Als kind voelde hij al dat er iets was. Een doel dat hij moest nastreven. Maar hoe je dat doet, dat is een proces van vallen en opstaan. We luisterden naar Ciske de Rat, we spraken over zijn jeugd, zijn liefde voor zijn naamgenoot die aan het religieuze grenst, zelfreflectie en de houdbaarheid van talentenshows.

Bijna tachtig, dus een mooi moment om terug te blikken. Op zijn jeugd met dinky toys, de keren dat hij eventjes af was in de media en zijn talent om een authentieke indruk te maken en ondertussen te verzwijgen hoe hij er écht over denkt. En nu is er een biografie, tot zijn eigen verbazing, want 'opwindend is mijn leven bepaald niet verlopen'.

We luisterden naar Gladys en naar de houtduiven uit zijn jeugd, hoe hij wilde dat het altijd zo bleef. We spraken over de dood en de liefde. Hij was ontroerd door de woorden van André van Duin en hij bracht een ode aan Wimie en het koffiezetapparaat.

Wat is goed leven? Je verantwoordelijkheid nemen. Als individu. Als bedrijf. Tegenslag omarmen, want 'het leven hangt van teleurstellingen aan elkaar'. En de liefde? Dat vindt hij 'een ingewikkeld dossier'. Verder spraken we over de bedrijfsethiek van zijn vader en natuurlijk kwam zelfhulpfilosoof Aristoteles meerdere keren voorbij.

Een profeet van de zee. Zo ziet hij zichzelf. Vanuit zijn oneindige liefde voor de zee roept hij - net als Jona, die van de walvis - dat er een ramp gaat plaatsvinden. En net als Noach bouwt hij daarom alvast zijn eigen ark.

Zijn talent om verhalen te vertellen heeft hij van zijn moeder. Zoektochten zijn het mooist, ergens aan beginnen, niet weten waar het eindigt. En: accepteren dat je niet op alle vragen antwoord krijgt.

We spraken over spijt als verlangen, als motivatie, als dubbele vorm van verdriet. Over rouw: 'Ontdekken wie je bent zonder de persoon die overleden is' en over de liefde, hoe die groei geeft, mits je je eraan durft over te geven.

Op Prinsjesdag ging ze haar badkamer voegen. Dus dat afstand nemen van Den Haag, dat is wel gelukt. We spraken over de democratie, bestaanszekerheid en over de gedupeerden van de toeslagenaffaire: 'Zet 50 ambtenaren in een gymzaal, laat alle gedupeerden langskomen en handel het af!'

Gedichten kunnen troosten, aanzetten tot denken, verwoorden wat je zelf niet kunt zeggen, je doen inzien wat je voelt, én verbinden. Het is haar missie om de poëzie te ontdoen van het hoogdravende. Trouwens, soms is er geen tweede laag. Soms wel, maar als je die niet volledig begrijpt, dan is dat ook niet erg.

Ze dook in de wereld van de juicekanalen en schreef er een roman over die laat zien hoe kwetsbaar BN-ers zijn. Als ze iets te verbergen hebben, maar dat is het voordeel als je Heleen van Royen bent, want dat heeft ze niet. We spraken over 20 jaar schrijverschap, schaamte, seks en jawel ook die oude koe (Oudkerk) halen we even uit de sloot.