در میانه اقیانوس آرام، جایی که آب‌ها آسمان را در آغوش گرفته‌اند و هیچ خشکی‌ای در افق دیده نمی‌شود، نقطه‌ای وجود دارد که دورترین مکان از هر انسان و خشکی است. اینجا نقطه نِمو یا هیچ‌کس است؛ جایی که تنهایی به معنای واقعی کلمه تجلی پیدا می‌کند... به چهارمین قسمت از ملانکولی آبی خوش آمدید.

آهنگ‌های این قسمت:

• Pascal Rogé — “Clair de Lune”, Claude Debussy

عکسی که از پشت گرفته میشه، یه حال دیگه‌ای داره. نمیشه توش چیزی رو نشون داد که نیستیم! این‌بار نوبت بیننده اون عکسه که شروع به تصمیم گیری کنه! انگار دیدن یک انسان از پشت سرش در قاب دوربین، یک مرموزی شیطنت‌آمیزی به سوژه میده

آهنگ‌های این قسمت:

• بچه‌ها بهار - مرضیه برومند

اولین ساعات بامداد بود. شهر در خواب ظاهری‌اش فرو رفته بود و گویی بارقه‌های آرامش، به همراه نسیمی که از پنجره نیمه باز وارد اتاق می‌شد، برسایه‌روشن‌های اتاق می‌تابید.

ایستاده بودم و تماشایش می‌کردم. در مبل فرورفته بود و نگاه خیره‌اش به شمع روشن روی میز، حکایت از عمق افکارش داشت. سکوت را شکستم:

...قرارمون این نبود.

آهنگ‌های این قسمت:

• A Love Story - Wicked Cinema

معنای یک پادکست درست از اون لحظه‌ای شروع میشه که روایت‌های خودش رو رو منتشر کنه... به اولین قسمت ملانکولی آبی خوش آمدید

آهنگ‌های این قسمت:

• مارگوت بیکل (چیدن سپیده دم) ترجمه و صدای احمد شاملو