«مثل یک دختربچه، با صدایی که به‌زحمت شنیده می‌شود، صحبت می‌کنید، انتهای سالن جلسه یا گوشه‌ای از سالن پذیرایی در مهمانی‌ها، کز می‌کنید تا بتوانید تا حد ممکن خود را مخفی کنید. انگار لباس شیک و زیبا مناسب شما نیست: شلوار جین و پلور گشاد یا لباس‌هایی که نظر کسی را جلب نمی‌کنند، برای شما بهتر است. همیشه به پاهایتان نگاه می‌کنید. با صدایی آرام که به‌سختی شنیده می‌شود، صحبت می‌کنید. مدام صلاحیت خود را زیر سؤال می‌برید. اگر کسی بخواهد با شما صحبت کند، سرخ می‌شوید و وانمود می‌کنید که هر چه سریع‌تر باید بروید. اما پشت این ظاهر بازدارنده، همه چیز در ذهنتان کاملاً برعکس است، بی‌وقفه در حال فکر کردن هستید. مدام به خود می‌گویید: «دیگران چه تصوری از من دارند؟ اگر کسی به طرفم بیاید چه واکنشی نشان بدهم؟ مبادا غیرعادی رفتار کنم!» برای شما همه چیز درون‌تان رخ می‌دهد، برعکس دیگران که در ظاهر کاملاً به خود اطمینان دارند؛ گاهی همه این‌ها فقط یک پوشش ظاهری است، شما سنگ گران‌بهایی هستید که درون کاغذی پنهان شده است. «این طوری دیگر کسی مزاحمم نمی‌شود! آرام‌تر خواهم بود!» اما متوجه نخواهید شد که چه گوهر گران‌بهایی هستید. برعکس، فکر می‌کنید که فقط یک تکه شیشه‌اید. نمی‌دانید که چطور به این سنگ گران‌بها ارزش دهید و هر کاری می‌کنید که آن را پنهان کنید.

در باور نسیم طالب، بدون رفتن به وسط گود، هیچ گونه تکامل و پیشرفتی رخ نخواهد داد. رفتن به وسط گود، بر غرور و گستاخی انسان مهار می‌زند. اشخاص، افراد، موسسات و سازمانها باید به وسط گود بیایند، پای حرفشان بایستند و هزینه‌های ریسک را بپردازند. در غیر این صورت، چرت و پرت می‌گویند. در این راه نیز، ید طولانی دارند؛ چون می‌توانند با چرت و پرت‌های کلی، بزرگ و پیچیده دیگران را فریب بدهند. از نگاه نسیم طالب، ما به قوانین کاربردی و ساده نیازمندیم. مشکل زمانی بزرگتر می‌شود که این افراد کلی‌گو و بی‌هنر، با تمرکز زیاد بر کلمات و الفاظ، نمودارها و جدولها، ما را در شیب خطرناکی قرار می‌دهند. کتاب حاضر (ترجمه این کتاب، خلاصه‌ای از کتاب اصلی است)، مجموعه وسیعی از این حقه‌بازها و شارلاتان‌ها را در عرصه‌های گوناگون جامعه معرفی می‌کند و شگرد آنان را در پنهان‌سازی فریبکاری‌‌هایشان برملا ساخته و آشکار می‌‍سازد.

شما می‌توانید به ذهن مشتری راه یابید. مشتری چه مقاصدی دارد، چرا کالایی را بر می‌گزیند، چگونه از بین مجموعه‌ی فراوان توصیه‌ها و نظرها، یک توصیه را انتخاب می‌کند تا کالایی را رجحان دهد، و پرسشهایی از این قبیل را این روش پاسخگو است.

این واقعیت که استراتژی بازاریابی موضوع پیچیده‌ای نیست نباید به این معنا گرفته شود که کار پیش‌پا افتاده‌ای است. رویکرد وسیله-‌- هدف استراتژی بازاریابی کار غامضی است.

این کتاب ابزارهایی را برای کارآیی چنین فعالیتی ارائه می‌کند، اما هزینه کردن زمان و انرژی برای آن سر جای خود باقی است.

در کتاب حاضر سعی شده است تا تصویری روشن از استراتژی ها و مدل های کسب و کار مختلف در غالب بخش های صنعت مد ارائه گردد. با ارائه دیدگاهی همه جانبه و عملی از مدیریت استراتژیک و بازاریابی کتاب جنبه های مختلفی از مد همچون تصویر ذهنی از برند زنجیره تامین ،ارتباطات، میزان ارزش ،برند و شبکه های اجتماعی را پوشش داده است. بر اساس نمونه شرکت های بین المللی از جمله ،نایکی ،زارا و آف_وایت و همچنین برندهای لوکس پیشگام در جهان نویسنده 13 مجموعه کسب و کار پایه ای را مشخص کرده و استراتژی اعمالی در هر کدام را مورد بررسی قرار می دهد از تولید در زنجیره تامین ، پایداری، استراتژی های تقسیم بندی و خط مشی برند گرفته تا قیمت گذاری در توزیع در هر فصل تلاش گردیده که مباحثی از جمله مصاحبه با گستره وسیعی از متخصصین صنعت مد و تمارین و سوالاتی تحلیلی جهت آموزش برای دانشجویان آورد شود.

کتاب روانشناسی فروش شرح آموخته‌ها و تجربیات و ایده‌های او در مورد فروش است. تریسی شرکتی بین‌المللی دارد که یکی از اهدافش مشاوره و راهنمایی سازمان‌های بزرگ در زمینه‌ی فروش و بازاریابی است. او هر آنچه که طی ده‌ها سال کار و مشاوره فراگرفته را در این کتاب جمع کرده و با زبانی ساده و راحت در اختیار خواننده قرار داده است. روانشناسی فروش ترکیبی از تکنیک‌ها، ایده‌ها، استراتژی‌ها، راهکارها و نقطه‌نظرات تریسی محسوب می‌شود. کلید درک کتاب جمله‌ای است که او از قول اولین کارفرمایش نقل می‌کند. مدیرش به او گفت، فروش بازى «رد شدن» است. یعنی هر چقدر بیشتر رد شوید و جواب نه بشنوید، امکان فروش بیشتر می‌شود. بنابراین نباید از نه شنیدن ترسید. اولین چیزی که تریسی از خواننده می‌خواهد این است که تلاش نماید همین ترس را از خود دور کند.

بازاریابی به منزله رگ حیاتی در هر کسب‌و‌کار است. شگردهای بازاریابی و نفوذ در مشتریان هدف و تبدیل مشتری بالقوه به مشتری بالفعل، فرآیندی است که هر شرکتی باید متناسب با محصول و خدمت خود و هماهنگ با فرهنگ و اقتصاد و ویژگی‌های خاص مشتریان هدف خود در آن تنوع بخشد.

امروزه دیگر نمی‌توان به ایده‌های قدیمی و سوژه‌های تکراری در بازاریابی امیدوار بود. گذشت زمان و به وجود آمدن فن‌آوری‌های نو و تغییر سلایق و فرهنگ‌ها ایجاب می‌کند هر شرکتی در شیوه‌های تبلیغاتی و ترفیع محصولات خود به روز عمل نماید.

کتاب 100 ایده بزرگ بازاریابی: از شرکت‌های پیشرو موفق از سراسر جهان، می‌تواند کمکی باشد هم برای شرکت‌ها و مؤسسات ایرانی که بتوانند ایده‌ها و کمپین‌های تبلیغاتی خود را نو و به‌روز کنند و همپای شرکت‌های برتر جهانی بیندیشند و هم برای مشتریان و مصرف‌کنندگان ایرانی این زمینه را فراهم کند که با خدمات این شرکت‌ها بیش‌تر و بهتر آشنا شوند و در نهایت همه این‌ فعالیت‌ها بتواند در گسترش علم مدیریت و کارآفرینی و توسعه بازار کسب‌وکارهای ایرانی مفید واقع شود.

با تکامل یافتن تیم های ارتباطات درون سازمانی , آنها خود را در مرکز میدان نبردی میان روابط عمومی , و منابع انسانی می بینند. این یک بحث ادامه دار است که به برخی پرسش های مهم می انجامد. برتر از همه , این پرسش است که روابط عمومی چگونه به یک سازمان , ارزش می افزاید. آیا روابط عمومی , تنها برای مدیریت کردن شهرت یک سازمان وجود دارد یا اینکه آیااین رشته , ارزش والاتری دارد؟ اگر سازمانی تابع الگوی کارگزاری مطبوعاتی (گرونیک و هانت 1984) در زمینه روابط عمومی باشد , میتوان استدلال کرد که وظیفه ارتباطات درون سازمانی , بیشتر با کمک به یک سازمان نوین سروکار دارد تا صرفا عمل کردن همچون یک سرویس خبری. یکی از وظایف ارتباطات درون سازمانی که بخشی از رویکرد روابط انسانی به مدیریت است, جایی که ارزشش کمک به آدم هاست که بمانند و عملکرد بهتری در کار داشته باشند , ذهنیت همبسته با الگوی متقارن دو سویه گرونیک را به نمایش خواهد گذاشت.

اولین چیزی که اکثر مردم به آن خو می‌گیرند ترس است. ترس , زندگی اکثر افراد را به تسخیر خود درآورده است ؛ ترس از تغییر , ترس از دست دادن , ترس از شکست , ترس از آینده مبهم , ترس از اتفاقاتی که شاید بیفتند , ترس از چه شودها و چه می‌شودها ؛ و همین ترس‌های کوچک و بزرگ , باعث می‌شوند که اغلب افراد از ریسک تغییر کنار بکشند و حاضر نشوند برای آینده‌شان تصمیم‌های قطعی بگیرند. ولی من چه؟ من ترجیح می‌دهم به جای زانوی غم بغل گرفتن , به دل ترس‌هایم بروم , با آن روبرو می‌شوم و بر آنها غلبه کنم. البته این را هم بگویم که ترس اصلا و اصولا نمی‌تواند تجربه شرم آوری باشد. در حقیقت مقداری پارانویا بسیار مفید است. چرا که خطرات واقعی بسیاری آن بیرون وجود دارد؛ که باید مواظب آنها بود؛ و آگاهای از این خطرات, میتواند روبرو شدن با آنها را آسان‌تر کند. در یک جمله, حرف من این است: اگر از فردای مبهم می‌ترسید باید بدانید فردا هیچگاه برای آمدن از شما اجازه نخواهد گرفت ؛ همانطور که امپراتور و فیلسوف رومی مارکوس آئورلیوس میگوید: «مرگ ترسناک نیست, بلکه زندگی نکردن است که باید از آن ترسید.» سخت‌تر بجنگ کتابی است که به ما یاد می‌دهد برای ساختن فردا باید بجنگیم. به ما خاطر نشان می‌کند اگر بترسیم و تسلیم ترس‌هایمان شویم, اگر بترسیم و برای فردای زندگیمان گامی برنداریم ؛ اگر به شرایطی که در آن هستیم خو بگیریم ؛ اگر قدرت ریسک برای خلق آینده را نداشته باشیم , هیچ وقت به رویاهایمان دست پیدا نمی‌کنیم. در پایان اگر در زندگی شما هم ترس‌هایی وجود دارد که جرات مواجه با آنها را ندارید , این کتاب انتخاب مناسبی است.

آیا تابه‌حال احساس کرده‌اید:

• تندتر می‌دوید، ولی به اهدافتان نزدیک نمی‌شوید؟
• می‌خواهید مشارکت بیشتری داشته باشید، ولی انرژی ندارید؟
• لب مرز خستگی مفرط هستید؟
• زندگی بسیار سخت‌تر از حد حد معمول دارید؟

اگر به یکی از این پرسش‌ها یا یکی از آن‌ها پاسخ مثبت دادید، این کتاب به دردتان می‌خورد. همه افرادی که به این پرسش‌ها پاسخ مثبت می‌دهند، منظم، متمرکز، متعهد و با انگیزه‌اند؛ با این حال به کلی خسته و وامانده‌اند.

«بسیاری از چیزهایی که می‌خواهیم در طول روز به آن‌ها برسیم، به این ایده مرتبط بوده که می‌توانیم همه‌چیز را تا سر حد کمال پیش ببریم. همیشه به خودمان می‌گوییم که ای‌کاش فلان کار را انجام دهم یا از فلان روتین صبحگاهی پیروی کنم و به آن‌ها به‌عنوان راه‌حل مشکلات خود نگاه می‌کنید. پیگیری جدیدترین روش‌ها و بهبودهای همراه آن قطعاً لذت‌بخش است. از این روند یک سرگرمی ساختم: قورباغه را می‌خورم، در قهوه صبحم کره می‌ریزم، برای عادات خوب پاداش تعیین می‌کنم. این سیستم‌های محبوب شاید مفید باشد و حتی زندگی‌تان را تغییر دهد، اما از سویی دیگر می‌توانند موانعی بر سر راه ما ایجاد کنند.

وقتی فردا می‌آید و می‌فهمیم این سیستم جدید کار نمی‌کند و یا به‌طور کامل از سیستم تبعیت نکرده‌ایم، دوباره وارد چرخه باطل ای‌کاش‌ها می‌شویم. این احساس که فقط ما درست‌کار نمی‌کنیم، خرابکاری می‌کنیم، باعث می‌شود همیشه بخواهیم به نسخه بهتری از خود برسیم. برای بهینه کردن روزهایمان به دنبال راه‌حل هستیم و دوباره به مانع برخورد می‌کنیم و خود را مقصر می‌دانیم.