ระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม

แบ่งออกเป็น 2 แบบ คือ ระบบเศรษฐกิจสังคมนิยมคอมมิวนิสต์และระบบเศรษฐกิจสังคมนิยมประชาธิปไตย

*ระบบเศรษฐกิจสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ใช้การวางแผนจากส่วนกลางโดยมีเป้าหมายเพื่อจัดสวัสดิการให้กับประชาชนของประเทศ

•รัฐบาลเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตทุกชนิด

•เอกชนไม่มีกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สิน

•เสรีภาพของประชาชนถูกจำกัด

>//

*ลักษณะสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม

•ทุกคนมีสิทธิ์เป็นเจ้าของปัจจัยการผลิต

•มีสิทธิและเสรีภาพที่จะใช้หรือจ่ายแจกปัจจัยการผลิต

•กลไกราคาเป็นเครื่องมือสำคัญในการตัดสินใจต่าง ๆ

•เอกชนจะดำเนินการผลิตโดยมีกำไรสูงสุดเป็นเป้าหมายสำคัญ

•การแข่งขันเป็นปัจจัยสำคัญ

*ข้อดี ข้อเสียของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม

ข้อดี 1.เอกชนสามารถเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิต 2.มีเสรีภาพในการประกอบอาชีพ

ข้อเสีย 1.การกระจายรายได้ไม่เป็นธรรม 2.มีการใช้ทรัพยากรอย่างสิ้นเปลืองและผูกขาด >~

ระบบเศรษฐกิจเป็นวิธีการในการแก้ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจที่แต่ละสังคมยอมรับร่วมกัน

ความสำคัญ = ระบบเศรษฐกิจก่อให้เกิดการควบคุม ดูแล ให้การดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจเป็นไปในทิศทางที่สังคมต้องการ

ปัจจัยการผลิต ได้แก่ 1.ที่ดิน ผลตอบแทนคือ ค่าเช่า 2.ทุน ผลตอบแทนคือ ดอกเบี้ย 3.แรงงาน ผลตอบแทนคือ ค่าจ้าง 4.ผู้ประกอบการ ผลตอบแทนคือ กำไร

รูปแบบของระบบเศรษฐกิจ แบ่งเป็น 3 ระบบ ได้แก่ 1.ทุนนิยม 2.สังคมนิยม 3.ผสม

*ประเด็นสำคัญระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม

-มีชื่อเรียกว่า ระบบตลาด

-เอกชนมีกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่หามาได้ตามกฎหมายและมีอิสระในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

-รัฐบาลมีบทบาทจำกัดเฉพาะทำหน้าที่ให้บริการทางสังคม >~

อริยสัจ4 คือ ความจริงอันประเสริฐ4ประการ ได้แก่ 1.ทุกข์ คือ ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ(ธรรมที่ควรรู้) 2.สมุทัย คือ สาเหตุแห่งความทุกข์(ธรรมที่ควรละ) 3.นิโรธ คือ ทางดับทุกข์(ธรรมที่ควรบรรลุ) 4.มรรค คือ วิธีปฏิบัติสู่ทางดับทุกข์(ธรรมที่ควรเจริญ) *ฟังน้อย แต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล ขอบคุณข้อมูลจาก สำนักพิมพ์ วพ. 😁🙏

การสังคายนา ในประเทศไทย มีทั้งสิ้น ๕ ครั้ง

ครั้งที่ 1 พ.ศ. ๒๐๒๐ ณ เชียงใหม่(อาณาจักรล้านนา) สมัยพระเจ้าติโลกราช ชำระและจารลงในใบลาน

ครั้งที่ 2 พ.ศ. ๒๓๓๑ ณ กรุงเทพฯ สมัยรัชกาลที่ ๑ ชำระและจารลงในใบลาน

ครั้งที่ 3 พ.ศ. ๒431-2436 ณ กรุงเทพฯ สมัยรัชกาลที่ ๕ คัดอักษรขอมให้เป็นอักษรไทยในใบลาน

ครั้งที่ 4 พ.ศ.2468-2473 ณ กรุงเทพฯ สมัยรัชกาลที่ 7 ชำระและพิมพ์พระไตรปิฎกเป็นรูปเล่ม

ครั้งที่ 5 พ.ศ.2528-2530 ณ กรุงเทพฯ สมัยรัชกาลที่ 9 ชำระและพิมพ์พระไตรปิฎกเป็นรูปเล่ม

*รัชกาลที่ ๘ มีการแปลพระไตรปิฎกเป็นภาษาไทยครั้งแรกเพื่อความสะดวกในการศึกษา แต่มีข้อบกพร่องคือแปลแล้วได้จำนวนเล่มมากเกือบเป็นสองเท่าของจำนวนต้นฉบับ ภายหลังใน พ.ศ. ๒๕๑๔ ได้ปรับจำนวนเล่มให้เท่ากัน คือมีจำนวนทั้งหมด 45 เล่ม *ฟังน้อย แต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูล สำนักพิมพ์ วพ.😁🙏

การสังคายนาครั้งที่ ๑ (หลังพระพุทธเจ้าปรินิพพาน ๓ เดือน)

เหตุ : หลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพาน ๗ วัน พระภิกษุชราชื่อ สุภัททะ ได้กล่าวคำไม่เหมาะสม จาบจ้วงพระธรรมวินัย

การสังคายนาครั้งที่ ๒

เหตุ เพราะความหย่อนยานทางพระธรรมวินัยของพระภิกษุวัชชีบุตร โดยกระทำขึ้นหลังพุทธปรินิพพาน ๑๐๐ ปี

การสังคายนาครั้งที่ ๓ (กระทำขึ้นหลังพุทธปรินิพพานประมาณ ๒๓๔–๒๓๕ ปี)

เหตุ : สมัยพระเจ้าอโศกมหาราชมีผู้ปลอมบวชในพระพุทธศาสนา การสังคายนาครั้งนี้มีการแยกพระธรรมวินัยเป็นพระไตรปิฎกอย่างชัดเจน หลังการสังคายนาครั้งนี้ได้ส่งสมณทูตไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาถึง ๙ สาย

การสังคายนาครั้งที่ ๕ พ.ศ. 433

เหตุ : มีการให้จารึกพระไตรปิฎกเป็นลายลักษณ์อักษรเนื่องจากความคลาดเคลื่อนของวิธีถ่ายทอดมุขปาฐะ(เป็นครั้งแรกที่มีการจารึกพระไตรปิฎก) *ฟังน้อย แต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูลจาก สำนักพิมพ์ วพ. 😁🙏

ในสมัยพุทธกาลยังไม่มีคำว่า ไตรปิฎก แต่เรียกว่า พระธรรม พรหมจรรย์

พระธรรมวินัย ฯลฯ การถ่ายทอดใช้วิธีมุขปาฐะ(การท่องจำแบบปากต่อปาก) ไม่มีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร เมื่อเกิดข้อสงสัยจะใช้วิธีทูลถามกับพระพุทธเจ้าโดยตรง *ฟังน้อย แต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูลจาก สำนักพิมพ์ วพ. 😁🙏

กฏของยานเต้ (Rules of Jante)

1. อย่าคิดว่าตัวเองพิเศษ

2. อย่าคิดว่าตัวเองดี

3. อย่าคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าคนอื่น

4. อย่าบอกตัวเองว่าตัวเองดีกว่าใคร

5. อย่าคิดว่าตัวเองมีมากกว่าใคร

6. อย่าคิดว่าตัวเองสำคัญกว่าใคร

7. อย่าคิดว่าตัวเองเก่งทุกอย่าง

8. ห้ามหัวเราะเยาะคนอื่น

9. อย่าคิดว่ามีคนสนใจเกี่ยวกับตัวเองนัก

10. อย่าคิดว่าตัวเองสามารถสอนคนอื่นได้. *ฟังน้อย แต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr. Nation Books 😁🙏❤️

ฟังน้อย แต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูลจาก สำนักพิมพ์ วพ. 😁🙏

พระพรหมคุณาภรณ์ （ป.อ.ปยุตฺโต）ได้กล่าวถึงการจองเวรและการมีสันติภาพในโลกมี ๓ ระดับ ๑. การก่อเวรจนอีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้ ไม่สามารถก่อเวรตอบโต้ได้อีก ๒. คนที่ถูกกระทำเรียนรู้ที่จะยอมหรือเลิกหายต่อกัน ๓.ในระยะยาว สันติภาพอาจเกิดได้โดยไม่มีการก่อเวรขึ้นมาเลย *ฟังน้อย แต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูลจาก สำนักพิมพ์ วพ.😁🙏