Het tweede opleidingsweekend zit er weer op. En wow wat is er veel gebeurd in een paar dagen tijd. Ik ben onontdekte delen van mezelf tegengekomen, ik heb delen van mezelf opnieuw uitgevonden, m’n eigen beperkende overtuigingen ontkracht. En ben geconfronteerd met rauwe pijn en een diepe collectieve vrouwenhaat tijdens het opstellingenwerk. Ik neem je in deze podcast ongecensureerd mee in dit verhaal!

Ken je dat gevoel dat je sneller geïrriteerd bent, boos, kortaf en je gedachten steeds minder nuance krijgen op het moment dat je iets spannends te doen hebt? Ik wel! En dat was meteen alles wat ik voelde bij de start van mijn opleiding! In de voorbereiding zoveel gelezen over “niet oordelen”, bewustzijn en de kracht van het nu. Nou ik viel meteen door m’n eigen mand en kreeg patronen gespiegeld en ervoer allerlei stress reacties die me nog meer leerden over mij en mijn innerlijke systemen.

Mijn laatste Podcast aflevering ging over mijn zesjarig bestaan met SamenAlleen.

Nu inmiddels een paar maanden verder is het tijd voor een nieuw seizoen. Ook in dit seizoen ga ik jullie weer meenemen in m’n eigen proces. En dat wordt de komende tijd flink onder de loep genomen omdat ik start met een verdiepende opleiding systemisch werk en lichaamsgericht werken en hoe deze elkaar kunnen versterken. Ik geloof erin dat ik me als therapeut kan verbeteren door me als mens te verbeteren. Een professioneel proces staat nooit los van de inhoudelijk proces. Na 12 jaar academische studie, wordt dit mijn eerste opleiding die zo gericht is op persoonlijke ontwikkeling en mijn innerlijke houding als therapeut. In dit seizoen zal ik jullie weer meenemen in dit proces. 

Afgelopen week vierde ik dat SamenAlleen 6 jaar bestaat! In deze podcast vertel ik over hoe ik me als ondernemer en therapeut ontwikkeld heb in die afgelopen 6 jaar. Blik ik terug op de pieken en de dalen die er ook zeker zijn geweest. Vertel ik over mijn angst om SamenAlleen te verliezen, hoe ik zonder steun van derden niet stond waar ik nu sta en hoe ik vier dat alles uiteindelijk samenkomt op een manier die ik niet voor mogelijk had gehouden.

In deze aflevering deel ik over mijn eigen reis naar financiële verantwoordelijkheid, onderweg naar financiële vrijheid. Met als doel om in alles wat ik doe vrijheid (en autonomie) te voelen.

Fake jij wel eens een orgasme? Doe jij het wel eens tegen je zin in? Kun jij met je partner een eerlijk en rauw gesprek voeren over jullie intieme relatie? Geniet je van de intimiteit met je partner? En hoe voel je je in relatie tot je eigen lichaam en innerlijke gevoels- en belevingswereld? Heb jij de moed om elke dag op te komen dagen in jullie relatie ook als het om kwetsbare onderwerpen gaat? Waarom dit alles soms zo moeilijk is en hoe je een eerste stap kunt zetten naar weer meer verbinding en verdieping met jezelf en je partner, dat hoor je in deze podcast aflevering! 

Met mijn kop op tv en mijn buik vol vragen, enthousiasme, angst en onderbuikgevoelens. Vol enthousiasme en gezonde spanning zei ik ‘ja’ tegen de uitnodiging om mee te werken aan een tv programma van Argos op NPO2.

Onderzoeksjournalist. Dat sprak me aan. Een documentaire waarin vanuit verschillende perspectieven gekeken zou worden naar alle ophef die heeft kunnen ontstaan tijdens de week van de lentekriebels. Geen framing, maar juist het geluid wat niet genoeg gehoord werd: het genuanceerde denken, eigen regie en zelf vragen stellen.

Na zorgvuldig wikken en wegen besloot ik, misschien wel tegen beter weten in, mee te werken. Het was naar eigen zeggen een kans om én de zo grote “middenmoot” doelgroep aan te spreken, mijn verhaal en missie te delen en mooie acquisitie voor de yurt en onze zojuist gelanceerde website van BijCasimir. 

Laten we zeggen dat ik door deze ervaring bevestigd heb gekregen dat op tv écht niks is wat het lijkt. Dat ik voor mijn gevoel keihard geframed ben en ik tegen beter weten in geloofd heb dat het werkelijk de bedoeling was dat deze aflevering het podium zou geven aan alle diverse en uiteenlopende perspectieven over wat er gaande was rondom lentekriebels én dat ze daarbij de waarheid in het midden zouden laten.

Voor mijn gevoel kwamen er wel verschillende perspectieven aan bod, maar bevestigden deze door de montage slechts één waarheid. Al met al: een ervaring rijker en een illusie armer. Benieuwd naar het hele verhaal? En mijn werkelijke perspectief? Beluister dan deze podcast aflevering! 

De podcast waarvan ik nooit maar dan ook nooit gedacht had dat ik hem zou maken. Omdat ik niet gedacht had dat er ooit een moment zou zijn waarop ik zou overwegen te stoppen met drinken. Tot nu. Alcohol en ik waren altijd dikke maatjes. We hielpen elkaar door moeilijke, leuke, feestelijke, gekke, wilde en emotionele tijden heen. Maar wat me in meer vriendschappen gebeurd is de afgelopen jaren, begon de relatie wat te wringen. Ik voelde me meer slecht dan goed door de alcohol. Tot het moment dat ik onder ogen kwam dat alcohol een wolf in schaapskleren was. Daarom deel ik deze podcast met jullie. Over hoe ik mijn relatie met alcohol veranderde en hoe daardoor m’n leven veranderde. En ook: hoe enorm de maatschappelijke druk op het nuttigen van alcohol is. Mensen raken er een beetje van in de war als je niet meer drinkt. Oh en drink ik nooit meer een druppel? Nee dat niet. Denk ik. Want zodra ik iets nooit meer mag of altijd moet, word ik een beetje recalcitrant. Ik ben niet zo goed met autoriteiten, zelfs niet als ze vanuit mezelf komen. 

Ken je dat gevoel? Dat je helemaal vanuit je hart iets deelt of bespreekbaar maakt, maar dat je dan toch de deksel op je neus krijgt. Dat je ter verantwoording geroepen wordt, of ronduit bekritiseerd wordt. Eerlijk is eerkijk: Ik vind dat spanningsveld super ingewikkeld. Zeker als er dan ook niet echt een gesprek aan te pas komt, want zo gaat dat vaak met sneren en ongenuanceerde meningen. Wat ik er ingewikkeld aan vind is dat ik enerzijds mijn mond niet kan (en wil) houden en geloof ik in de kracht van jezelf uitspreken als vorm van zelf-expressie, wat wat mij betreft een basis behoefte is. En ook omdat je door kleur te bekennen, de mensen kunt aantrekken die “jouw taal” spreken door wie jij gezien wordt en door wie jij je gezien voelt. En daarnaast kun je anderen ook juist inspireren met jouw perspectieven (wat gelukkig ook vaak gebeurt). Anderzijds is de genadeslag groot als blijkt dat, zodra je je meer uitspreekt, er juist veel mensen uit je leven vertrekken of commentaar op je hebben en er maar weinig bij komt. En ja, blijkbaar werkt dat vaak zo en ben ik daarin geen uitzondering. Maar om dan vertrouwen te houden in je eigen stem, visie en geluid is dan wellicht best een uitdaging. En daarover spreek ik in deze podcast. Over hoe ik me staande hou (of niet) in dit spanningsveld. En op welk punt ik daar nu sta in mijn leven.

In deze podcast aflevering neem ik je mee in hoe ik het samengestelde gezin, waar ik onderdeel van ben, ervaar. Naast dat het een persoonlijk verhaal is en ik vooral uit m’n eigen ervaring put, zoom ik regelmatig uit om te duiden waarom wat ik ervaar zo logisch is. 

Het samengestelde gezin is dynamisch, verrijkend en gezellig. Het co-ouderschap biedt kansen en mogelijkheden voor zelfverwerkelijking die in een kerngezin ondenkbaar waren of leken te zijn. M’n partner en ik hebben veel tijd om te besteden aan elkaar, onze relatie en onze gezamenlijke dromen. Maar er is ook een keerzijde van die medaille. En daar gaat het ook (vooral) over in deze podcast. 

Ik praat soms wat nadenkend (slomer dan ik van mezelf gewend ben). Dat is al één nadeel van het samengesteld gezin. Het hyper alerte bewustzijn over alle zichtbare en onzichtbare mensen en rollen die van invloed zijn op de energie en beleving in het samengestelde gezin. Ik word soms moe van m’n eigen voorzichtigheid. Herkenbaar? Sowieso ben ik ontzettend benieuwd of je je herkend in wat ik vertel!