In 1951 werd bij de Keulse radio de eerste elektronische studio geopend. Componisten en technici vonden elkaar in een gezamenlijke experimenteerdrift. In de periode daarvóór werkten pioniers aan de mogelijkheden om elektriciteit in dienst van de muziek te stellen. De choralcelo, de foto-elektrische marimba, de optofonische piano. Het is zo maar een greep uit de vele bizarre instrumenten die aan het begin van de 20e eeuw werden uitgevonden. Vaak werd er maar één exemplaar vervaardigd, reisde de uitvinder ermee rond en was het museum de eindbestemming waar het verstofte of kapot ging. Slechts een paar van die instrumenten waren in de muziekpraktijk bruikbaar en overleefden de tijd. Sommige ervan waren voorloper van de latere synthesizer. 

De geschiedenis van de elektronische muziek begon in 1919 met de komst van Leon Theremins magische apparaat. Theremin leidde een dubbelleven en was ook een Russische spion. Programmamaker Robert Nasveld maakte een rondgang langs de Theremin, Rhythmicon het Trautonium en de Ondioline.