Çocuğunuz zeki ama çalışmıyor. Bir çalışsa. Potansiyel var aslında. Giriyor derse dağılıyor tüm dikkati. Esasında çok da ilgili derslerine. Hoca anlatıyor. Hiç aralıksız dinliyor. Utanmasa hocanın ağzına düşecek. Düşecek de. İşte çalışmıyor. Biraz çalışsa. Olacak. Belki takviye lazımdır. Bakın bizim camia. Sizinki gibi sıkıntılı veledlere. Özel çocuklar diyor. Salak demenin profesyonelcesi. Ama onu boş verin. Siz destek almaya bakın. Birkaç ilaçla çözülecek iş. Yani hemen üzülmeyin. Gelin biz biraz takviye alalım. Atıyorsunuz bu ilacı. Maşallah çocuk bir saate makine. Anlarsınız işte. Dersi anlamakla kalmıyor. Baya baya kavrıyor.

İçimde cinsel bir bulantı var

Her türlüsünden

Neden böyle?

Bokboğaz adamın tekiydi

Bu adam eskiden

Doğasına uyanlar hayvandı

Her hayvan onun için insandı

Bu hayvanı duydukları bile kusturyor

Hastalandı da çim mi yiyor?

Ne ona ne bana

Kaldırmıyor midem

Hayvandım ben

Hayvanlar akıllıydı hep

Noldu da insanlaştım ben?

Mantıktan yoksun bir insana döndü

Hayvanken ben

Kendim gibiydim ben

Sebebi sensen söyle hemen

Seni seviyorum

Aklıma geldi, söylemek istedim.

Senden önce başka şeyler vardı.

Senden alakasız.

Ama senden kaynaklı.

Ben sevmem öyle görmeyi.

Etmeyi gördüklerimden çok düşüncelerimi.

Onları göstermeyi severdim.

Biraz bakıyorum şimdi.

Gördüklerimde güzelmiş.

Onları da gösterebilirmişim.

Kötü bir fotoğrafçıyım.

Deneyecek kadar sana meraklıyım.

Bir işim var karşı adada. Sevdiğimi söylemek ona. İki nefes arası. Köprü kurulmuş. İkimizin ortasına.

Yürüdükçe doluyor içime. Bastığım yolun kokusu. Açılıyor ciğerlerim. Her gün sigaradan bitirdiğim.

Beni yaşatan üzerinde yürümekse. Bu köprünün. Kurulmasını beklerken ölmüşüm

Sıramı beklemeden. Basıyorum ilk basamağa. Düşemeden aşağa. Dalmış oluyorum uykuya.

Uyanınca. Tanrının karşısında. Olacağım ölümden beter. Düşene ecele kadar keder. O böyle olacak demişti zaten.

(#6457)

Etkisiz (duygulardan, deneyimlerden, yargılardan arındırılmış), çelişkisiz (mantıklı bağıntılarla kurulmuş) amaca yönelik düşünce akla en yakın üründür. Tanımı bir hayli zor olan akıl kavramı izlerini bu düşüncelerde belirtir. Tanımlamalardan ziyade betemleyerek ve örneklendirerek kavramsal anlamına ulaşılabilir. Bu düşünceler bizi akıl tanımına yaklaştırabilir.

Evet, insanlar kokuyormuş

Ve de güzel kokuyormuş

Doğa kusurlu ama ilgi çekici bir sistem. İsterseniz en hoşlaşmayanı. En ilgisizi olun. O aslanın antilobu yiyişini dehşet içinde izliyorsunuz. Doğa tüm ilginizi kendisine tutsak edebiliyor. Çünkü bir zamanlar biz de oradaydık. İlgimizden olmasa da zorunluluktan oradaydık. Tutsaktık. Şimdi düşününce ne kadar da yorucu. Onca insani dert içinde. Bir şeyleri avlayacak. Bir şeylerden avlanacaktık.

Böyle diyorum ama şuanda da pek bir fark yok. Bir şeyleri değil birileriyle etkileşimdeyiz. Bir zincirdeyiz. Sistem değişmiş. Birkaç yeni özne eklenmiş. O kadar.

Burada özne benim. Yatağımdan kalkıp salona gelmekteyim. Sanıyorum ki biraz yorgun olduğumdan. Kaynaklı. Güzel bir öğle uykusu çektim. Hafif mayışığım. Yeni meskenime uzandım. Koltuğuma kıvrıldım. Şimdi doğa moğa diyince. Canım istmedi değil. Şöyle gidiyim uzaklara. Bir iki hayvanceğiz, börtü böcek göreyim. Ama nerde? Allahın unuttuğu yere. Şimdiki bu uykuyla kim gidecekte. Onları izleyecekte. Allah unutsa da böyle yerleri. İnsanlar sağolsun unutmuyor. Sıkıntıdan kaşif mucit oluyor. Bizde bulduğu araç gereçlerden yararlanıyoruz. Helal olsun çok seviyorum bu bilim adamlarını. Ya da insanlarını. Hepsi adam olacak diye bir şey yok. Gitmeden izleyeceğim bir güzel televizyonumu. Göreceğim istediğim her türlü hayvanı. Dişlisinden tüylüsüne, itinden bitine. Mükemmel

Timsah vegan olduğunda anlar

Kuşa aşık olduğunu

Etobur dostum, senden çok korktum

Sen bir kuşa aşık oldun

Kalanları yesin diye yemekten kesilir oldun

Kendi ettiği ne ki

Ne yapsın o kadar eti

(#6397)

Hızlı geçiyor zaman

Çok hızlı sen anlayana kadar bitmiş

Tükenmiş oluyor

Hayat kısa hem de çok kısa

Senin sandığından daha kısa

Her dakika azap gibi gelse de

Yarın olduğunda

Dün su gibi akıp gitmiş

Her gün birbirinin aynısı olsa da

Kendini farklı sanıyorsun her an

Değişebileceğini savunacaksın

Değişemeyince ağlayacaksın

Sen hep buydun aslında

Her yıl doğduğunu hatırlayınca

Ne de hızlı büyüdüm diye kendini avutacaksın

Ucuzdan satacaksın

Ucundan yalnız olduğunu fark edince

Zamanın gücüne ihtiyaç duyunca

Tecrübene bel bağladığında

Geçen her bir seneye

Ağıt yakacaksın

Ölmeye yakın olduğunda

Hayatın kısalığına yanmaya başlayacaksın

Senden sonraki ağıtlara heyecanlanacaksın

Hiç göremeyecek olsan da

Gördüklerinin fazlalığına inanmayacaksın

Onca yaşadığın ana bir gram

Saygı duymadan herkese anlatacaksın

Unuttuğuna ikna olmayacaksın

Senden sonraki ağıtlara

Bir daha hiç ağlayamayacaksın

Onlar ağladıkça sen rahatlayacaksın

Sen unuttukça onları ağlatacaksın

Ne fikrim ne düşüncelerim var

Sadece dönek şüphelerim