الله اکبرالله اکبرالله اکبرالله اکبراشهد ان لا اله الا اللهاشهد ان لا اله الا اللهاشهد ان محمداً رسول‌اللهاشهد ان محمداً رسول‌اللهاشهد ان علیاً ولی‌اللهاشهد ان علیاً ولی‌اللهحی علی الصلاهحی علی الصلاهحی علی الفلاححی علی الفلاححی علی خیر العملحی علی خیر العملالله اکبرالله اکبرلا اله الّا اللهلا اله الّا الله

سوره ۱۱۴: الناس - جزء ۳۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿۱﴾بگو پناه مي‏برم به پروردگار مردم. (۱) مَلِكِ النَّاسِ ﴿۲﴾به مالك و حاكم مردم. (۲) إِلَهِ النَّاسِ ﴿۳﴾به خدا و معبود مردم (۳) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿۴﴾از شر وسواس خناس. (۴) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿۵﴾كه در سينه‏ هاي انسانها وسوسه مي‏كند. (۵) مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿۶﴾خواه از جن باشد يا از انسان! (۶)

سوره ۱۱۳: الفلق - جزء ۳۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿۱﴾بگو پناه ميبرم به پروردگار سپيده صبح. (۱) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿۲﴾از شر تمام آنچه آفريده است. (۲) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿۳﴾و از شر هر موجود مزاحمي هنگامي كه وارد مي‏شود. (۳) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ﴿۴﴾و از شر آنها كه در گره‏ ها مي‏دمند (و هر تصميمي را سست مي‏كنند). (۴) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿۵﴾و از شر هر حسودي هنگامي كه حسد مي‏ورزد. (۵)

سوره ۱۱۲: الإخلاص - جزء ۳۰بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿۱﴾بگو: خداوند يكتا و يگانه است. (۱) اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿۲﴾خداوندي است كه همه نيازمندان قصد او مي‏كنند: (۲) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿۳﴾نزاد و زاده نشد. (۳) وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾و براي او هرگز شبيه و مانندي نبوده است. (۴)

سوره ۱۱۱: المسد - جزء ۳۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿۱﴾بريده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد). (۱) مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿۲﴾هرگز مال و ثروت او و آنچه را به دست آورد به حالش سودي نبخشيد. (۲) سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿۳﴾و به زودي وارد آتشي مي‏شود كه داراي شعله فروزان است. (۳) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿۴﴾و همچنين همسرش در حالي كه هيزم به دوش مي‏كشد، (۴) فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ ﴿۵﴾و در گردنش طنابي از ليف خرما است! (۵)

سوره ۱۱۰: النصر - جزء ۳۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ ﴿۱﴾هنگامي كه ياري خدا و پيروزي فرا رسد. (۱) وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ﴿۲﴾و مردم را ببيني گروه گروه وارد دين خدا مي‏شوند. (۲) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿۳﴾پروردگارت را تسبيح و حمد كن، و از او آمرزش بخواه كه او بسيار توبه پذير است. (۳)

سوره ۱۰۹: الكافرون - جزء ۳۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ ﴿۱﴾بگو اي كافران! (۱) لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿۲﴾آنچه را شما مي‏پرستيد من نمي‏پرستم. (۲) وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿۳﴾و نه شما آنچه را من پرستش مي‏كنم مي‏پرستيد. (۳) وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ ﴿۴﴾و نه من هرگز آنچه را شما پرستش كرده‏ ايد مي‏پرستم (۴) وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿۵﴾و نه شما آنچه را كه من مي‏پرستم عبادت مي‏كنيد. (۵) لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴿۶﴾(حال كه چنين است) آئين شما براي خودتان و آئين من براي خودم! (۶)

سوره ۱۰۸: الكوثر - جزء ۳۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ﴿۱﴾ما به تو كوثر (خير و بركت فراوان) عطا كرديم. (۱) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ﴿۲﴾اكنون كه چنين است براي پروردگارت نماز بخوان و قرباني كن. (۲) إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿۳﴾مسلما دشمن تو ابتر و بلا عقب است. (۳)

سوره ۱۰۷: الماعون - جزء ۳۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿۱﴾آيا كسي كه روز جزا را پيوسته انكار مي‏كند مشاهده كردي ؟ (۱) فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿۲﴾او همان كسي است كه يتيم را با خشونت مي‏راند. (۲) وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۳﴾و ديگران را به اطعام مسكين تشويق نمي‏كند. (۳) فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ ﴿۴﴾پس واي بر نمازگزاراني كه... (۴) الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿۵﴾نماز خود را به دست فراموشي مي‏سپارند (۵) الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ ﴿۶﴾آنها كه ريا مي‏كنند. (۶) وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿۷﴾و ديگران را از ضروريات زندگي منع مي‏نمايند. (۷)

سوره ۱۰۶: قريش - جزء ۳۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ ﴿۱﴾(مجازات اصحاب الفيل) به خاطر اين بود كه قريش (به اين سرزمين مقدس) الفت گيرند (و مقدمات ظهور پيامبر فراهم شود). (۱) إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ ﴿۲﴾الفت آنها در سفرهاي زمستانه و تابستانه است. (۲) فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ ﴿۳﴾پس (به شكرانه اين نعمت بزرگ) بايد پروردگار اين خانه را عبادت كنند. (۳) الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ﴿۴﴾همانكس كه آنها را از گرسنگي نجات داد و از نااءمني رهائي بخشيد. (۴)