برنامه جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱

اشتباه آمده‌اید

پلک می‌زنید و غبار مژه‌هایتان

تمنا داریم

تمنا داریم که به جنگل و استخوان‌ها برگردید

بمب اتم

اشتباه آمده‌اید

شمس لنگرودی

برنامه جمعه ۱۲ فروردین ۱۴۰۱

سلام من کامبیز حسینی هستم و فکر می‌کنم ما داریم سال رو یه جور عجیبی شروع می‌کنیم و اصلاً آیا توجه کرده‌اید که دیگه یه جوری شده که هیچی عجیب نیست؟‌ یعنی یک زمانی بود که ما تعجب می‌کردیم و می‌گفتیم «نه بابا»، ولی الان فقط نگاه می‌کنیم و می گیم «آهان!‌»

برنامه این هفته ما درباره این «آهان»های این هفته است و اینکه چگونه می‌شود که این گونه می‌شود و یا بهتر بگم چگونه می‌شود که اینگونه شد

این اولین برنامه ما در سال جاری است و من باید یه ذره خودمو جمع کنم و فکرام رو بریزم رو هم ببینم این سالی که از بهارش پیداست قراره چگونه سالی بشه

زندگی بالا پایین داره ولی خوب ما حواس‌مون هست از اون بالا پایین نیفتیم و چگونه از اون پایین بریم بالا دوباره

شما چطور؟‌

برنامه جمعه ۵ فروردین ۱۴۰۱

چی شده؟

روزهای عید و ایناست! زمان نگاه به سالی است که گذشت

تأمل

من یه سری دانشگاه اینا رفتم ول کردم! افتادم به آزمون و خطا

اگه به من می‌گفتی «این راه که میری چاله چوله داره من رفتم نکن» سری تکان می‌دادم که مد نظر قرار می‌دم، ولی تا خودم نمی‌رفتم همون راه رو چاله و چوله نمی‌دیدم و سرم به سنگ نمی‌خورد، یاد نمی‌گرفتم

تأمل

تأمل در سالی که گذشت

برنامه جمعه ۲۰ اسفند ۱۴۰۰

سلام من کامبیز حسینی هستم و فکر می کنم به دلایلی که شاید فقط برای خودم خیلی مهم بود در برنامه‌هایم خیلی کم در مورد وضعیت هنری در ایران و هنرمندان ایرانی ساکن ایران حرف زدم

خب در این برنامه خیلی کوتاه در حد و اندازه‌های برنامه می‌خواهم که نظرم رو درباره اتفاقاتی که در هفته اخیر خصوصاً حواشی پیرامون کارگردان صاحب سبک ایرانی آقای داریوش مهرجویی حرف بزنم

البته وقتی می‌گم هنر ایران منظورم تئاتر و سینما و همین جنگولک‌بازی‌های است که من تو رسانه در میارم و بقیه دوستان به خودشون نگیرند و بگذارند ما در مورد چیزهایی که نمی‌دانیم حرف نزنیم والا آخر همون داستان که شما خودت در جریانی

برنامه جمعه ۱۳ اسفند ۱۴۰۰

سلام من کامبیز حسینی هستم و از جنگ به هر نوعی و روشی متنفرم. کلا اینجوریم که اگه باید بجنگم و نابود کنم و انتقام بگیرم ترجیح میدم بلاک کنم و اعصاب خودم رو خرد نکنم

از قلدری و قلدر معابی و سوءاستفاده از بازو و شهرت و بمب اتم هم بدم میاد، ولی مسئولیت جنگ رو بر دوش شروع‌کننده‌ش می‌دونم نه اونی که از خودش دفاع می‌کنه

شما رو نمی‌دونم ولی ما بچه‌های جنگیم. شما اگر همسن و سال من و یا مقدار مسن‌تر هستید در جریان هستید که جنگ برای ما چه فاجعه‌ای بوده و چه تأثیر وحشتناکی روی زندگی ما گذاشته. برای خیلی‌ها کمتر و برای بعضی‌ها بیشتر

تکلیف من با جنگ مشخصه و همیشه در هر وضعیتی که بودم تلاش کردم ضد جنگ باشم. شاید اگر ما عوارض جنگ نمی‌دیدیم، من این قدر قضیه رو شخصی نمی‌کردم، ولی کشت و کشتار برای مقاصد سیاسی برای من و نسل من شخصی شده

روسیه به اوکراین حمله کرده و خواب رو از سر جهانیان برداشته، حالا نه اینکه ما دوروبرمون جنگ کم داشتیم و خواب داشتیم، ولی ادعاهای پوتین و این حرکت نظامی برای تصرف اوکراین بدون هیچ توجیهی بالانس دنیا رو به هم ریخته

من اول می‌خوام نظر خودم رو در این مورد بگم بعد می‌پردازم به نظر شما و خامنه‌ای

برنامه جمعه ۶ اسفند ۱۴۰۰

برنامه این هفته بسیار ساده و مبرهن است و هیچ گونه پیچیدگی‌ دراماتیکی‌ ندارد

صد بار شروع به نوشتن برنامه کردم ولی پاک کردم چرا که وسط تهیه این برنامه «ولادیمیر پوتین» راست راست به اوکراین حمله کرد و شما اگر من را می‌شناسید می‌دانید که با خبر جنگ کهیر می‌زنم و خبر جنگی که پوتین یک طرفش باشد، سیستم اعصاب مرکزی مرا به واکنش وا می‌دارد

من تازه یک «هدست وی آر» خریده بودم و داشتم بالا پایین می‌کردم ببینم در دنیای «متاورس» چه خبر است که ناگهان پوتین حمله کرد به اوکراین و همگی به سلامتی دوباره برگشتیم به دوران تزار روسیه! زمانی که همه یکشنبه‌ها خونین بود و مردم با «کفتر» به هم پیام می‌دادند

با همه این حرف‌ها اما برنامه این هفته ما درباره پوتین و اوکراین و کفتر و تزار و «وی آر» نیست، بلکه گزارش یک آدم‌ربایی دیگر توسط جمهوری اسلامی است

من این هفته می‌خواهم راجع به حسین رونقی حرف بزنم؛ ربوده شدن حسین رونقی ملکی

برنامه جمعه ۲۹ بهمن ۱۴۰۰

سلام من کامبیز حسینی هستم و همین نیم ساعت پیش -گلاب به روتون- وقتی می‌خواستم لیمو رو از وسط با چاقوی سبزی که تازه خریده بودم، نصف کنم انگشتم رو جوری بریدم که یه جایی در اون میانه خوف و رجا استخوان هم دیدم

فواره خون

چرا من هیچ وقت چسب زخم و اینا ندارم توی خونه؟

داشتم داد و بیداد و آخ و اوخ می‌کردم که همسایه‌ها رسیدند و باند پیچی کردند و الان دارم با یک دست اینارو که می‌بینید تایپ می‌کنم

همسایه که اومد باندپیچی کرد، طبیعتاً من رو شرمنده کرد و من هی تشکر تشکر تشکر که گفت «درستش همین بود که بیام» و رفت

من موندم و یک دست و یک کیبورد و یک جمله! «درستش این بود که بیام»

با خودم گفتم از کی «من» تصمیم گرفتم اون کاری که درسته رو بکنم؟

آیا اصلاً هیچ وقت همچین تصمیمی گرفتم؟

آیا در زندگی، اون کاری که درسته رو می‌کنم یا اون کاری که به نفع منه و توش برام سود داره و لزوماً درست نیست؟

اگه بخوای صادقانه جواب بدی چی میگی به خودت؟ ها؟

برنامه جمعه ۲۲ بهمن ۱۴۰۰

هرگونه شباهت بین شخصیت‌های این داستان و شخصیت‌های واقعی که حالا دیگر زنده نیستند حاصل تخیل شماست. هر جایی احساس کردید این داستان را جایی در اخبار شنیده‌اید فقط احساس کرده‌اید. احساس شما اشتباه است

محتوای پیش رو هیچ ربطی به شما ندارد. به هیچ واقعیتی وابسته نیست. آنچه می‌شنوید زاده تخیل قصه‌گو ست. این حرف‌ها قصه است، داستان است. برای اینکه روز خوب را خراب نکنید این قصه را باور نکنید. حیف است حالتان بد شود

اگر روز خوبی دارید و ته‌چین‌تان خوب در آمده، اصلاً این برنامه را گوش نکنید. این یک داستان تلخ است. سیاه! تراژدی است. آخرش قهرمان می‌میرد. یعنی کشته می‌شود. صحیحش این است که به قتل می‌رسد

این داستان من نیست. داستان سری بریده است

برنامه جمعه ۸ بهمن ۱۴۰۰

سلام من کامبیز حسینی هستم و مثل همه شما ۲۴ ساعته آنلاین مشغول بالا پایین کردن مسائل هستم و همه اون کلیپ‌ها رو که شما می‌بینید رو هم می‌بینم

ولی اگر در این برنامه در هفته‌های پیش واکنش نشان ندادم، دلیلش این بوده که حرف‌های دیگری بوده که از حرف‌های اینا مهم‌تر بوده و باید می‌رفتیم سراغشون که رفتیم

در این برنامه می‌پردازیم به آنچه در این چند وقت جمع‌آوری کردم ولی هیچ‌وقت بهشون نپرداختم

ولی قبل از آن باید تبریک بگم صعود تیم ملی ایران رو به جام جهانی

برنامه جمعه ۱ بهمن ۱۴۰۰

هفته پیش نشد و برنامه نداشتیم، ولی اتفاق مهمی در آن هفته افتاد و «بکتاش آبتین» -شاعر مملکت- را فوت کردند و این باعث شده که هم‌اکنون که من دارم با شما صحبت می‌کنم گروهی در وین -یعنی همان جایی که مذاکرات در حال شدن است- اعتصاب غذا کرده‌اند

من هم تصمیم گرفتم به همین مناسبت برنامه این هفته را به شاعرها و بچه‌ها تقدیم کنم

بچه به معنای کودک! کودک درون شاعر