پرهیزکاری را با بردباری، بردباری را با خدا‌شناسی، خداشناسی را با دوستی برادرانه و دوستی برادرانه را با محبت خالص تکمیل کنید. نتیجۀ اين‌ها شناخت بيشتر عيسی مسيح خداوند است.‏

وقتی کتاب ‌مقدس را مطالعه و در مکاشفاتِ خدا تعمّق ‌می‌نماييم، در مسيح رشد می‌کنيم. همچنين زمانی که مسيح را بیشتر می‌شناسیم، ایمان مسيحی ما افزايش می‌يابد.‏

قدرت الهی، هر‌آنچه را که ما برای زندگی و خداپرستی نیاز داریم به ما بخشیده است تا بتوانیم خدا را جلال دهیم. ما مسيحيان بايد زندگی پاکی داشته باشيم و از گناه و هوس‌های‌ این جهان دوری کنیم.‏

عیسی مسیح، قدرت دارد که مردگان را زنده کند و درماندگان را امید بخشد. او قادر است که ما را نجات‌دهد. او واسطۀ بين ما و خدای قدوس است و نزد خدا برای ايمانداران خود شفاعت می‌کند.‏

عيسی مسیح، غم‌های ما را بر خود گرفت و دردهای‌ ما را بر خويش حمل نمود. تأدیب سلامتی ما بر وی آمد و از زخم‌های او ما شفا يافتيم. مسیح درد و رنج صليب را به خاطر نجات ما گناهکاران تحمل نمود.‏

عيسی مسيح، برّۀ بی‌عيب خدا بود و ارادۀ نیکوی پدر را در مرگ بر صليب و فراهم کردن آن قربانی نهایی انجام داد. مسيح آن برّۀ خدا، متحمل گناهان من و شما بر صليب شد و او کفارۀ گناهان ما است.‏

بعد از توبه از گناه و ايمان به مسيح و دريافت نجات، ما نمی‌توانیم در طریق خود زیست کنیم. خداوندا، ما را کمک کن که طبق کتاب ‌مقدس، زیست کنیم و زندگی پُرثمری داشته باشيم و در شناخت تو رشد کنیم.‏

خواست خدا اين است که ايماندارانِ مسيحی، با جديت تمام نزد خدا دعا کنند و تنبلی نورزند. دعا گفتگوی فرزندان خدا با پدر آسمانی خود می‌باشد. دعايی که طبق کلام خدا باشد، درهای بسته را می‌گشايد.‏

ما هيچ‌وقت نمی‌توانيم با قدرت خودمان، با شیطان بجنگیم. باید به خدای قادر مطلق و پُر‌فيض توکّل کنیم و با ايمان به مسيح، از خدا بخواهيم که ما را محافظت کند و در جنگ‌های روحانی به ما پيروزی بخشد.‏

فروتنی واقعی کتاب‌مقدسی این‌است‌که بگوییم مسيح باید ارتقاء يابد و من بايستی کوچک شوم. عطایا و استعدادهای خدادادی خود را تشخیص دهیم و با شکرگزاری و فروتنی برای جلال نام مسيح به‌کار گيريم.‏