การทำบุญอายุนี้ มีการทำบุญต่ออายุกันเป็นส่วนใหญ่ หรือเกิดเป็นธรรมเนียมเป็นประเพณีเพื่อต่ออายุ แต่สำหรับในวันนี้อาตมามีความมุ่งหมายเป็นอย่างอื่น คือแทนที่จะทำบุญต่ออายุ ก็อยากจะทำบุญล้อเลียนอายุ หรือทำบุญล้ออายุ เรียกสั้น ๆ ว่าอย่างนี้ มันจึงเกิดเป็นมีการทำบุญอายุเป็น ๒ อย่าง คือทำบุญต่ออายุนั้นอย่างหนึ่ง ทำบุญล้ออายุนี้อีกอย่างหนึ่ง

การให้ทุกชนิดที่เป็นการให้อะไรก็ได้ เป็นการบริจาคออกไป มีสัก ๖ ชนิด ชนิดที่หนึ่งก็คือ การให้วัตถุสิ่งของตามธรรมดาที่ให้กันอยู่ทั่วๆ ไปเรียกว่าทาน การให้ ชนิดที่สอง ให้อภัย ให้ความไม่มีเวร ไม่มีภัย ให้การอดโทษ เรียกว่าให้ เรียกว่าทานเหมือนกัน เรียกว่าอภัยทาน นี้ ชนิดที่สาม ให้แสงสว่างทางจิตทางวิญญาณ คือ ให้ธรรมะ ที่เรียกกันว่า ธรรมทาน นี่อย่างที่สี่ ให้สิ่งที่ไม่ควรจะมีอยู่ในตัว คือ สละ สิ่งที่ไม่ควรจะมีอยู่ในตน คำๆ นี้มักจะใช้คำว่า จาคะ แทนคำว่าทาน แล้วก็ห้า ให้ตัวตนไปเลยหมายความว่าไม่สงวนเอาไว้ที่เป็นตัวกู ของกู ให้ออกไป อันที่หกนี่อยากจะพูดให้เหลือๆ ไว้คือให้หมด คือให้ธรรมทั้งปวง ให้ธรรมทั้งปวงแล้วธรรมทั้งปวงจะไม่ถูกยึดมั่นถือมั่นไว้เอาไว้ โดยการเป็นตัวตนหรือเป็นของตน แม้แต่มรรคผลนิพพานก็จะไม่ถูกถือว่าเป็นของตน ก็ถือว่าให้ทั้งหมด ให้ธรรมทั้งปวง

ศรัทธาที่จะมีชีวิตอยู่ มีความเชื่อในการที่จะมีชีวิตอยู่ นั่นหมายถึงความแน่ใจในการที่จะอยู่หรือจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ ถ้าคนเราไม่มีความเชื่อในตัวเอง ในการกระทำของตัวเอง มันก็อยู่ไม่ได้ ศรัทธานี่ก็มีความสำคัญเป็นพื้นฐาน ถ้าปราศจากสิ่งนี้ คนเราก็กลัว ก็ระแวง ฟุ้งซ่าน วิตกกังวล รำคาญอย่างมากเกินกว่าที่จำเป็น จึงถือว่าศรัทธานี่เป็นกำลังใจไปทุกสิ่งทุกอย่าง นับตั้งแต่จะทำการทำงาน อย่างบ้านเรือน ขึ้นไปจนถึงหน้าที่ที่สำคัญที่สูงสุด กระทั่งปฎิบัติธรรมในพุทธศาสนา ล้วนถือว่าศรัทธาเป็นเครื่องให้เกิดกำลังใจ

รายการพุทธธรรมนำสุข ครั้งที่ ๒๙ "หนทางมีแต่ไม่เดิน" : ชีวิตที่มีวิวัฒนาการชนิดนี้เรียกว่าเดินทางไปอย่างถูกต้อง จะมองเห็นชัดว่าวิวัฒนาการนี้เป็นสิ่งที่ควบคุมได้โดยมนุษย์ผู้มีสติปัญญา ควบคุมได้โดยธรรมะ ชีวิตทุกชีวิตต้องเป็นเพื่อนเดินทางไปด้วยกัน มีจุดหมายปลายทางอย่างเดียวกัน คือหลุดพ้นจากปัญหาและความทุกข์ทั้งปวง เป็นมนุษย์สูงสุด หลุดพ้นออกไปจากปัญหา นี่เราจึงต้องเดินไปพร้อมๆ กัน ด้วยการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เดี๋ยวนี้มันมีปัญหาหรือมีข้อเท็จจริงอยู่ว่า หนทางนั้นมีอยู่ แต่เรามันไม่เดิน

รายการพุทธธรรมนำสุข ครั้งที่ ๒๘ "พวกเรายังใช้ชีวิตไม่สมค่าของศักดิ์ศรี" : เราเอาธรรมะมาประกอบกับชีวิตน้อยเกินไปบ้างไม่ถูกเรื่องไม่ตรงเรื่องของธรรมะบ้าง จึงได้ประโยชน์ไม่สมค่าของธรรมะตามที่ธรรมชาติจัดให้มากำหนดให้มา ธรรมชาติจัดให้มาคือจัดธรรมชาติจัดธรรมชาติให้เกิดมาเป็นมนุษย์เป็นต้นนี้ มันจัดมาให้สูงมาก กำหนดมาให้สูงมากเพื่อให้เป็นมนุษย์ที่มีค่าสมกับความหมายของคำว่ามนุษย์มีจิตใจสูงอยู่เหนือปัญหา เหนือความทุกข์ เหนืออันตราย เหนือทุกทุกอย่างอันไม่พึงปรารถนา

รายการพุทธธรรมนำสุข ครั้งที่ ๒๗ "ชีวิตที่มีความสดชื่นเยือกเย็น" : ชีวิตที่สดชื่นเยือกเย็นงดงาม เป็นจุดหมายปลายทางของการปฏิบัติธรรมะในพระพุทธศาสนา เราชินอยู่กันแต่ด้วยชีวิตที่ร้อนมาตลอดเวลา ชินอยู่กับชีวิตชนิดนี้จนรู้สึกเอร็ดอร่อยในการเกลือกกลั้วอยู่ด้วยชีวิตชนิดนั้น ก็ไม่ได้นึกถึงว่าจะมีอะไรอื่นอีกที่ดีกว่านั้น เขาเคยเปรียบความข้อนี้กันว่าเหมือนกับสัตว์เช่นหนอนเป็นต้น ที่เกิดอยู่ในของร้อน เช่นพริกเป็นต้น หนอนนั้นก็อยู่สบายแล้วก็เอร็ดอร่อยอยู่ด้วยการกินของร้อน มันไม่รู้สึกว่าเป็นทุกข์เดือดร้อนเพราะความเคยชิน

รายการพุทธธรรมนำสุข ครั้งที่ ๒๖ "การเติมธรรมะลงในชีวิต" : ชีวิต กายกับใจเป็นธรรมชาติ เป็นไปตามกฎธรรมชาติ ธรรมะก็เป็นธรรมชาติ ดังนั้น เราสามารถเติมธรรมะลงไปในชีวิตที่เป็นธรรมชาติเหมือนกันได้ หมายถึง หน้าที่ของสิ่งมีชีวิตที่ต้องทำให้ถูกต้องตามที่ชีวิตมันต้องการ

รายการพุทธธรรมนำสุข ครั้งที่ ๒๕ "ชีวิตเป็นสิ่งที่พัฒนาได้" : พัฒนาจึงมีความหมายแท้จริงว่าเจริญเท่าที่ควรจะมี ด้วยสิ่งที่ควรจะมีเพียงเพื่อสันติสุข นั่นจึงจะเรียกว่าเจริญ ถ้ามันเกินสันติสุขมันก็เป็นบ้า เดี๋ยวนี้เราส่วนมากเอาสิ่งที่ส่งเสริมกิเลสว่าเป็นความเจริญ เพราะเราเป็นคนมีกิเลส เราตกอยู่ใต้อำนาจของกิเลส พอใจในสิ่งซึ่งเป็นเหยื่อของกิเลส ถ้ามีเหยื่อของกิเลสมากเราก็เรียกว่าความเจริญ นั่นแหละระวังให้ดี มันจะดีเกินไป มันจะมากเกินไป มันจะเจริญเกินไป มันก็เลยดีสำหรับกิเลส ดีสำหรับอวิชชา ความโง่ ความหลง หลงจนเป็นบ้า

รายการพุทธธรรมนำสุข ครั้งที่ ๒๔ "ปีใหม่" : ปีใหม่ มีความหมายว่าเราจะต้องทำให้ดีกว่าปีเก่า ถ้าไม่อย่างนั้นมันไม่ใหม่ ทีนี้คำว่าดีกว่า ดีกว่าปีเก่านั้น หมายความว่าอย่างไร หมายความว่าจะต้องทำให้เกิดมีสันติสุขมากกว่า ทำให้ชีวิตนี้เป็นชีวิตที่เย็นมากกว่า มากกว่าปีเก่า ถ้าความสงบสุขหรือสันติสุขในส่วนบุคคล หรือในครอบครัวของเขาไม่มีอะไรดีกว่าปีที่แล้วมาก็หมายความว่ามันไม่มีปีใหม่สำหรับเขา หรือชีวิตที่ร้อนอยู่ด้วยกิเลส ร้อนอยู่ด้วยการกระทำกรรมที่ผิดพลาด นี่ยังร้อนอยู่อย่างนั้นไม่มีความเย็นเกิดขึ้นมาในชีวิต ก็เรียกว่าไม่มีอะไรใหม่ เขาทนทรมานอยู่ด้วยความหมายของปีเก่า ความบีบคั้นของปีเก่า ขอให้ถือความหมายของคำว่าดีกว่ากันให้ถูกต้องว่ามันดีกว่าปีเก่าอย่างไร เรามีความสงบสุขมากขึ้น

เราเกิดมาเพื่อเป็น " มนุษย์ " ไม่ได้เกิดมาเพื่อทำมาหากินพักๆ นึง แล้วก็ตายไป อย่างนั้นจะไปน่าชื่นใจอะไร ใครก็จะต้องเกิดมาทำมาหากิน ทนทุกข์ทรมานไปไม่เท่าไรก็ตาย ได้ชื่อเสียงบ้าง ไม่ได้บ้าง ได้อำนาจวาสนาบ้าง ไม่ได้บ้าง เสร็จแล้วมาแล้วเต้นๆ โดดๆ พักเดียวแล้วก็ตาย อย่างนี้ มันไม่น่าบูชา

คือ มันไม่มีความถูกต้องอยู่อย่างสมบูรณ์ เกิดมาทำไม ตอบว่า เพื่อได้สิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์ควรจะได้ ก็คือความเต็มแห่งความเป็นมนุษย์ อยู่เหนือปัญหา เหนือความทุกข์ เหนืออะไร อะไรที่ไม่พึงปรารถนา ทุกอย่างทุกประการ นั่นก็เรียกว่า ได้รับสิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์ควรจะได้รับ