"Het is moeilijker om ingewikkelde dingen simpel te maken, dan om simpele dingen ingewikkeld te maken."

Als ik ergens niet tegen kan, zijn het mensen die dingen onnodig ingewikkeld maken. Of nog erger dat ze dingen bewust beschrijven in heel interessant klinkende termen en moeilijke woorden.
En nog, nog erger als ik het idee heb dat deze rookgordijnen worden gebruikt om te verbloemen dat iemand een slecht verhaal heeft of zelf ook niet helemaal begrijpt waar het over gaat.

Helaas kom ik in mijn huidige werkveld van organisatieadviseur en interim-directeur nèt iets te veel mensen tegen die zich juist van dat soort taal bedienen. Ze helpen hun klanten in mijn ogen meer door helderheid te scheppen, taal te gebruiken die iedereen kan volgen en daarmee ook echt effect te genereren. En niet door een sfeer te creëren die lijkt op het sprookje van "De nieuwe kleren van de keizer" van Hans Christian Andersen. Waarin iedereen maar doet of ze snappen wat er wordt gezegd, maar eigenlijk geen steek verder komen.

Juist daarom werd ik zo vrolijk van mijn gesprek met Nadia van der vlies. Zij was (in haar eigen woorden) in de collegebanken al dat irritante meisje dat haar vinger opstak als haar docenten onnodig ingewikkelde taal gebruikten. En nu in de dagelijkse praktijk werkt met simpele modellen.