قسمت پنجم، به نیمهٔ پایانی زندگی فخرعظمی ارغون (عادل) می‌پردازیم که همراه با مشکلات و دلزدگی‌های فراوانی بود. ازدواج دومش نیز به جدایی عاطفی با عادل خلعت‌بری منجر شد. او برای مدت ۸ سال به آمریکا رفت و با دو پسرش زندگی کرد و در همانجا فوت نمود. طبق وصیتش، پیکرش را به ابن‌بابویه آوردند و در کنار بقعه شیخ صدوق (جدش) به خاک سپردند.

در قسمت چهارم ازدواج دوم فخرعظمی را با عادل خلعت‌بری بررسی می‌کنیم. فخرعظمی پس از این ازدواج توانست مدیریتِ روزنامهٔ آینده ایرانِ عادل خلعت‌بری را در دست بگیرد و فعالانه آن‌را را به یکی از روزنامه‌های پیشرویِ طرفدارِ حقوقِ زنان تبدیل کند. در کارنامهٔ او، عضویت در کانون بانوان، صاحب امتیازی روزنامه نامه بانوان هم به چشم می‌خورد. وی برای مدت کوتاهی معاونت تعلیمات نسوان وزارت فرهنگ را نیز بر عهده داشت.

در این قسمت زندگی شخصی و خصوصی فخرعظمی را با عباس خلیلی دنبال می‌کنیم. فخرعظمی یکسال پس از رهایی خلیلی از تبعید او را ترک و مسیر مسقلی را در زندگی شخصی‌یش انتخاب کرد. همچنین فعالیت‌های اجتماعی‌یش را در قالب روزنامه‌نگاری و عضویت در جمعیت نسوان وطنخواه ادامه داد. بدین ترتیب او به‌صورت جدی وارد فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی شد.

در این قسمت، نحوهٔ آشنایی و سپس ازدواجِ فخرعظمی و عباس خلیلی را بررسی خواهیم کرد. این آشنایی با ارسال یک شعر از طرف فخرعظمی به روزنامهٔ اقدام با مدیریتِ عباس خلیلی، شروع شد. عباس خلیلی یکی از مهمترین، سرشناس‌ترین و جسورترین روزنامه‌نگاران آن دوران بود.  

فَخرعُظمی اَرغون یکی از زنان پیشگام و فعالِ حقوق زنان در دوره‌ی رضاشاه و اوایل سلطنت محمدرضاشاه بود. در این قسمت زندگی او را از بدو تولد تا پایان تحصیلات در مقطع متوسطه، به دقت و با جزییات فراوان بررسی می‌کنیم.

فَخرعُظمی اَرغون یکی از زنان پیشگام و فعالِ حقوق زنان در دوره‌ی رضاشاه و اوایل سلطنت محمدرضاشاه بود. در این قسمت زندگی او را از بدو تولد تا پایان تحصیلات در مقطع متوسطه، به دقت و با جزییات فراوان بررسی می‌کنیم.

در این قسمت با ارائه‌ی مقدمه‌ای کوتاه، دفتر سوم مشیریه را معرفی می‌شود. دفتر سوم اختصاص به بررسی زندگی فخرعظمی ارغون (عادل) دارد. او یکی از زنان پیشگام حقوق زنان در دوره‌ی رضاشاه و اوایل سلطنت محمدرضاشاه بود.

در قسمت‌آخر از فصل هشتم، به دو دلیلِ باقیمانده از موارد فسخ می‌پردازیم: «فسخ به‌دلیلِ تخلف از شرطِ وصف» و «فسخ به‌دلیلِ تدلیس». این دو مورد، از موضوعاتِ فنیِ حقوقی هستند که به‌طور خلاصه آنها را بررسی خواهیم کرد.

بدین ترتیب دفترِ دوم مشیریه که اختصاص به بررسی قوانین ازدواج و طلاق داشت، بسته می‌شود.

وجودِ عیب و نقیصه در یکی از طرفین ازدواج می‌تواند برای طرف دیگر که از این عیب ضرر می کند حق فسخ ایجاد کند. قانون مدنی تعریفی از عیب ارائه نکرده است. اما قانونگذار عیوب موجب فسخ نکاح را تک‌تک شمرده است.

این عیوب که از نگاهِ قانون‌گذار جنبه‌ی انحصاری و محدود دارد، در سه ماده‌ی ۱۱۲۱ و ۱۱۲۲ و ۱۱۲۳ قانون مدنی شناسایی و تعریف شده است. از میان عیوبی که قانون مدنی برشمرده است و آنها را می‌توان به سه دسته‌ی: عیوب مشترک، عیوب اختصاصی مرد و عیوب اختصاصی زن تقسیم نمود. در این قسمت این عیوب را به‌طور مفصل بررسی می‌کنیم.

فَسْخْ در حقوق به‌معنای برهم زدن و شکستن ازدواج است به‌طوری‌که همه‌چیز بی کم و زیاد به وضعیت و کیفیتی که پیش از عقد داشته برگردد. فسخ در واقع اختیاری که یک طرف عقد و یا هردو طرف دارد تا با توسل به آن ازدواج را بهم بزند. در این قسمت به معرفی فسخ نکاح در حقوق ایران می‌پردازیم.