การกำหนดราคาในระบบเศรษฐกิจ

อุปสงค์(D) คือ ความต้องการซื้อ

อุปทาน(S) คือ ความต้องการขาย

E คือ จุดดุลยภาพ

PE คือ ราคาดุลยภาพ

QE คือ ปริมาณดุลยภาพ

เมื่อ D = S คือ จุดดุลยภาพ(E)

เมื่อ D > S คือ อุปสงค์ส่วนเกิน จะทำให้สินค้าขาดตลาด ราคาจะแพงขึ้น

เมื่อ S > D คือ อุปทานส่วนเกิน จะทำให้สินค้าล้นตลาด ราคาสินค้าจะถูกลง

**ฟังน้อยแต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูล สำนักพิมพ์ วพ.

2.2ตลาดผู้ขายน้อยราย เช่น ตลาดเครือข่ายโทรศัพท์มือถือ ปูน น้ำมัน น้ำอัดลม เป็นต้น

•มีผู้ผลิตไม่กี่ราย

•แต่ละรายครองส่วนแบ่งตลาดเป็นส่วนมาก

•จะไม่ใช้ราคาเป็นกลยุทธ์ในการขาย

•เป็นสินค้าที่ลงทุนสูง ขนาดใหญ่

ตลาดผูกขาด=มีผู้ผลิตเพียงรายเดียว เช่น การไฟฟ้า การประปา การรถไฟ เป็นต้น

**ฟังน้อยแต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูล สำนักพิมพ์ วพ.

ตลาดประเภทที่2 "ตลาดแข่งขันไม่สมบูรณ์"

–มีการกีดกันทางการค้า

–เข้า-ออกไม่เสรี

แบ่งออกเป็น 3 ประเภท

2.1ตลาดกึ่งแข่งขันกึ่งผูกขาด

2.2ตลาดผู้ขายน้อยราย

2.3ตลาดผูกขาด

ตลาดกึ่งแข่งขันกึ่งผูกขาด

•ผู้ซื้อผู้ขายจำนวนมาก

•สินค้าจะแตกต่างกันที่ราคาและรูปลักษณ์

•เป็นสินค้าที่ต้องใช้ในชีวิตประจำวัน

•ผู้ผลิตบางรายครองส่วนแบ่งตลาดมาก

**ฟังน้อย แต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูล สำนักพิมพ์ วพ.

ตลาดในระบบเศรษฐกิจ

ปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจที่สำคัญประกอบด้วย 3 ด้าน

1.จะผลิตสินค้าอะไร

2.ผลิตสินค้าอย่างไร

3.จะผลิตสินค้าเพื่อใคร

ความหมายของตลาด

-ในความหมายทั่วไป คือ สถานที่ใด ๆ ที่สามารถซื้อขายสินค้าและบริการ

-ในทางเศรษฐศาสตร์ คือ กิจกรรมการซื้อขายสินค้าและบริการระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย โดยไม่คำนึงว่าต้องใช้สถานที่ใด ๆ อาจสั่งซื้อทางจดหมาย โทรศัพท์ เว็บไซต์

ตลาดในระบบเศรษฐกิจ มี 2 ประเภท

•1.ตลาดแข่งขันสมบูรณ์

–มีผู้ซื้อและผู้ขายจำนวนมาก

–สินค้าเหมือนกันทุกประการ

–ข้อมูลสินค้าเปิดเผย

–การติดต่อซื้อขายสะดวก

–เข้า-ออกได้โดยเสรี

*สินค้าทดแทน คือ สินค้าที่ประโยชน์ในการใช้ใกล้เคียงกัน

*สินค้าประกอบกัน คือ สินค้าที่ต้องใช้ด้วยกัน

**ฟังน้อยแต่ได้มาก โดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูล สำนักพิมพ์ วพ. 

ข้อดี ข้อเสียของระบบเศรษฐกิจแบบผสม

ข้อดี

• การกระจายรายได้และทรัพยากรเป็นไปอย่างทั่วถึง

• ผู้ใช้แรงงานได้รับค่าจ้างตามความเหมาะสม

• เอกชนมีบทบาทในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

• ผู้บริโภคมีโอกาสเลือกซื้อสินค้าและบริการ

ข้อเสีย

• รัฐบาลไม่สามารถสั่งการแบบรีบด่วนได้

• การวางแผนจากรัฐบาลให้เอกชนทำตามเป็นไปได้ยาก

• รัฐบาลมีอำนาจกำหนดนโยบายทำให้เอกชนขาดความมั่นใจในการลงทุน

• การดำเนินกิจการขนาดใหญ่โดยรัฐมักขาดประสิทธิภาพ

*ฟังน้อยแต่ได้มากโดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูล สำนักพิมพ์ วพ.

ระบบเศรษฐกิจแบบผสม

• เอกชนมีกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินบางอย่าง

• ธุรกิจบางอย่างมีการแข่งขันเสรี

• ผู้บริโภคมีเสรีภาพในการเลือกซื้อสินค้า

• รัฐควบคุมธุรกิจที่มีความสำคัญต่อความเป็นอยู่ของประชาชน

• รัฐเข้ามาเพื่อขจัดปัญหาการผูกขาด

ลักษณะสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบผสม

• เอกชนมีกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่หามาได้

• ทั้งรัฐบาลและเอกชนมีส่วนร่วมในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

• รัฐบาลปล่อยให้เอกชนเป็นผู้ผลิตสินค้าและบริการ

• กิจการบางอย่างรัฐเป็นผู้ดำเนินการเอง

• ใช้กลไกราคาหรือระบบตลาดควบคู่ไปกับการชี้นำของภาครัฐ

**ฟังน้อย แต่ได้มากโดย กานน เลื่อนสกุล Cr.ข้อมูล สำนักพิมพ์ วพ.