Hij was een kwetsbaar kind dat moest concurreren met de hond. Maar op schoot bij zijn juf, daar ontstond zijn liefde voor verhalen vertellen. We praten over eenzaamheid, over de liefde, waarom je juist wél bij elkaar moet blijven. En natuurlijk bespreken we ook wat de de ingrediënten zijn van een goed verhaal en hij vertelt al iets over de podcast die hij binnenkort de wereld in slingert: Kaas zonder Koe.

De Communicado's (Victor Vlam en Lars Duursma) analyseren de verkiezingsavond zoals alleen zij dat kunnen. De winnaars, de verliezers, de toespraken, de uithalen en de voorspellingen. En antwoord op de vele vragen van de Radio 1-luisteraars.

Voor de serie 'Dickpics: de keiharde wetenschap' verdiepte hij zich in het fenomeen dickpic en de beweegredenen van de afzender. We spraken over zijn eigen grenzen als programmamaker. Over die ene knop die hij nog niet heeft gevonden. En over how to be a rolmodel.

Natuurlijk heb ik verschillende thema's tegen haar aan gehouden. Ze vertelde hoe ze over haar eigen schaduw is gestapt en zichzelf opnieuw heeft uitgevonden. Met gepaste trots zet ik nu dit gesprek - waarin we écht de verbinding hebben opgezocht - online en nu gaan we op weg naar de koffieautomaat: 'De enige plek waar je tegen je baas kunt zeggen dat zijn gulp openstaat.' 

Het is zijn missie om ongelijkheid te bestrijden. Hoe? Door duidelijk te maken dat armoede niet alleen om geld draait, maar ook om kansen, representatie, macht en klasse. 'Het meest pijnlijke over kansenongelijkheid is dat het bedolven wordt onder een deken van goede intenties.'

Hij solliciteerde voor de functie van lijsttrekker van PvdA/GroenLinks. Maar eigenlijk wilde hij huppelend kamerlid worden. Een vrouw premier maken. En per direct alle topambtenaren uit hun functie ontheffen. Maar het liep anders, dus nu maakt hij zeven dagen per week de ochtendshow op Radio4All. En nee hij wil GEEN koptelefoon op. 

Tot op welke hoogte moeten de afspraken tussen journalisten en politici transparant zijn? Moet een gesprek met politici aan de talkshowtafel entertainment bieden of vooral informatief zijn? Kortom, de dilemma's van een parlementair redacteur die al jarenlang meeloopt en zich oprecht zorgen maakt over het huidige politieke landschap.

Als het hem lukt om mensen uit verschillende werelden om hetzelfde te laten lachen, dan vindt hij de satire in Plakshot geslaagd. En als hij het zelf ook leuk vindt, natuurlijk. Hij legt uit hoe goede satire uit twee lagen bestaat, die hij de 'Bas Heijne-laag' en de 'André van Duin-laag' noemt. Verder bespraken we de kunst van het genieten (lastig) en hoeveel humor er in Omtzigt zit (veel). 

Energie is lange tijd als een product gezien. Onterecht, vindt hij. Het zou, net als internet, toegankelijk moeten zijn voor iedereen. En dat vereist een systeemverandering waarbij iedereen producent én consument is van energie. En de energietransitie? 'Die moeten we depolitiseren.'

Als je een marathon gaat lopen, dan ga je daarvoor trainen. Als je naar een concert gaat, dan wordt dat ook leuker als je met een getraind oor luistert. Verder legt hij me uit waarom ik moeite heb met musicals. Waarom Mozart en Elvis zo briljant zijn. En deelt hij een geweldige blunder over die ene keer dat hij ging dirigeren en schrok van het muziekstuk.