C1 – Venedik’teki Ev Rialto'ya yakın San Giovanni Grisostomo mahallesindeki Cannaregio'da yaşıyordum. Malibran Tiyatrosu'nun altında kanal erişimli iki katlı, altı depo olan güzel bir evimiz vardı. Karşısında Polo ailesinin kabartma ve kemerlerle  süslenmiş diğer binaları, Corti del Milion ile bir kuyu, Prima ve Seconda, sotoportego del Milion ve bana adanmış bir köprü vardı. 1598'deki korkunç bir yangın onu tahrip etti.  
C2 – Dönüş kutlaması 24 yıl yokluktan sonra San Marco'ya inip Altın Bazilika'yı gördüm. Venedik vatandaşı olan ve işbirliği yaptığımız güvenilir Tatar  Pietro da bizimle birlikteydi. Doğrudan eve gittik. Doğulu Tatar kıyafetleri giyiyorduk. Kapıyı çalarken şöyle dedim: "İşte evsahibiniz."Kimse bizi tanımadı. Kayıp olduğumuzu sanıyorlardı. Pelerinimi açıp birçok mücevher gösterdiğimde herkes ne kadar sevindi ve şaşırdı!  
C3 – Konstantinopolis'teki ev Polo ailesinin Kostantinopolis’teki eski Venedik mahallesinde bir evi vardı. Venedik'in simgesi olan San Marco Aslanı'nın  evi olarak biliniyordu. Bugünkü Ayasofya ile Topkapı Sarayı arasında bulunuyordu. Zamanla yıkılmış olsa bile benim için çok önemli çünkü burada babam ve amcam doğuya doğru Büyük Han'ın sarayına yapılacak yolculuğu tasarladılar ve ayrıntılı olarak düşündüler.  
C4 – Polo, asil bir aile Biz Pololar, “Casade Novissime” listesinde yer alan önemli bir Venedikli asil aileydik. Venedik Cumhuriyeti, 1381'de Chioggia'ya yapılan Ceneviz saldırılarına karşı Venedik şehrini savunduğumuz için bize liyakat takdir etmişti. Soyumuz 1418 ile 1425 yılları arasında tükendi. Aile arması, altından bir bant ve  kırmızı gagalı üç kara karga ile kırmızı renkteydi.

C1 – Casa–fondaco a Venezia Abitavo a Cannaregio in contrada San Giovanni Grisostomo vicino a Rialto. Sotto al Teatro Malibran c'era la nostra bella casa–fondaco a due piani con accesso in canale. Vi si affacciano altri edifici della famiglia Polo ornati di pàtere, archi, un pozzo con le Corti del Milion, Prima e Seconda, il sotoportego del Milion e il ponte dedicato a me. Un terribile incendio nel 1598 l'ha distrutta.  
C2 – Festa per il ritorno Dopo ben 24 anni di assenza – con noi c'era il fidato collaboratore tartaro Pietro che diventò cittadino veneziano – sbarcammo a San Marco e vidi la Basilica d'oro. Ci dirigemmo dritti verso casa. Indossavamo panni orientali tartari. Bussando il portone dissi: “Xè i paròni”. Nessuno ci riconobbe. Ci consideravano dispersi. Quanta festa e meraviglia quando scucii il mantello e mostrai tanti gioielli.  
C3 – Casa–fondaco a Costantinopoli La famiglia Polo aveva una casa–fondaco nell'antico quartiere veneziano a Costantinopoli. È conosciuta come la casa con il Leone di San Marco, simbolo di Venezia. Si trovava tra l'attuale Santa Sofia e il Palazzo Topkapi. Anche se nel tempo è stata distrutta per me è molto importante perché qui mio padre e mio zio hanno ideato e riflettuto tanto sul viaggio verso Oriente alla corte del Gran Khan.  
C4 – Polo, famiglia patrizia Noi Polo eravamo un'importante famiglia patrizia veneziana compresa nell'elenco delle Casade Novissime. La Repubblica Serenissima ci aveva riconosciuto il merito di aver difeso la città di Venezia dagli attacchi dei Genovesi a Chioggia nel 1381. La nostra casata si è estinta tra il 1418 e il 1425. Lo stemma della famiglia era di colore rosso con una banda d'oro e tre pole nere dal becco rosso.

B1 – Marco meraklı bir Çocuk Ben her zaman meraklı ve heyecanlı bir çocuktum. Sokaklar, meydanlar arasında nefesim kesilene kadar koşuyordum ve birçok arkadaşımla oynuyordum. Biz çocuklar kanalların kenarlarında duruyorduk ve sıklıkla in caorio, a piron  veya a sciompa, yani Türkçe balıklama, ayak üstü veya su sıçratarak suya atlıyorduk. Ne kadar gülüyorduk! Sempati duyduğum Donata Badoer, büyüyünce benim eşim oldu.
B2 – Çokkültürlü bir eğitim Zamanımda, yani 1200 ve 1300 yılları arasında, Venedikli çocuklar günlük yaşamlarında çokkültürlü bir eğitime maruz kalıyorlardı. Sokakta tüm dünyanın insanlarıyla karşılaşmak çok kolaydı. Doğu ile Batı arasında bir köprü, kozmopolit bir şehir, farklı kültürlerin kavşağında olan Venedik stratejik bir konumda bulunuyordu. İnsanların ve fikirlerin bu buluşmaları çocukluğumu ve geleceğimi etkiledi.        
B3- İskelede bekleme Babam ve amcam yıllarca yoktular. Tüccarlık işi onları Konstantinopolis ve Soldaia gibi uzak diyarlara götürüyordu. Orada ev ve depomuz vardı. Rialto ve Zattere iskelelerinde oturup onları bekliyordum ve doğudan gemilerin çıkmasını beklerken ufku tarıyordum. Yelkenleri görür görmez rüzgar gibi koşuyordum ve tüccarlara, denizcilere ve hacılara soruyordum: "Babamı gördünüz mü?".  
B4 – Deniz sanatı eğitimi Venedik çocukları küçük yaştan itibaren doğal olarak sosyal yaşamın temellerini öğreniyorlardı. Örneğin meslekler ve ticaret kuralları. Aileler onları tüccar, marangoz, camcı, kuyumcu olarak faaliyetlerine dahil etti ve teşvik etti. Venedik için denizciliğin önemli bir rolü vardı. Çocuklar denizcik sanatını öğrendiler ve benzersiz kültürel yeterlilik ve beceriler geliştirdiler.

B1 – Marco bambino curioso Sono sempre stato un bambino curioso e vivace. Correvo a perdifiato tra calli, campi e campielli d'erba e giocavo con i miei tanti amici. Noi bambini sostavamo ai bordi dei canali e spesso ci tuffavamo in acqua, ci buttavamo in caorio di testa, a piron di piedi o a sciompa sollevando spruzzi d'acqua. Quante risate! La mia simpatia era Donata Badoer che da grande è diventata la mia sposa.  
B2 – Educazione multiculturale Ai miei tempi – era il 1200 e il 1300 – i bambini veneziani erano esposti a un'educazione multiculturale quotidiana. Era facile incrociare tra le calli persone di tutto il mondo. Venezia si trovava in una posizione strategica, era ponte tra Oriente e Occidente, città cosmopolita, crocevia di differenti culture. Questi incontri di popoli e di idee hanno influenzato la mia infanzia e il mio futuro.  
B3- L'attesa sul molo Il papà e lo zio si assentavano per anni. Il lavoro di mercante li portava in terre lontane come Costantinopoli e Soldaia. Là avevamo casa e fondaco. Li aspettavo seduto sui moli a Rialto e alle Zattere e scrutavo l'orizzonte in attesa che dall'Oriente spuntassero le navi. Appena vedevo le vele correvo come il vento e chiedevo ai mercanti, marinai e pellegrini: “Avete visto il mio papà?”.  
B4 – Educazione dell'arte marinara I bambini veneziani imparavano con naturalezza e fin da piccoli le basi della vita sociale. Ad esempio i mestieri e le regole del commercio. Le famiglie li coinvolgevano e li incoraggiavano nelle loro attività come mercanti, falegnami, vetrai, orafi. Per Venezia la navigazione aveva un ruolo importante. I bambini apprendevano l'arte marinara e sviluppavano competenze e pratiche culturali uniche.

A1 – Seyyah, tüccar ve elçi olarak ben   Adım Marco Polo. Venedikli seyyah, tüccar ve elçiyim. Doğuya uzun seyahatimde, önyargısız bir şekilde yeni dünyalar tanımayı öğrendim. Benimle bu maceraya dalın; muhteşem geziler, uzun deniz yolculuğu ve inanılmaz buluşmalar ile eşsiz bir hikaye keşfedeceksiniz. Güzel masallara benziyor yine de size diyorum ki Marco Polo’nun Seyahatnamesi kitabında gördüklerimin yarısını bile anlatmadım.  
A2 – Dünyanın ilk elçisi Adım Marko, Venedik’in en popüler ismi. 15 Eylül 1254’te doğdum ve 9 Ocak 1324’te göğe yükseldim. Bu sene iki yıldönümüm var, doğumumun 770., ölümümün 700. yılı. Venedik ve dünya, ilk barış elçisi olarak benden bahsediyorlar. Bu unvandan çok gururluyum çünkü büyük bir prestij ve büyük bir sorumluluk demektir.  
A3 – Moğol İmparatoru, Büyük Han’ın Elçisi Adım elçi olarak geçiyor. Beni çok seven Büyük Han veya Kubilay, 17 yıl boyunca bana çok özel görevler verdi. İlki, altı ay uzaklıktaki Karacan'daydı. Farklı dinlerin mensupları parayla değil deniz kabuklarıyla mallarını takas ediyorlardı. Saraya döndüğümde imparatora ritüeller, gelenekler ve görenekler hakkında bilgi verdim. Ona nadir eşyalar, altın şişeler, ipek kumaşlar getirdim.  A4 – Ayrılış ve saygı
Yola çıkarken (ben, babam ve amcam) Büyük Han bize ülkeleri geçmemiz ve korunma, yiyecek ve at ihtiyacımızı karşılamamız için dört altın tabağı (geçiş kartı) verdi. Papa'nın, Fransa ve İspanya'nın  krallarının ve tüm dinlerin elçiliklerini bize teslim  etti. Bize güvendi ve İran'daki kocasına götürmemiz için tatlı ve güzel prenses Kökeçin'i (Mavi) bize emanet etti. Ona kızımız gibi saygı duyuyorduk.

A1 – Io viaggiatore, mercante, ambasciatore Sono Marco Polo, veneziano, viaggiatore, mercante e ambasciatore. Nel lungo viaggio in Oriente ho imparato a conoscere mondi nuovi senza pregiudizi. Immergetevi con me in quest'avventura, scoprirete una storia unica con meravigliosi viaggi, lunghe navigazioni e incredibili incontri. Sembrano tante belle fiabe, eppure vi dico che nel libro Il Milione non ho detto neppure la metà di ciò ch'io vidi.
A2 – Primo ambasciatore del mondo Ho il più veneziano dei nomi, Marco. Sono nato il 15 settembre 1254 e sono salito in cielo il 9 gennaio 1324. Quest'anno ricorrono due miei anniversari, la nascita 770 anni fa e la scomparsa 700 anni fa. Venezia e il mondo parlano di me che sono considerato il primo ambasciatore di pace nel pianeta terra. Sono orgoglioso di questo titolo perché è di grande prestigio e di enorme responsabilità.  
A3 – Ambasciatore del Gran Khan, imperatore dei Mongoli Il mio nome è associato a quello di ambasciatore. Per 17 anni il Gran Khan o Qubilai che mi voleva un gran bene mi assegnò speciali missioni di amicizia. La prima fu a Caragian lontana sei mesi di viaggio. Gli abitanti di religioni diverse si scambiavano conchiglie e non monete. Al ritorno a corte diedi notizia all'imperatore di usi, riti, costumi. Gli portai rarità, ampolle d'oro, drappi di seta.  
A4 – Il congedo e il rispetto Al congedo (io, mio padre e mio zio) il Gran Khan ci diede quattro piastre d'oro (lasciapassare) per attraversare i paesi e ricevere protezione, viveri, cavalli. Ci affidò ambasciate per il Papa, i re di Francia, Spagna e di tutte le religioni. Aveva fiducia in noi e ci consegnò la dolce e bella principessa Cocacin (Azzurra) per portarla dal suo sposo in Persia. La rispettavamo come una figlia.

Genç Marco Polo kara ve deniz yoluyla uzun bir seyahat için Venedik’ten yola çıkar. Doğuya ulaşıp
başarı, saygınlık ve takdir elde eder. 24 yıl sonra doğduğu şehre geri döner.
O artık bir yetişkindir ve lagüne kültür, merak ve zenginlik getirir. Marco Polo bize büyük bir miras
bıraktı. Bu mirasın en değerlileri arasında yakın veya uzak olan diğer halklara karşı açıklık, saygı ve
diyalog var.
Bu yıl ölümünün 700. ve doğumunun 770. yılında, onun şehri Venedik ve dünya, onu farklı ve
özgün bir şekilde anıyor.
“Venezia Peshe di Pace” yani Türkçe “Venedik Barış Balığı” derneği onun izinden giderek
Türkiye’deki ve İtalya’daki birçok okul, kuruluş ve vatandaşları bu proje dahil etmek için
girişimlerde bulundu. Yanıt her zaman hızlı, olumlu ve beklentilerin üzerinde oldu.
Birleşmiş Milletler 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Ajandasının hedeflerine yönelik ‘Marco Polo
Alfabesi - Venedik İstanbul’ uluslararası kültürel projesinin değerlerine başlangıçtan beri inanan
herkese, özellikle çocuklara ve öğretmenlere, sonsuz teşekkür ederiz.
Marco Polo barış örneği olsun!

Il giovane Marco Polo parte da Venezia per un lungo viaggio via mare e via terra. Raggiunge
l'Oriente e ottiene successi, stima, riconoscimenti. Dopo 24 anni ritorna nella sua città natale. È
persona ormai adulta e in laguna porta cultura, curiosità, ricchezza.
Marco Polo ci ha lasciato grandi eredità, tra le più preziose: l'apertura, il rispetto e il dialogo verso
altri popoli, vicini, lontani, diversi da noi.
Quest'anno a 700 anni dalla scomparsa e a 770 dalla nascita la sua città Venezia e il mondo lo
festeggiano in modalità differenti, inedite e singolari.
L'Associazione Venezia: Pesce di Pace, seguendo le sue orme, ha coinvolto in Italia e in Turchia
scuole, istituzioni, aziende e singoli cittadini. La risposta è sempre stata pronta, positiva e al di
sopra delle aspettative.
A tutti va il nostro grazie, in particolare ai bambini e alle insegnanti che fin dal suo nascere hanno
creduto ai valori del progetto culturale internazionale “Alfabeto Marco Polo – Venezia Istanbul”
orientato agli obiettivi dello sviluppo sostenibile dell'Agenda 2030 Onu.
Che Marco Polo sia esempio di Pace!