*Üzgünüm ama huzurluyum. Mutluyum ama huzursuzum. Birine aşığım. Diğerinden çıkmışım.

*Sikimde değilsin. Sen önem verdiğin için.

Sen olmasan ben zaten önemsemezdim. Sen öğrettin bana. Sen dedin, önem ver buna. Sen dedin, önem ver bana. Sen dedin, önem ver bu olaya. Sen dedin bana, o zaman ben vardım yanında. Sen dedin bana, kutla beni olaylan. Olay geçtikten her yıl sonra. Sen derdin iyi ki doğdun. Sevmedin. Böyle demek istemedin. İyi ki doğdum değil. İyi ki doğurdun diyeceksin, dedin. İkisini de ben. Bir türlü sevemedim. Olmak güzel de. Doğmak pek de değil bence. Tekrar olacağımı bilsem. Tekrar doğar mıydım? Kesin ölürdüm. Ama doğar mıydım? Bilemiyorum. Kimse veremiyor tekrardan olabileceğime güvence. O yüzden bil ki hep buradayım. Bu olaydan dolayı hep olacağım. İyi ki de olacağım. İyi ki oldum. Olacağım. Umuyorum ki bir daha olmayacaksam. Asla yok olmam. Yeniden olabiliyorsak. O zaman bi düşünürüm. Şimdi ben diyorum. İyi ki doğurdun. İyi ki oldum. Noldu? Şimdi böylesi daha mı iyi oldu? Öğrenebilmişim di mi? Şu olay her yıl tekrarlandıkça. Böylesi daha kolaymış. Biri daha okulundan mezun olmuş.

‘’İyi ki doğurdun. İyi ki doğurttun. İyi ki doğdun.

İyi ki oldurdun. İyi ki oldurttun. İyi ki oldum.

İyi oldu. Çok şükür. Çocuklar da mezun oldu.’’

Bilgilerine o kadar güveniyorsun ki

Mantıklı konuşamıyorsun

Bir zikir bin sefre bedelse

Bir sefer kaç zikre bedel?

Uyudun mu? Bir şey sorucam.

"Çok düşündün. Sor ama cevaplamayacağım." Merak etmedi. Kötüsü ben de.

İlginin inişi merakın gidişi

Yükümlülüklerin gelişi

Keyifsizliğinin davetsiz misafirleri

Bilemiyorum, evde yemek de yok

Ne vereceğim bilemiyorum

Sana sormalı

Umduğunu yer misin?

Bulduğunu sever misin?

Söyler misin?

Siyah beyaz bir kedi. İzliyor beni. Şaşkın bir ifadeyle. Şaşı gözlerle. Belki şaşkınlık değildir. Şaşı gözleri bana öyle hissetiriyordur. Bankın arkasından dolaştı. Bana daha bir yakınlaştı. Bankın yanındaki kola kutusunu görünce durdu. Baka kaldı. Kutudan uzunca süzülen pipet. Tam göz hizasında kalmıştı. Şaşı gözleriyle anlayamadı. Geriye doğru çekildi. Anlamaya çalıştı. Görerek bunu başaramayacağını anladı. Pembe burnunu kutuya yaklaştırdı. Koklamaya başladı. Pipetin bir sağını. Bir solunu kokladı. Araştırmacı. Meraklı kedi. Daha fazlasını istedi. Ona dokunmak. Onunla tanışmak istedi. Patisini kaldırdı. Nazikçe kutuyu iteledi. İteledi. En sonunda devirdi. Sesine irkildi. Korku duydu. Son duyusu korkuya sebep oldu. Hepsi meraktan oldu. Ve ölmedi.

Etkiler tabi beni de libidosu

Yükümlü hissederim bir süre sonra

Bağlılığa yarasa da çoğu yükümlülük

Bağımlılığa olan korkumdan

Sanırsam vazgeçerim bir süre sonra

Yazmak istemiyorum çünkü içim sıkılıyor

Korkuyordum, bu yüzden hiç istemezdim

Korkumu yendiğimde

Korkunun yerini bıkkınlık almıştı

Şuan ne benden korkuyor

Ne de bıkıyor

Anlayacağın ilişkiler her zaman aynı şekilde işlemiyor

Heyecanla öğrenme.

Merakla öğrenme.

Sinirle öğrenme.

Korkuyla öğrenme.

Hepsiyle denedim.

En verimlisi.

Heyecan, korku, sinir, merak, sinir, merak, merak, merak...merak, meraktı.

Ohh be sonunda piç kaldım. Allahım söyletseydin ya öncesinde. İçim nasıl da rahatladı. Birinin miyim? Piçin teki miyim? Kararsızdım. Sonunda öğrendim. Benim annem yokmuş. Babam da yokmuş. Annem öyle söyledi. Doğrudur. O dediyse doğrudur. Kendisi de yokmuş. Annelik okulundan. Mezun olmuş. Ortalaması. Düşük gelmiş. Ama nasıl olur? O başarılı bir öğrenciydi. Herkes onu severdi. Bu sefer nasıl başaramadı. Hiç annesi belli olan çocuk. Piç olur mu? Doğurmazsa olur. Doğurmasaydı olurdu. Tercih dönemini kaçırmayacaktın be anne. Biraz sorumluluk. Birazcık bilinç. Nedir bu be kardeş. Kaç yaşına gelmişsin hala. Unutuyorsun her şeyi. Biraz büyü be evladım. Biraz büyü. Anneni örnek al. Bak annene biraz. Olucaksın adam. Olucaksam böyle adam. Annesi de bunun gibi pişman. Demek ki. Yedi ceddi bu şekil insan. Siksin seni babam. Zaten sikmiş. Ne yazık ki sikmiş. Keşke sikmeseymiş.

(#6105)

Babam gelse daha mutlu olurdum

Kazandibi geldi o da olur