Gdy nagrywałam ten podcast, cała Polska przeżywała tragedię, która wydarzyła się w Jeleniej Górze wponiedziałek 15 grudnia 2025 roku. Dziecko odebrało życie drugiemu dziecku. Wrócę jeszcze do tej sprawy, ale nie chcę na samym początku mojej opowieściprzedstawiać zbyt makabrycznych szczegółów. Wiele jest potworności na tym świecie, ale to jedna z tych, która zawsze będzie budziła przerażenie i niedowierzanie.

Chcemy wierzyć, że dzieci są niewinne, że nie są skażone (jeszcze) złem i okrucieństwem, bo jedno i drugie pojawia się dopiero w dorosłym życiu człowieka, o ile w ogóle. Wiecie doskonale, że to utopia. Zło nie zna wieku, możemy je jedynie różnie interpretować. Psycholodzy i psychiatrzydiagnozują małoletnich sprawców, opisują ich możliwości intelektualne, emocjonalne i zdolności do zaplanowania karalnych czynów, delikatnie mówiąc. Kiedy możemy z całą stanowczością stwierdzić, że człowiek jest w pełniodpowiedzialny za swój czyn – gdy ma 18 lat, bo tak mówi prawo? Przecież nasza psychika w tym wieku jeszcze nie jest w pełni rozwinięta. Jak pogodzić naszeoczekiwania społeczne wobec rozumienia zbrodni małoletnich zabójców z rzeczywistością? Czy powinniśmy ich karać adekwatnie do wieku czy do popełnionego czynu?

Posłuchajcie!

Nieustająco polecam na świąteczny prezent moje dwie książki: "Zbrodnia i śmierć z miłości" oraz "Klątwy, duchy i zbrodnie".

A dziś odcinek z historią, w która trudno uwierzyć: kazirodztwo, zbrodnia i tragedia dla wielu osób.

25.02.2026 roku ukaże się "Jeffrey Dahmer bez cenzury. Narodziny mordercy i kanibala" - biografia mojego autorstwa jednego z najbardziej osławionych seryjnych morderców.

Książka jest już w przedsprzedaży na empik.com. Serdecznie polecam!

Po dziś dzień jest to jedna z najbardziej tajemniczych francuskich spraw kryminalnych.

Sprawa rodziny Dupont de Ligonnès dotyczy morderstwa pięciu osób, którego dokonano w 2011 roku w Nantes.Posłuchajcie!

Zapraszam dziś do wysłuchania wyjątkowych opowieści. Obiecuję szczególny rodzaj makabry, czarny humor i prawdziwe zdarzenia. Czy kiedykolwiek pomyśleliście sobie, że byłoby dość niezręcznie umrzeć w głupi sposób? W sytuacji, której absolutnie można było uniknąć, a doszłoby do niej na przykład po haśle „potrzymaj mi piwo”, albo„spróbujmy, co się może zdarzyć? W tym sęk, zdarzyć może się to najgorsze i najbardziej tragikomiczne. Czy na pewno chcielibyście dostać nagrodę Darwina w podziękowaniu za wyeliminowanie swoich genów z puli w populacji i nieprzekazywanie głupoty dalszym pokoleniom?

FBI opisuje przypadek, który za chwilę Wam przedstawię, jako „jedną z najbardziej skomplikowanych i dziwacznych zbrodni w historii Federalnego Biura Śledczego”. Układając historiędla Was starałam się bardzo uważać, by każdy jej detal był czytelny i odpowiednio umiejscowiony w czasie. Opierałam się o materiały ze śledztwa prowadzonego przez FBI. Mam nadzieję, że podobnie jak ja kilka razy złapieciesię za głowę, jak mogło dojść do tak niewiarygodnych planów, czemu ktokolwiek przystał do - mówiąc wprost - głupiego spisku ryzykując swoją wolnością i życiem.

Niejedna czarna wdowa przewinęła się już przez moje opowieści. Mary Ann Cotton, Tillie Klimek, RuthSnyder, Belle Gunnes, Louis Porton… i wiele, wiele innych. Zabijały przed wiekami i we współczesnych czasach zawsze motywowane korzyściami, dzięki którymi zdobywały niezależność, fortunę i wolność seksualną. Nie mają litościdla mężów, kochanków, dzieci własnych i przysposobionych, matek i przyjaciółek.Jak to się dzieje, że od czasu do czasu między nami pojawia się żądna mordu kobieta, która potrafi wzbudzać zaufanie, zdobywa szacunek otoczenia i świetnie radzi sobiezawodowo? Na szczęście zazwyczaj czarne wdowy są demaskowane, jednak nie przewróci to życia ich ofiar. Musi nam wystarczyć sprawiedliwość.

Leonarda Cianciulli przeszła do historii zbrodni z przydomkiem Mydlarki. Nie był to jej wyuczony czy teżwykonywany zawód. Parała się wyrabianiem pachnącego mydła hobbystycznie.Rozdawała je bliskim i sąsiadom. Gdyby tylko wiedzieli z czego zostało wyrobione mydełko signory Leonardy…

Posłuchajcie!

Czy istnieje zbrodniadoskonała? Wielokrotnie powtarzam Wam, że nie ma na nią szans. Dzisiejsza opowieść potwierdza moja opinię, choć musze przyznać, że ofierze przez długi czas sprzyjało szczęście.

Oglądaliście serię, czy choć jeden z filmów „Oszukać przeznaczenie”? Ich fabuły mają dowieść, że nie da sięuciec przed śmiercią. Nawet jeśli czysty przypadek sprawi, że wymkniemy się jej raz czy drugi, w końcu na pewno nas dopadnie i ukatrupi.

Czy tak się dzieje w świecie rzeczywistym? Trudno powiedzieć. Wolimy wierzyć, że skoro los nie pozwolił namwsiąść do samolotu, który się rozbił, jeszcze długo pozwoli nam cieszyć się życiem. A co, jeśli Kostucha naprawdę nie żartuje i upomni się o swoje?

Nie mam dla Was historii z dreszczykiem w ten październikowy czas, ale liczę, że poczujecie w środku niepokój, który niosą historie dwóch wybranych przez mnieprzestępców. Prawdziwa, czasami przypadkowa zbrodnia jest o wiele gorsza niż wyrafinowane plany seryjnych sprawców. Oto banalność zła w całej okazałości.

Posłuchajcie!