN – For the 2024 edition of the Free School programme, Kunstenfestivaldesarts invited artists, thinkers and activists to question the space of the kitchen table as a place for sharing food, a place where stories converge, but also a culmination of a history of domestic labour that is often invisible. This lecture by Sara Ahmed, author of Queer Phenomenology, explores how tables matter – from writing tables to kitchen tables to conference tables. By using the table as a starting point for reflection, she questions the way in which power is experienced and questioned in everyday life and in institutional cultures.

NL – Voor de 2024 editie van de Free School nodigde Kunstenfestivaldesarts kunstenaars, denkers en activisten uit om de ruimte van de keukentafel te bevragen. Als een plek waar we samen eten, de plek waar verhalen samenkomen, maar ook een culminatiepunt van onzichtbare huishoudelijke arbeid. In deze lezing staat Sara Ahmed, auteur van Queer Phenomenology, stil bij het belang van tafels – van schrijftafels over keukentafels tot vergadertafels. Met de tafel als uitgangspunt bevraagt ze hoe macht wordt ervaren en uitgedaagd in het dagelijks leven en binnen een institutionele context.

FR – Lors de l’édition 2024 de son programme Free School, Kunstenfestivaldesarts a invité des artistes, penseur·ses et activistes à questionner l’espace de la table de la cuisine en tant que lieu de partage de la nourriture, un lieu où convergent les récits, mais aussi un point culminant de l’activité domestique, souvent invisible. Cette conférence de Sara Ahmed, autrice de Phénoménologie Queer, explore l'importance des tables, qu'il s'agisse de tables d'écriture, de cuisine ou de réunion. Au départ de la table, elle questionne la manière dont le pouvoir est vécu et remis en question dans la vie quotidienne et dans les cultures institutionnelles.

-

Editing and direction: Leslie Doumerx | Mixing and jingle: Madame Patate

With the participation of Sara Ahmed and Luanda Casella

In the framework of Kunstenfestivaldesarts 2024 - Free School: Around the kitchen table

A series of sound clips that take you closer to the creations of Kunstenfestivaldesarts 2022. Listen to Lia Rodrigues talk about her creation, 'Encantado'.

EN - A carpet of variegated fabrics is slowly unrolled on stage, opening up a kaleidoscope of colours. Thus begins 'Encantado', the new and highly anticipated creation by Lia Rodrigues. With Covid-19 impacting particularly heavily on Brazil, the choreographer asked herself how we could “enchant our fears” in order to recreate a collective dynamic and bring individuals closer together. 'Encantado' is a mesmerising choreography for 11 dancers and countless fabrics, in which these forces – similar to the encantados – journey from one body to the other.

FR - Un tapis de tissus bigarrés est lentement déroulé sur scène, ouvrant un kaléidoscope de couleurs. C’est ainsi que commence Encantado, la nouvelle création très attendue de Lia Rodrigues. La production porte les marques du contexte dans lequel elle a été créée : tandis que la Covid-19 touchait violemment le Brésil, la chorégraphe s’est demandée comment « enchanter nos peurs » afin de recréer une dynamique collective et rapprocher les individus. Encantado est une chorégraphie envoûtante pour onze danseur·ses et d’innombrables tissus, dans laquelle ces forces – comme les encantados – voyagent d’un corps à l’autre.

Een tapijt, geweven uit verschillende stoffen, wordt langzaam uitgerold op het podium. Er komt een kaleidoscoop aan kleuren tevoorschijn. Zo begint Encantado, de nieuwe en langverwachte creatie van Lia Rodrigues. In Brazilië heeft het woord “encantado” verscheidene betekenissen. Het kan een synoniem zijn voor verwondering, of verwijzen naar de effecten van een betovering. Terwijl COVID-19 Brazilië bijzonder hard trof vroeg de choreografe zich af hoe we “onze angsten kunnen betoveren” om zo opnieuw een collectieve dynamiek te creëren en mensen dichter bij elkaar te brengen. Encantado is een fascinerende choreografie voor elf dansers en talloze stukken textiel, waarin krachten vergelijkbaar met de encantados reizen van het ene lichaam naar het andere.

'Encantado' was presented at Kunstenfestivaldesarts 2022. / Interview: Jose Huedo.

More info and video interview: https://kfda.be/en/festivals/2022-edition/programme/encantado/

A series of sound clips that take you closer to the creations of Kunstenfestivaldesarts 2022. Listen to Wanjiru Kamuyu and Peter Born talk about the recreation of Okwui Okpokwasili's Bronx Gothic performance.

EN - Okwui Okpokwasili debuted Bronx Gothic in 2014. In it, and alone on stage, she unveiled the hidden narrative of two black girls growing up in the Bronx in the 80s: in the space of a curtained room, the audience is drawn into their shared secrets. Built upon an exchange of notes between the two girls in the midst of a sexual awakening, Bronx Gothic looks to communicate what is essential about a body in transformation and the love, strangeness and terror that accompany it.

FR - Okwui Okpokwasili a créé Bronx Gothic en 2014. Elle y dévoile le récit qui se cache derrière deux amies, deux jeunes filles noires, grandissant dans le Bronx des années 1980. Dans une pièce aux rideaux tirés, le public est témoin de leur intimité. Constitué de notes échangées entre les deux adolescentes au moment de leur éveil sexuel, Bronx Gothic cherche à transmettre ce qui est essentiel dans un corps en mutation et les énergies qui le traversent : l’amour, l’étrangeté et la terreur qui l’accompagnent.

NL - Okwui Okpokwasili creëerde Bronx Gothic oorspronkelijk in 2014. Geïnspireerd op een briefwisseling tussen twee zwarte meisjes in vol seksueel ontwaken, communiceert de voorstelling het essentiële van een lichaam in transformatie en de energieën die daarmee gepaard gaan: liefde, vervreemding en angst. In een met gordijnen omwikkelde ruimte is het publiek getuige van een bijzondere intimiteit uit de Bronx van de jaren ’80.

'Bronx Gothic' was presented at Kunstenfestivaldesarts 2022. / Interview: Jose Huedo.

More info & video interview: https://kfda.be/en/festivals/2022-edition/programme/bronx-gothic/

A series of sound clips that take you closer to the creations of Kunstenfestivaldesarts 2022. Listen to Castélie Yalombo talk about her new creation 'Water, l'atterrée des eaux vives'.

EN - Everything in Castélie Yalombo’s choreography is unstable. She is alone on stage, but her body seems to be manipulated from the outside. Her movements are disjointed: suddenly, with her eyes closed in front of a basin of water, she shapes her limbs and movements as if her body is guided by conflicting forces. After graduating from ISAC and working as an interpreter for Louise Vanneste, Water, l’atterrée des eaux vives marks Yalombo’s first appearance at the festival. It is an ode to ambiguity from a rising voice in Belgian choreography.

FR - Tout dans la chorégraphie de Castélie Yalombo est instable. Elle se tient seule sur scène mais son corps semble être transporté depuis l’extérieur. Ses mouvements sont décousus : soudain, les yeux fermés devant une bassine d’eau, elle façonne ses membres et ses mouvements de l’extérieur, comme si elle était guidée par des forces en conflit. Après avoir étudié à l’ISAC et travaillé avec Louise Vanneste, Castélie Yalombo marque avec "Water, l’atterrée des eaux vives" sa première présence au festival. Une voix montante de la chorégraphie belge et une ode à l’ambiguïté, à ne pas manquer.

NL - In deze choreografie van Castélie Yalombo lijkt alles op losse schroeven te staan. Yalombo staat alleen op de bühne, maar haar lichaam wordt schijnbaar van buitenaf gedirigeerd. Haar bewegingen zijn ontwricht: met gesloten ogen laat ze haar ledematen bewegen alsof ze haar eigen poppenspeler is. Na haar studies aan het ISAC en haar werk als performer voor Louise Vanneste, is Castélie Yalombo met Water, l’atterrée des eaux vives voor het eerst te gast op Kunstenfestivaldesarts. Als rijzende ster en stem binnen de Belgische choreografie, brengt ze een pakkende ode aan de dubbelzinnigheid.

'Water, l'atterrée des eaux vives' was presented at Kunstenfestivaldesarts 2022. / Interview: Jose Huedo.

More info and video interview: https://kfda.be/en/festivals/2022-edition/programme/water-latteree-des-eaux-vives/

Samah Hijawi and Reem Shilleh took the Ramallah Clubs Network (of the Palestinian diaspora in the USA) as a starting point to reflect on the intricacies and complexities of the Palestinian diaspora and their manifestations. They will explore the experience of being in diaspora and exile and how this formulates one’s relationship to home and homeland. Often, members of the diaspora reconnect through community centres, festivals and events in order to continue their cultural practices, and keep the community connected. But beyond sharing food, dance and conversation, what intangible elements do these gatherings transmit? What are the other forms and tools that are used to understand this convoluted relationship between here and there? In the face of Palestine’s settler colonial reality how have they contributed to direct and indirect forms of resistance, narrative formations and acts of remembering?

In a series of conversations broadcast online on Radio Al Hara every Thursday of the month of October, Hijawi and Shilleh will be speaking with colleagues, artists, filmmakers, social activists, and friends from different geographies, whose work is connected to or influenced by their diasporic/exilic experience and desire to reconnect.

EN - In the final conversation of The Ramallah Club Network, Reem Shilleh and Samah Hijawi speak to Dr. Kathy Zarur, a curator and educator based in San Francisco, who explores concepts around place and landscape both as artistic genre and as lived experience of diasporic communities. By focusing on two exhibitions that Zarur has co-curated, Where is Here and Betweenscapes, they reflect on the nuances between the conditions of being in diaspora and exile, and how these frame the experiences of being away from the homeland. They also talk about what the social fabric of the United States offers in parallel experiences between the indigenous and diasporic communities, whose kaleidoscope identities complexifies their relation to place.

FR - Pour ce dernier épisode de The Ramallah Club Network Reem Shilleh et Samah Hijawi s’entretiennent avec la Doctoresse Kathy Zarur, curatrice et enseignante à  San Francisco. Elle travaille à partir de concepts abordant l’espace et le paysage, autant comme pratique artistique que comme expérience vécue des communautés diasporiques. En se concentrant sur deux expositions montées par Kathy Zarur, Where is Here et Betweenscapes, elles explorent ensemble les différences entre l’exil et la diaspora et témoignent en quoi ces expériences déterminent le ressenti des personnes vivant loin de chez elles. Elles évoquent également le contexte social aux États-Unis qui génère des conditions de vie similaires au sein des communautés indigènes et diasporiques, leurs identités kaléidoscopiques complexifiant leur relation à leur lieu de vie.

NL - In de laatste conversatie van The Ramallah Club Network, gaan Reem Shilleh en Samah Hijawi in gesprek met Dr. Kathy Zarur, curatrice en pedagoge, gevestigd in San Francisco. Zij onderzoekt concepten die verbonden zijn met plaats en landschap, beide als artistiek genre en als levenservaring van gemeenschappen in diaspora. De tentoonstellingen Where is Here en Betweenscapes die Zarur co-cureerde dienen als uitgangspunt voor het gesprek dat reflecteert op nuances tussen de omstandigheden van het leven in diaspora en ballingschap en hoe deze de ervaringen het weg zijn van het thuisland bepalen. Ze hebben het daarnaast over het sociale weefsel van de Verenigde Staten en de parallelle ervaringen tussen die van de autochtone bevolking en die van diaspora gemeenschappen. De caleidoscopische identiteiten van deze gemeenschappen maken hun relatie tot plaatsgebondenheid complexer.

A project by Samah Hijawi and Reem Shilleh, initiated and coproduced by Kunstenfestivaldesarts 2020 in the context of The Diasporic Schools / Production: Kunstenwerkplaats

More info: https://kfda.be/en/festivals/2020-edition/programme/the-ramallah-club-network/

Samah Hijawi and Reem Shilleh took the Ramallah Clubs Network (of the Palestinian diaspora in the USA) as a starting point to reflect on the intricacies and complexities of the Palestinian diaspora and their manifestations. They will explore the experience of being in diaspora and exile and how this formulates one’s relationship to home and homeland. Often, members of the diaspora reconnect through community centres, festivals and events in order to continue their cultural practices, and keep the community connected. But beyond sharing food, dance and conversation, what intangible elements do these gatherings transmit? What are the other forms and tools that are used to understand this convoluted relationship between here and there? In the face of Palestine’s settler colonial reality how have they contributed to direct and indirect forms of resistance, narrative formations and acts of remembering?

In a series of conversations broadcast online on Radio Al Hara every Thursday of the month of October, Hijawi and Shilleh will be speaking with colleagues, artists, filmmakers, social activists, and friends from different geographies, whose work is connected to or influenced by their diasporic/exilic experience and desire to reconnect.

EN - In the fourth conversation of the The Ramallah Club Network Reem Shilleh and Samah Hijawi are speaking with Rasha Salti and Kristine Khouri about the complex relationship between the diaspora and solidarity networks in the 1970’s that were built around, through and beyond the Palestinian struggle for liberation. Rasha and Kristine are curators of the documentary and archival exhibition Past Disquiet in its multiple iterations, which is based on their extensive research of the art and exhibition making in the 1960's and 1970's that exist well outside the canon, and namely the 1978 International Art Exhibition for Palestine, a number of museums in exile, Chilean and South African amongst others.

FR - Dans cette quatrième conversation de The Ramallah Club Network Reem Shilleh and Samah Hijawi s’entretiennent avec Rasha Salti et Kristine Khouri à propos des relations complexes entre la diaspora et les réseaux de solidarité des années 1970 qui se sont construits autour, à travers et au-delà de la lutte pour la libération de la Palestine. Rasha Salti et Kristine Khouri sont les commissaires du documentaire et de l’exposition archivistique Past Disquiet, qui a connu différentes occurrences. Ce projet est basé sur leurs recherches à propos de l’art et des expositions produites en dehors des canons esthétiques en vigueur dans les années 1960 et 1970, et plus particulièrement sur l’International Art Exhibition for Palestine de 1978, ainsi que sur un certain nombre de musées en exil, chiliens et Sud-Africains notamment.

NL - In het vierde gesprek van de The Ramallah Club Network onderhouden Reem Shilleh en Samah Hijawi zich met Rasha Salti en Kristine Khouri over de complexe relatie tussen de diaspora en solidaire netwerken die zich in de jaren ’70 rond, door en buiten de Palestijnse vrijheidsstrijd ontwikkelden. Rasha en Kristine zijn curatoren van de documentaire en archieftentoonstelling Past Disquiet die herhaaldelijk te zien was en die gebaseerd is op hun diepgaand onderzoek van de kunsten en de tentoonstellingsopbouw die zich ook buiten de canon ontwikkelden in de jaren ’60 en ’70.  Voorbeelden hiervan zijn de International Art Exhibition for Palestine uit 1978, een aantal museums in ballingschap, waaronder de Chileense en de Zuid-Afrikaanse.

A project by Samah Hijawi and Reem Shilleh, initiated and coproduced by Kunstenfestivaldesarts 2020 in the context of The Diasporic Schools / Production: Kunstenwerkplaats

More info: https://kfda.be/en/festivals/2020-edition/programme/the-ramallah-club-network/

Samah Hijawi and Reem Shilleh took the Ramallah Clubs Network (of the Palestinian diaspora in the USA) as a starting point to reflect on the intricacies and complexities of the Palestinian diaspora and their manifestations. They will explore the experience of being in diaspora and exile and how this formulates one’s relationship to home and homeland. Often, members of the diaspora reconnect through community centres, festivals and events in order to continue their cultural practices, and keep the community connected. But beyond sharing food, dance and conversation, what intangible elements do these gatherings transmit? What are the other forms and tools that are used to understand this convoluted relationship between here and there? In the face of Palestine’s settler colonial reality how have they contributed to direct and indirect forms of resistance, narrative formations and acts of remembering?

In a series of conversations broadcast online on Radio Al Hara every Thursday of the month of October, Hijawi and Shilleh will be speaking with colleagues, artists, filmmakers, social activists, and friends from different geographies, whose work is connected to or influenced by their diasporic/exilic experience and desire to reconnect.

EN - In the third episode of The Ramallah Club Network, Samah Hijawi and Reem Shilleh are in conversation with the artist Basma Alsharif about their earliest memories and how shifting locations influences their invocation; about distance and image, and about Basma Alsharif's video and writing works, Gaza, metaphors and much more.

FR - Pour le troisième épisode de The Ramallah Club Network, Samah Hijawi et Reem Shilleh rencontrent l’artiste Basma Alsharif. Ensemble, elles évoquent leurs tous premiers souvenirs et s’interrogent sur l'influence que peut avoir la déterritorialisation sur leur évocation. Il est question d’image et de distance, du travail vidéographique et d’écriture de Basma Alsharif, de Gaza, de métaphores et de bien d’autres choses.

NL - In de derde aflevering van The Ramallah Club Network gaan Samah Hijawi en Reem Shilleh in gesprek met de kunstenares Basma Alsharif en samen hebben ze het over hun vroegste herinneringen en hoe verschuivende locaties hun aanroeping beïnvloeden; over afstand en beeld, en over Basma Alsharif's video- en schrijfwerk, Gaza, metaforen en nog veel meer. 

A project by Samah Hijawi and Reem Shilleh, initiated and coproduced by Kunstenfestivaldesarts 2020 in the context of The Diasporic Schools / Production: Kunstenwerkplaats

More info: https://kfda.be/en/festivals/2020-edition/programme/the-ramallah-club-network/