Op een zomerdag in 2024 wordt Gideon aangereden door een busje, vertelt hij de politie. Hij is zo boos op de bestuurder, die hij heeft herkend, dat hij bij de politie roept dat ‘hij het anders zelf wel oplost’, en dat hij ‘daar wel weer negen jaar voor wil zitten’.

Een dag later wordt Steven, de bestuurder van het busje, op straat neergeschoten. Hij raakt zwaargewond. Steven zal de rest van zijn leven maximaal een half uur per dag zonder beademing kunnen. Hij ligt de hele dag in bed in een speciaal verzorgingstehuis en kan zijn zoontje nooit meer optillen.

In de rechtbank doet Gideon zijn verhaal. Hij zegt dat hij nog boos was en daarom zijn pistool pakte. Ook geeft hij aan spijt te hebben, en vindt hij het terecht als hij straf krijgt. Steven vertelt dat hij ‘beter doodgeschoten had kunnen worden, daar had hij meer aan gehad.’

Verslaggever Eric van Oosterom volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad. ,,In de rechtbank werd een video van Steven getoond en die heeft me echt geraakt. Je ziet hem in een bed liggen en je hoort het geluid van de pomp van de beademingsmachine. Als je hem dan hoort vertellen dat hij niks meer kan, alleen zijn hoofd kan hij bewegen..’’

See omnystudio.com/listener for privacy information.