Zaterdagavond 31 januari 1953. Een zware noordwesterstorm van windkracht 10 bereikt de Nederlandse kust. In Zeeland bereikt de storm op de late avond zijn hoogtepunt en zorgt het samen met springtij voor een springvloed. Zeewater stuwt al gauw op tot ongekende hoogtes. Om 03.24 uur wordt in Vlissingen de hoogste waterstand gemeten: 4,55 meter boven NAP.

Op meer dan 150 plaatsen in Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant breken de dijken, omdat ze de hoeveelheid water niet aankunnen. De gevolgen zijn rampzalig. Zondagmiddag wordt de bevolking opgeschrikt door een tweede vloedgolf die nog meer slachtoffers maakt dan de eerste.
Uiteindelijk kost de watersnoodramp aan 1836 mensen en bijna 200.000 dieren het leven. Meer dan 70.000 mensen moeten worden geëvacueerd, ruim 150.000 ha grond overstroomt. Totale geschatte schade: 1,5 miljard gulden.

Hoewel de gebeurtenissen van 1953 voor altijd in de geheugens van de ooggetuigen gegrift zullen blijven staan, duurde het maar liefst veertig jaar voordat de eerste herdenking van de watersnoodramp een feit was. Wat maakte dat dit nationale trauma zo lang onbespreekbaar bleef? Hoe leven de gebeurtenissen van toen nog altijd door in de hoofden van de mensen die erbij waren? En welke impact heeft de grootste Nederlandse natuurramp van de 20e eeuw gehad op onze omgang met het water?

In deze speciale aflevering van De Publieke Tribune spreekt Coen Verbraak vanuit het Watersnoodmuseum in het Zeeuwse Ouwerkerk met ooggetuigen van de watersnoodramp van 1953, die dit jaar exact zeventig jaar geleden plaatsvond.

Te gast: 

• Ria Geluk
  
• Dick Sies
  
• Sjef Muijlkens
  
• Corine Nijenhuis

Meer over deze aflevering vind je hier.