Het is een ruige, weerbarstige cd. Maar hoe dan ook, cellist Joachim Eijlander volgt ook op deze cd weer zijn hart.

En hij zoekt naar verbinding. Verbinding met andere musici - hij speelt samen met Kadir Sonuk, Izhar Elias, Helena Basilova en Vincent van Amsterdam - maar ook verbinding tussen oost en west. Precies die botsing tussen twee beschavingen, tussen het occidentale en het orientaalse, is wat Heidegger eens 'dark fire' heeft genoemd. Want in de ontmoeting met het andere ontbrandt iets, daar ontstaat iets nieuws en krachtigs.

De Cd opent daarom niet voor niets met de Partita voor cello solo van de Turkse componist Ahmet Adnan Saygun. Hij was een tijdgenoot en vriend van Bartok, samen trokken ze door het immense land op zoek naar authentieke volksmuziek. Saygun leefde op een kruispunt van allerlei ontwikkelingen, confrontaties ook, tussen het seculiere en het religieuze (het was de tijd van de hervormer Atatürk), tussen de traditionele muziek van zijn land en de westerse muziek. Hij probeerde alles met elkaar te verenigen.

Het verlangen om dit werk op te nemen ontstond al vroeg, toen Joachim als 16-jarige knaap op reis door Europa dodelijk vermoeid neerstreek in de Aya Sofia in Istanbul. Hij had daar een bijkans mystieke ervaring. Het was groot, groots, en vanzelfsprekend. En in die tempel annex museum stond het Grieks-orthodoxe pal naast het islamitische.