میرزا جعفر حسینی و میرزا رضای مهندس در آکادمی سلطنتی وولیچ مشغول به تحصیل شدند و در این آکادمی به سرعت رشد کردند. همچنین میرزا جعفر طبیب و حاجی بابا هم در دانشکده پزشکی سنت جورج پذیرفته شدند. در این قسمت به تحصیلاتِ این چهار میرزا می‌پردازیم

از بدو ورود به انگلستان، استاد محمدعلی به حال خود رها شد و احدی به سراغ او نرفت. او با درک این‌ نکته که با وضعیت موجود ممکن است هیچگاه نتواند در انگلستان موفق به یادگیری حرفه و مهارتی شود، خود تصمیم گرفت تا نزد کارخانه‌ها و کارگاه‌های مهم آن زمان انگلستان کارآموزی کند. در این قسمت به سراغ استاد محمدعلی خواهیم رفت تا ببینیم او در انگلستان مشغول به چه کار شد

در این قسمت با میرزا صالح و میرزا جعفر حسینی همراه می‌شویم و با آنان به غرب انگلستان سفر می‌کنیم. این دو میرزا توانستند عمیقاً با مسحیت و تکثرگرایی مذهبی در انگلستان آشنا شدند. میرزا صالح در این سفر، دیده‌های هیجان‌انگیز، تجربیاتِ ارزشمند و شنیده‌های جالب خود را در سفرنامه‌اش آورده است. حوادث و اتفاقاتِ این سفر نشان می‌دهد تا چه حد میرزا در آرزوی کشف مکان‌‌های نادیده و افرادِ ناشناخته‌ بود

پس از آن‌که وزارت خارجه انگلستان بودجه‌ای را برای تحصیلِ این محصلان در نظر گرفت، هریک به موسسات آموزشی مربوطه فرستاده شدند. در این میان میرزا صالح که تصمیم داشت در رشته‌های علوم انسانی تحصیل کند، بلاتکلیف ماند و تصمیم گرفت به کمبریج و آکسفورد سفر کند تا بلکه موجبات و مقدمات تحصیلاتش را فراهم کند. در طول تابستان میرزا صالح تاریخ بریتانیا را براساس منابع معتبر در سفرنامه‌اش نوشت

در این قسمت موضوعاتِ مختلفی را بررسی می‌کنیم که این محصلان با آن روبرو بودند. از قبیل: پیداکردن معلم خصوصی برای یادگیری زبان، تامین مالی برای پرداخت هزینه‌ها با فروش شال‌های ایرانی، مطالعه‌ی تاریخ انگلستان، تردید در تغییرِ لباسِ ایرانی به انگلیسی، درخواست پول از وزارت خارجه انگلستان و در نهایت تصمیمِ وزارت خارجه‌ انگلستان برای کمک به این محصلان

هرچه از اقامت‌ محصلان در انگلستان می‌گذشت بر شدتِ اختلافات‌شان با کلنل دارسی افزوده می‌شد. از سوی دیگر، اختلافاتی هم میانِ این محصلان بروز کرد که کار را برای همه سخت کرده بود. در ادامه، میرزا صالح با حلِ اختلافاتِ موجود، به دوستانش در کرویدن پیوست. به علت اهمیتی که زبان فارسی در کمپانی هند شرقی داشت این محصلان با هدایتِ میرزا صالح توانستند کسانی را بیابند که خواهان یادگیری زبان فارسی بودند و از این طریق زبان انگلیسی خود را نیز ارتقا دادند. همچنین در این قسمت به هزینه‌های این محصلین در لندن می‌پردازیم

میرزا صالح پس از دیدار با سر جان ملکُم، تصمیم گرفت در مهمانی‌های انگلیسی‌ها شرکت کند تا از این طریق هم زبان انگلیسی‌یش را تقویت نماید و هم با اشخاص مهم و طرازِ اول انگلستان آشنا شود. علی‌رغم سپری شدن چند ماه از اقامت‌ محصلان در انگلستان همچنان با مشکلات مالی روبرو بودند

در همان روزهای ابتدایی محصلینِ اعزامی متوجه شدند فقدانِ بودجه‌ی کافی و نداشتنِ معرفی‌نامه‌ی رسمی از طرف دولت ایران، آنان را با مشکلات جدی مواجه خواهد کرد به‌همین دلیل سرپرست آنان کلنل جوزف دارسی چهار نفر از آنان را به شهرک کرویدن در نزدیکی لندن فرستاد تا در پرداختِ هزینه‌ها صرفه‌جویی کند اما میرزا صالح به نزد حاجی بابا به کمدن تاون رفت

همزمان با رسیدنِ این پنج محصل به لندن مشکلات‌شان هم شروع شد. اولین و مهمترین مساله‌ای که با آن روبرو شدند، نداشتنِ معرفی نامه‌ی رسمی از طرف دولت ایران بود. این موضوع بهانه‌ی خوبی به دستِ وزارت‌ خارجه انگلستان داد تا آنان را نپذیرد و این امر برایشان مشکلاتی به‌وجود آورد که تا یکسال و ۱۰ ماه بعد ادامه یافت

در این قسمت، به‌صورت کوتاه فصل سوم از دفتر اول را معرفی می‌نماییم که اختصاص به زندگی و تحصیلِ جوانانِ اعزامی در انگلستان دارد