Het drukke domineesbestaan van Trijnie Bouw werd abrupt onderbroken door een ernstig ongeluk.

In De verwondering podcast vertelt ze over het herstel dat volgde. Het veranderde haar blik op Kerst voorgoed. ‘De diepe geloofservaring ligt in de kerstnacht.’

Cabaretier Sara Kroos was vier jaar lang niet te zien in het theater, omdat ze letterlijk stilgevallen was. Tijdens een behandeling voor seksueel misbruik uit haar jeugd werd ze opnieuw misbruikt door een therapeut van de psychiatrische kliniek waar ze was opgenomen. De nieuwe voorstelling voelt voor haar als een re-integratie. Ze benadert het leven nu met een zachte blik. 'Ik ben zachter geworden, maar daar is echte moed voor nodig om zachtheid en openheid te houden in het contact met de ander.'

Filosoof Jurriën Hamer leerde dat succes nooit helemaal je eigen verdienste is, maar genade. Dat maakt hem zachter, vertelt hij in De verwondering podcast. Tegelijk inspireert het om niet weg te kijken, maar te antwoorden aan de plicht die roept. 

Marije is predikant en kunstenaar. Het zit in haar DNA. Ze is domineesdochter en haar vader maakte ook schilderijen. Ze herkent het perfectionisme dat hem beperkte. Marije heeft moeten leren om zichzelf de vrijheid te gunnen om kunst te maken. 

Tim verloor op jonge leeftijd zijn vader, en later ook zijn vrouw. Het dwong hem zijn maskers te laten vallen om zijn ware gezicht te ontdekken. Nu probeert hij anderen daarbij te helpen.

Schrijver en dichter Mieke van Zonneveld werd op haar 21e getroffen door acute leukemie. Tijdens de ziekte viel de dagelijkse versluiering weg en voelde ze zich wonderlijk genoeg soms zelfs gelukkig, vertelt ze in De verwondering.

Maar na de ziekte komt de psychische klap. Waar ze als klein meisje smulde van de rijke taal in de Bijbel, werd haar geloof nu meer een zoektocht: ‘ik schreef zelfs een soort dreigbrief aan God.’

Toch bleef de Bijbelse taal haar troosten: ‘ik geloof meer in genade dan voor mijn ziekte. Er is iets warmers in mijn geloof gekomen.’

Als jongste in een gezin met zeven broers werd schrijver Bart Moeyaert als een vlieg op de muur, die de dingen van een afstand bekijkt. Die gevoeligheid maakte hem tot man van weinig gesproken, maar veel geschreven woorden. 

Het leverde vele prijzen op, maar tegelijk is het een eenzame weg. Een weg van zachtheid en verbinding, in een tijd die daar niet om vraagt. 

Bart vertelt in De verwondering over de zoektocht naar bevestiging en over de rouw die hem ‘in zijn gezicht mepte’ na het overlijden van zijn ouders. Maar ook over de terugkeer naar de veilige plek in zichzelf. Met als verrassende geheim: een klein, geaderd kiezelsteentje. 

‘Ik ben de bestdenkbare moeder voor mijn dochter geweest.' Theologe Mirjam Hulzebos vertelt over haar dochter Sara die op haar achttiende euthanasie heeft gekregen wegens psychisch lijden, nadat ze jarenlang kampte met depressies, zelfbeschadigingen en suïcidepogingen. Mirjam vertelt over haar worsteling en de tegenwerking van de hulpverleners die ze heeft gehad.

Pete Pronk verloor zijn moeder en vervloekte God. Toch bracht zijn verlangen om gezien te worden hem terug naar de Bijbel. Daar leerde hij om zijn ziel te laten ademen door zijn stem.

Hoe houdt een mens licht en vertrouwen vast als ziekte en dood het leven binnendenderen?

Ze was moeder van jonge kinderen toen ze haar man na een lang ziekbed verloor aan kanker. En een jaar na zijn overlijden bleek Gabbi Mesters zelf ziek: leukemie. 'Het is moeilijk als je zelf ziek wordt’, vertelt ze. ‘Ik ondersteunde mijn man, maar nu sta ik er alleen voor.’ Mildheid en humor zijn factoren die Gabbi door het leven helpen. 'Ik luister nu anders naar een ander, omdat ik zelf geleden heb. Je wordt zachter voor jezelf en voor de ander.' En ze is nog steeds gedreven in haar werk als belangenbehartiger voor de podiumkunsten. ‘Juist in het theater kunnen mensen samenkomen en reflecteren op het leven’, aldus Gabbi.