Stephanie Calant schreef het kleinood ‘Sporen’, een boekje met korte overwegingen over het leven en gevoelens dat aanslaat. De personages zijn Olifant, Muis en Eekhoorn. Eigenlijk hebben zij het onder elkaar over de ervaringen en het leren uit ervaringen van Stephanie tijdens een moeilijke periode in haar jonge leven. “Sporen is een verademing,” vindt Klaas Delrue, frontman en songwriter van Yevgueni, “het kinderlijk eenvoudige bewijs dat levenswijsheden overal zijn. Sporen geeft je terug wat je verliest door de talrijke rondjes smartphone”. Leo August De Bock sprak met de auteur.

Tijdens zijn leven was geen westerse journalist in hem geïnteresseerd. Dat veranderde pas na zijn gewelddadige marteldood in maart 1985. Maar in Barqa (Beeqavallei, Libanon) droegen de boeren de Nederlandse jezuïet Nicolaas Kluiters (1940-1985) toen al wel op handen.

In een gebroken samenleving van christenen en moslims ging hij samen met de Libanezen daar de armoede verdringen. Christenen waren al begonnen hun huizen en land in het noorden van de Beeqa te verlaten. Ze voelden zich onveilig door de burgeroorlog tussen religieuze gemeenschappen en de macht van de Syrische bezetter. Maar Nicolaas Kluiters keerde het tij. Hij bracht verzoening en een weg uit de armoede. Enkele families en de Syrische bezetter zagen dat met lede ogen aan. Zij wilden de christenen net weg uit de regio.

De jezuïet en antropoloog Frans Berkemeijer verbleef lange tijd in Egypte. Hij beheert nu het midden oosten archief van de jezuïeten in het jezuïetenhuis van de Sint-Jozefuniversiteit in Beiroet. Berkemijer schreef een meeslepend boek over Nicolaas Kluiters: “Verzoeningsartiest in het gebroken Libanon”.

Nicolaas had lief wie arm was. Om hen was het hem te doen, in navolging van Charles de Foucauld en van Jezus Christus. Hij leefde zeer bescheiden en was in elk gezin, moslim of christen welkom. Kluiters bekwaamde zich als ontwikkelingswerker. Er kwamen een middelbare school, een dispensarium, een naaiatelier, een irrigatiesysteem. Kluiters bracht verzoening tussen families en clans van dezelfde geloofsgemeenschap, verzoening tussen moslims en christenen. Dat verliep met vallen en opstaan, maar het lukte uiteindelijk allemaal wel aardig. Samenwerking was de sleutel, wederzijds voordeel ook, ontvankelijkheid voor ieders geloof.

Nicolaas Kluiters is in België en zelfs in Nederland nog altijd grotendeels een onbekende. Ten onrechte, vindt Frans Berkemeijer s.j. Hij ziet Kluiters als een martelaar en als een zeer waardevol voorbeeld voor jezuïeten en gelovigen in het algemeen.

Leo August De Bock sprak met een door de figuur Nicolaas Kluiters gepassioneerde Frans Berkemeijer s.j. in z’n archiefkamer, 7 hoog in het aan de Sint-Jozefuniversiteit in Beiroet verbonden jezuïetenhuis.

Otheo Radio start met nieuw programma: Soni Sacri by Otheo Radio

Boekvoorstelling handboek diaconie Emmanuel Van Lierde - Mia Deschamphelaere by Otheo Radio

Boekvoorstelling handboek diaconie Emmanuel Van Lierde - Emmanuel Wybo by Otheo Radio

Boekvoorstelling handboek diaconie Emmanuel Van Lierde - Tine De Leeuw by Otheo Radio

Boekvoorstelling handboek diaconie Emmanuel Van Lierde - Emmanuel Van Lierde by Otheo Radio

Boekvoorstelling handboek diaconie Emmanuel Van Lierde - Bert Vanderhaegen by Otheo Radio

Boekvoorstelling handboek diaconie Emmanuel Van Lierde - Christophe Vekerman by Otheo Radio

Emmanuel Van Lierde peilt in zijn tweedelig handboek voor diaconie naar de essentie van het christendom die meteen ook de specificiteit ervan uitmaakt. En die specificiteit ligt niet in eerste instantie in de liturgie, ze ligt niet in eerste instatnie in dogma’s, in gebruiken of voorschriften. Neen, ze heeft alles te maken met de praktijk van het liefhebben en het dienstbaar zijn. Het is de hoogste tijd, vindt Emmanuel Van Lierde, dat de Kerk zich uitspreekt voor die radicale naastenliefde, ze belijdt, ze voorleeft door aan caritas te doen. Zonder die keuze heeft de Kerk geen toekomst, vindt hij: “op liefde komt het aan".

De boeken van Emmanuel Van Lierde, filosoof en theoloog en stafmedewerker van de zorgorganisatie Curando, werden op 24 juni onder ruime belangstelling voorgesteld in Hof Bladelin in Brugge.

Behalve Emmanuel Van Lierde zelf kwamen de auteurs van getuigenissen in de boeken aan het woord: Mia De Schamphelaere, Christophe Vekeman, Bert Vanderhaegen, Emmanuel Wybo en Tine De Leeuw.

Leo August De Bock sprak in Hof Bladelin met Emmanuel Van Lierde over kerk, samenleving én politiek.