‘Ik heb hier nog nooit zo over gesproken', zegt burgemeester Jan van Zanen in de nieuwjaarsaflevering van De verwondering podcast. Openhartig vertelt hij over het burgervaderschap en over de levenslessen die hij door ziekte en verdriet ontving. Tegelijk steekt hij ons een hart onder de riem: ‘We hebben veel te verduren, maar hou vol!’

Deze podcast is gemaakt vóór de tragische gebeurtenissen in Den Haag.

Doe Maar – oprichter Ernst Jansz was zijn leven lang bang om anderen teleur te stellen. Door van zichzelf te gaan houden, viel die angst van hem af. ‘Je kan pas goed leven, als je goed bent voor jezelf’, vertelt hij in De verwondering podcast.

Antoine Bodar – de bekendste priester van Nederland - wordt tachtig. Aan de hand van een aantal opzienbarende en ontroerende fragmenten uit zijn tv-carrière, blikt KRO-NCRV presentator Annemiek Schrijver met hem terug op zijn leven. Wat heeft hij in tachtig jaar geleerd over levenskunst? Waar vindt hij toevlucht en hoe wil hij als priester de ander nabij zijn? 

Het drukke domineesbestaan van Trijnie Bouw werd abrupt onderbroken door een ernstig ongeluk.

In De verwondering podcast vertelt ze over het herstel dat volgde. Het veranderde haar blik op Kerst voorgoed. ‘De diepe geloofservaring ligt in de kerstnacht.’

Filosoof Jurriën Hamer leerde dat succes nooit helemaal je eigen verdienste is, maar genade. Dat maakt hem zachter, vertelt hij in De verwondering podcast. Tegelijk inspireert het om niet weg te kijken, maar te antwoorden aan de plicht die roept. 

Marije is predikant en kunstenaar. Het zit in haar DNA. Ze is domineesdochter en haar vader maakte ook schilderijen. Ze herkent het perfectionisme dat hem beperkte. Marije heeft moeten leren om zichzelf de vrijheid te gunnen om kunst te maken. 

Tim verloor op jonge leeftijd zijn vader, en later ook zijn vrouw. Het dwong hem zijn maskers te laten vallen om zijn ware gezicht te ontdekken. Nu probeert hij anderen daarbij te helpen.

Schrijver en dichter Mieke van Zonneveld werd op haar 21e getroffen door acute leukemie. Tijdens de ziekte viel de dagelijkse versluiering weg en voelde ze zich wonderlijk genoeg soms zelfs gelukkig, vertelt ze in De verwondering.

Maar na de ziekte komt de psychische klap. Waar ze als klein meisje smulde van de rijke taal in de Bijbel, werd haar geloof nu meer een zoektocht: ‘ik schreef zelfs een soort dreigbrief aan God.’

Toch bleef de Bijbelse taal haar troosten: ‘ik geloof meer in genade dan voor mijn ziekte. Er is iets warmers in mijn geloof gekomen.’

Als jongste in een gezin met zeven broers werd schrijver Bart Moeyaert als een vlieg op de muur, die de dingen van een afstand bekijkt. Die gevoeligheid maakte hem tot man van weinig gesproken, maar veel geschreven woorden. 

Het leverde vele prijzen op, maar tegelijk is het een eenzame weg. Een weg van zachtheid en verbinding, in een tijd die daar niet om vraagt. 

Bart vertelt in De verwondering over de zoektocht naar bevestiging en over de rouw die hem ‘in zijn gezicht mepte’ na het overlijden van zijn ouders. Maar ook over de terugkeer naar de veilige plek in zichzelf. Met als verrassende geheim: een klein, geaderd kiezelsteentje. 

Pete Pronk verloor zijn moeder en vervloekte God. Toch bracht zijn verlangen om gezien te worden hem terug naar de Bijbel. Daar leerde hij om zijn ziel te laten ademen door zijn stem.