Jak brzmi i wygląda kolekcja fonografów, gramofonów i patefonów.? Muzeum Marka Naumiuka to pokój na poddaszu. Wśród zbiorów króluje fonograf Edisona z 1902 roku, który ma podwójną wartość – historyczną i ambicjonalną. Bo były dziennikarz po zerwaniu z dziennikarstwem zajął się kolekcjonowaniem i przywracaniem do życia starych fonografów, patefonów, gramofonów, radioodbiorników oraz innych urządzeń fonograficznych. Nie ma technicznego przygotowania, nigdy nie zajmował się sprzętem grającym, chyba że przy słuchaniu muzyki, najchętniej jazzowej, ajednak poprzez mozolne badanie tajemnic ukrytych w mechanizmach, odtwarzanie idei konstruktorów, wielokrotne próby, błądzenie i odnajdywanie dróg, zniewiarygodną intuicją i determinacją naprawia zepsuty mechanizm. To niezwykłe doświadczenie, gdy słucha się utworu nagranego na przykład 120 lat temu narolce i z tej rolki odtworzonego. W pomysłowości i pracowitości przypomina genialnego Thomasa Edisona, który mawiał, że gdybyśmy robili to, na co nas stać,zadziwilibyśmy samych siebie.