Ta namiętna, uwodzicielska ballada była początkowo skromnym hitem, ale z biegiem lat urosła do rangi jednej z najbardziej kultowych piosenek miłosnych na świecie. 33-letni Isaak napisał ją dla trzeciego albumu "Heart Shaped World" (1989) ale jej popularność wzrosła po tym, gdy została wykorzystana w filmie Davida Lyncha "Wild at Heart".

Często uważana jest za balladę o nieodwzajemnionej miłości, ale według samego Isaaka została zainspirowana telefonem od kobiety pragnącej zaaranżować przypadkowy romans („Chcę podejść i porozmawiać z tobą, dopóki nie będziesz już w stanie wstać”) i opowiada o tym, „co się dzieje, gdy odczuwamy silny pociąg do ludzi, którzy niekoniecznie są dla nas dobrzy”.

Zmarły w 2018 James Calvin Wilsey wymyślił tu słynny motyw gitarowy.

Ta dziewczyna ma wszystko co trzeba do odegrania roli supergwiazdy oprócz wiary w siebie. Pisze teksty i muzykę, oprawia je filmikami, pomysłowo sprzedaje urodę, być może przełom jest kwestią dni, poczekajmy. Kilka jej piosenek już powinno być przebojami, ale brak im nagłośnienia.

W tym wieku śpiewa się głównie o zawodach miłosnych i jest to dobrze obrany kierunek...

(Z pomocą Wioletty Bar)

Dla wielu to jedna z najpiękniejszych piosenek wszech czasów i amen. W Polsce mógłby świadczyć o tym rekord przebywania na Liście Przebojów Trójki: 69 tygodni!

Pochodzi z debiutanckiej płyty Beverley Craven (1990) i z pewnością definiuje całą dalszą, jakże subtelną twórczość tej brytyjskiej śpiewającej pianistki. Odniosła wielki sukces w całej Europie, doczekała się licznych coverów, nawet transowych i raperskich.

(Z pomocą Wioletty Bar)

Stevie Nicks zaśpiewała tu tekst o swoim wieloletnim partnerze i zarazem muzyku Fleetwood Mac - Lindsey'u Buckinghamie, pod koniec ich burzliwego związku. W sumie mogłaby opisać jeszcze wielu innych muzyków, bo życiorys miała bogaty.

W odpowiedzi Buckingham stworzył inny słynny przebój z repertuaru Fleetwood Mac - „Go Your Own Way”, w którym "wyraził swoje stanowisko", bardziej dosadne i nieczułe. Miłość przerodzona w rozczarowanie czy złość była zawsze matką dramatycznie przepięknych utworów.

W Stanach piosenka sprzedała się w ponad milionie egzemplarzy i osiągnęła I miejsce na Billboard Hot 100, stając się jedynym numerem jeden Fleetwood Mac w tym kraju.

(Z pomocą Wioletty Bar)

Niezapomniana, "filmowa", depresyjna ballada Bruce'a Springsteena brzmi magicznie w ustach Franceski, urodzonej we Francji Amerykanki z Vermontu. Jest tam świetnie znana, a jeśli akurat nie gra, to pewnie właśnie łazi po górach.

Piosenki Springsteena już nie są jego własnością. Obrońca klasy robotniczej ostatecznie sam uległ korporacji, sprzedając swój katalog firmie Sony i teraz Japończycy na nim zarabiają. Z coverem Franceski Blanchard włącznie.

(Z pomocą Wioletty Bar)

Miała 18 lat gdy Bob Dylan pierwszy raz zaśpiewał tę piosenkę. Miała 46 lat gdy zdecydowała się wydać swoją wersję na płycie (1994). Nikt nie potrafił odmówić Stevie Nicks, a wszyscy garnęli się pomagać w solowych nagraniach. Dlatego mamy tu i gitarę samego Dylana, i wiolonczelę Bernie Leadona (The Eagles), a nagrywał słynny Thom Panunzio.

(Z pomocą Wioletty Bar)

Karen Souza do dojrzała wokalistka z Argentyny, znana z niebanalnych, smooth-jazzowych wersji perełek muzyki pop. Historia Boga/karciarza z repertuaru Stinga znalazła się na jej trzeciej płycie "Essentials II" z 2014. Warto ją mieć, pasuje zimą do buzującego kominka.

(Z pomocą Wioletty Bar)

Cover piosenki Johnny'ego Mathisa z filmu o tym samym tytule (1957) w wersji Cat Powet z 2000 roku.

Kolejnym artystom wydawało się, że im bardziej ja rozciągną, tym lepiej. Tak postąpiła Nina Simone i David Bowie ale dopiero Amerykanka Cat Power pobiła ich wszystkich - i melancholią, i minimalizmem, stając się prawie swoim własnym wietrznym echem.

(Z pomocą Wioletty Bar)

Platynowa płyta z muzyką chrześcijańską? Oto przykład.

Kristene DiMarco z amerykańskiego Niagara Falls to filar muzyki chrześcijańskiej w Stanach. I jako solistka i w ramach Bethel Music Collective.

Jej pieśń powstała na bazie starego tekstu Horatio Spafforda „Z moją duszą jest dobrze”. Był to gospelowy hymn chóralny napisany jeszcze w 1976 przez Spafforda, którego niewiarygodnie okrutnie doświadczyło życie, a mimo to nie stracił on ducha i wiary. To wyznanie człowieka wierzącego w Jezusa i wierzącego Jemu. Każda tragedia czy cierpienie jest niesprawiedliwością, którą przyjąć można tylko w perspektywie krzyża. Pieśń śpiewana jest w setkach kościołów na całym świecie. Historia tamtego człowieka i jego zaufanie do Boga inspiruje wierzących do dzisiaj, włącznie z Kristene DiMarco.

(Z pomocą Wioletty Bar)

Utrzymana mocno w motownowskim klimacie lat 60. ballada promująca trzeci album Angielki Palomy Faith (2014). TikTok wylansował ją na nowo w 2022. Napisała ją Diane Warren.

(Z pomocą Wioletty Bar)