"Proszę pani, a co oni mogli wówczas mieć? Michał zmarł tragicznie jako obiecujący, ale początkujący wciąż bokser, jeszcze zanim zaczął czerpać ze swojej pięściarskiej działalności jakiekolwiek profity. On w momencie śmierci miał 22 lata, od siedemnastego roku życia pracował dorywczo na różnych budowach, ciągle na czarno, zawsze komuś brakowało dobrej woli, by go zatrudnić legalnie, by dać mu coś więcej niż kilka złotych na godzinę. A dla boksera, tym bardziej takiego, który pnie się w tym sporcie coraz wyżej i chce piąć się jeszcze wyżej, by ostatecznie sięgnąć nieba, to jest ciągłe dopłacanie z własnej kieszeni, bezustanne szukanie sponsorów, wieczne rozterki, bo wiadomo jak to jest – w tym padole zawsze coś jest kosztem czegoś. Michał wówczas nie miał nic oprócz sporego talentu i pierwszego tytułu. I nie zdążył mieć nic więcej. Znalazł się w niebie, natomiast z pewnością nie w taki sposób w jaki to sobie wymarzył."