Turkije kijkt met een mengeling van teleurstelling en wantrouwen naar Europa, zegt Midden-Oostendeskundige, Petra de Bruijn, in de podcast Sprekend RD. Deels is dit ingegeven door ervaringen uit het verleden. Ze noemt als voorbeeld het ‘’Sèvressydroom’’, wat verwijst naar het Verdrag van Sèvres wat de Turken zagen als een grote vernedering. Vanuit de EU wordt er volgens de Bruijn met enige angst naar het islamitische Turkije gekeken. Tegelijk wordt het land als een strategische partner gezien.

Turkijke is een land dat letterlijk ligt tussen ‘Oost en West’ en grenst aan Rusland. En een land met een grote wapenindustrie. Nu de Amerikaanse president Trump zijn handen min of meer aftrekt van Europa, biedt de Turkse wapenindustrie mogelijkheden voor andere Europese landen. Zit president Erdogan daarmee in een luxepositie? Op deze en andere vragen geeft de universitair docent antwoord in de podcast Sprekend RD.

De Turkse president Erdogan probeert Turkije te positioneren als een neutrale speler in internationale conflicten. De Bruijn noemt de ‘graandeal’ – de overeenkomst die tussen Rusland en Oekraïne onder leiding van Turkije tot stand kwam – als een succesvol voorbeeld daarvan. Maar in eigen land is de Turkse leider in de loop der jaren een alleenheerser geworden. Het is de verwachting dat de macht van de president in de komende tijd alleen maar zal toenemen.

Recent werd verdween de populaire oppositieleider en burgemeester van Instanbul achter de tralies. Europa leek hier nogal tam op te reageren. Bij de Turkse oppositie riep dit nauwelijks reactie op zegt De Bruijn. „Dit is ook niet echt verbazend, want van de Europese Unie verwachten ze ook nauwelijks nog iets.