My next guest is an incredibly inspiring researcher, author, editor and curator — a true Bauhaus specialist collaborating with institutions dedicated to preserving and exploring the Bauhaus legacy.

I’m talking about Anja Guttenberger, who studied art history as well as English and Spanish philology in Freiburg, Leipzig and Berlin. In 2011, she earned her PhD from Freie Universität Berlin, with a dissertation closely connected to the Bauhaus.

Since 2007, she has been working independently, delving deep into the history and legacy of the Bauhaus. She’s held countless curatorial, editorial and research roles — and to me, she’s truly an outstanding expert on the subject.

What first drew me to her work was her podcast Bauhaus Faces, which you can find on Spotify or on the Bauhaus Faces Project website. It’s an insightful and vivid series that brings to life the stories of Bauhaus students and teachers, giving them faces and voices.

In our conversation, we talk about the educational legacy of the Bauhaus — how it continues to shape the way we think about teaching and learning art and design. We also reflect on learning spaces, mentorship, and the figures who shaped Bauhaus pedagogy, many of whom remain highly relevant today.

Moją kolejną gościnią jest mega inspirująca dziewczyna, eseistka, antropolożka, matki dwójki dzieci, członkini spółdzielczej farmy MOST a także autorka tekstów o splotach środowiska, kultury i pracy opiekuńczej w magazynach takich jak chociażby „Dwutygodniku”, „Miesięczniku Znak”, „Przekroju”czy „Ładne Bebe”.

ANKA WANDZEL bo o niej mowa jest także autorką świetnej, bardzo wzruszającej i niezwykle wartko napisanej książki pod tytułem “Sztuka przetrwania” wydanej nakładem mojego ulubionego wydawnictwa Karakter, która to będzie niewątpliwie myślę pewną osią naszej rozmowy, a że jest to książka spleciona z szeregu tematów takich jak: sztuka przyroda ekologia polityka feminizm czy macierzyństwo to nasza rozmowa nie jest także tylko o sztuce, a bardziej o sztuce życia.

Jak kompostować rzeczywistość poprzez twórczość?

Jak przerabiać porażki sztuki prośrodowiskowej czy ekologicznej na ważne dla nas lekcje?

Co Anka myśli o nadprodukcji dzieł, pojęć i dyskursów?

Jak tworzyć sploty sztuki i przyrody w kontekście edukacji zwłaszcza dla tych najmłodszych?

To tylko niewielki sneakpeak w tę rozmowę, która mam nadzieję zachęci was w pierwszej kolejności do przeczytania “Sztuki przetrwania” a następnie zainspiruje do twórczej refleksji nad niepozornymi związkami sztuki i przyrody z naszą przyziemną codziennością. 

A książkę możecie kupić na stronie wydawnictwa Karakter po linkiem:

https://karakter.pl/product-pol-727-Sztuka-przetrwania.html

Dziś moją gościnią jest dr Marta Ryczkowska, która jest miedzy innymi kuratorką programową Europejskiej Stolicy Kultury Lublin 2029 odpowiedzialną za relacje międzynarodowe, ale także historyczką sztuki, krytyczką, kuratorką, badaczką, wykładowczynią akademicką na UMCS oraz autorką naprawdę świetnej książki która jest właściwie powodem naszego dzisiejszego spotkania. A bohaterem owej lektury jest Joseph Beuys - postać wyjątkowa – nie tylko jako artysta, ale jako myśliciel, aktywista i pedagog bo Jego działalność artystyczna była nierozerwalnie związana z edukacją i społeczną transformacją.

Beuys uważał, że sztuka nie kończy się na obiekcie – a jej prawdziwe pole działania to relacje społeczne, komunikacja i proces.

Jakie dziedzictwo zostawił po sobie ten artysta?

Jak jego myślenie o edukacji można odczytywać dziś – w czasach kryzysu klimatycznego, technologicznego przyspieszenia i politycznego podziału?

O tym wszystkim rozmawiam dziś z Martą Ryczkowską.

Zapraszam do wysłuchania :)

LINK do książki, o której rozmawiamy:

https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Joseph-Beuys-a-sztuka-polska.-Afiliacje-i-procesy-rownolegle/8534

W tym odcinku przyglądam się twórczości Viviane Sassen – artystki, która fotografując modę, ciało i codzienność, konsekwentnie przełamuje estetyczne i kulturowe schematy. Analizuję wybrane prace i cykle, takie jak Gone with the Wind, Flamboya czy Roxane II, przyglądając się ich wizualnemu językowi: zmysłowości, napięciu między cielesnością a abstrakcją oraz eksperymentom z kompozycją i kolorem.

Opowiadam również o wczesnych inspiracjach Viviane – dzieciństwie spędzonym częściowo w Afryce, które na zawsze ukształtowało jej spojrzenie, a także o wpływie takich twórców jak Nan Goldin, Larry Clark czy Nobuyoshi Araki. W tle tej opowieści pojawia się także kontekst fotograficznej mody lat 80. i 90. – epoki dominacji spojrzenia męskiego, które Sassen swoim językiem wizualnym kwestionuje i transformuje.

To odcinek o patrzeniu, cielesności, intymności i odzyskiwaniu obrazu. O tym, jak fotografia może stawać się narzędziem krytycznym – nie poprzez dosłowność, lecz zabawę z konwencjami wizualnymi i oczekiwaniami społecznymi. 

In this episode, I’m speaking with Karolina Żyniewicz, a highly interdisciplinary artist working at the intersection of art and science. Karolina is a graduate of the Academy of Fine Arts in Łódź and has completed her PhD at the University of Warsaw within the international Nature-Culture program at the Faculty of Artes Liberales.

Her practice revolves around bio-art and visual experimentation, where she transforms her studio into a research laboratory, working with organic matter, natural processes of decomposition, and themes of death. Through her art, she explores the complex relationships between nature, culture, and technology.

Our conversation delves into how to encourage people to experiment with art, why art should be treated as a form of knowledge and a valuable tool for society, and how we can rethink art education. We also discuss the interdisciplinary potential between artistic and non-artistic fields and reflect on the role of the educator in today’s world.

If you’re curious about the future of art education, the intersections of science and creativity, and how art can shape our understanding of the world—this episode is for you!

W pierwszym INSIGHCIE mówiłam o edukacji wizualnej i o tym, jak obrazy kształtują nasze myślenie. A dziś idziemy o krok dalej – bo zajmujemy się samym spojrzeniem.

Jak się ono kształtuje?

Czy istnieje coś takiego jak neutralność patrzenia?

I jakie mechanizmy władzy są w nie wpisane?

Patronem tego odcinka jest John Berger – brytyjski krytyk sztuki, którego książka Ways of Seeing do dziś jest fundamentalną lekturą w edukacji wizualnej.

Odwołuję się także do pracy Billa Violi Heaven and Earth, uchwytującej moment pierwszego otwarcia oczu – bo czy można patrzeć „od zera”?

Omawiam także niedawną kampanię Calvina Kleina z Jeremym Allenem White’em, zastanawiając się czy męskie ciało w reklamie podlega dziś innym regułom niż kobiece?

A na koniec przyglądam się pracy Shirin Neshat, artystki irańskiego pochodzenia, która od lat podważa dominujące narracje wizualne – zarówno te budowane przez irański reżim, jak i zachodnią kinematografię. Jej film Turbulent (1998) to genialne studium władzy spojrzenia i tego, kto ma prawo być widziany, a kto skazany jest na niewidzialność.

Czy zatem możemy wyjść poza narzucone nam, kulturowe schematy patrzenia? I czy możemy patrzeć inaczej – bardziej świadomie?

O tym wszystkim w drugim odcinku ART ASK INSIGHT.

PS. Jeśli chcesz wiedzieć więcej, śledź ART ASK na Instagramie i podaj dalej link do odcinka!

➡️ @art.ask.project

We live in a world saturated with images. We see—but do we really look?

In the first episode of ARTASK INSIGHT, I explore the role of visual education and why the ability to look consciously is more crucial than ever.

Inspired by W. J. T. Mitchell’s question What Do Pictures Want?, I reflect on whether images have their own agency and how they shape our perception of the world. I also delve into the work of Dutch artist Rineke Dijkstra, whose portraits capture moments of transformation—revealing the power of the act of looking.

Why do some images make us anxious?

How does the fear of seeing operate?

And most importantly—can looking lead to change?

Join me in this first episode of ART ASK INSIGHT as I unpack these questions and more.

P.S. Follow ARTASK on Instagram and share this episode wherever you believe art and education can create change!

Co chcą nam powiedzieć obrazy? Czyli o edukacja wizualna w świecie bałaganu.

Żyjemy w rzeczywistości przesyconej obrazami. Widzimy, ale czy naprawdę patrzymy? W pierwszym odcinku nowego cyklu podcastu ART ASK przyglądam się temu, czym jest edukacja wizualna i dlaczego umiejętność świadomego patrzenia ma dziś kluczowe znaczenie.

W pierwszym odcinku ART ASK INSIGHT opowiadam o kulturze wizualnej oraz o tym, jak obrazy wpływają na nasze myślenie i postrzeganie świata. Inspirując się pytaniem W. J. T. Mitchella – What Do Pictures Want? – zastanawiam się, czy obrazy mają własne intencje i w jaki sposób powinniśmy je traktować.

Odwołuję się także do twórczości holenderskiej artystki Rineke Dijkstra i jej sposobu uchwycenia momentu przemiany, który odsłania siłę samego aktu patrzenia. Zastanawiam się także nad tym, dlaczego niektóre obrazy budzą w nas niepokój i jak działa lęk przed tym, co widzimy.

Czy zatem patrzenie może prowadzić do zmiany?

Jak rozwijać zdolność krytycznego widzenia?

O tym wszystkim w pierwszym odcinku nowej serii podcastu ART ASK INSIGHT.

PS. Odwiedź instagram projektu ART ASK i share'uj link do odcinka wszędzie tam, gdzie widzisz sztuka i edukacja może prowadzić do zmiany!

https://www.instagram.com/art.ask.project/

W kolejnym odcinku podcastu ART ASK rozmawiam z Iwoną Demko, artystką wizualną, akademiczką, badaczką, kuratorką, feministką i wykładowczynią Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Iwona to postać wyraziście różowa i dla większości pewnie dość radykalna w swej działalności twórczej, a jednak pełna miękkości, zrozumienia i anielskiej cierpliwości…

Rozmawiamy o kobietach na Akademii, atrybutach kobiecości na uczelniach, feminatywach, męskiej rzeźbie, kandydaturze Iwony na rektorę asp w Krakowie oraz o wielu innych zagadnieniach ważnych dla edukacji artystycznej. 

Do 21 rozmowy w podcaście ART ASK zaprosiłam Marysię Stokłosę, wspaniałą choreografkę, performerkę, absolwentkę School for New Dance Development w Amsterdamie, a także Wydziału Tańca Współczesnego w London Contemporary Dance School.

Marysia jest także prezeską FUNDACJI BURDĄG oraz  inicjatorkĄ kolektywu CENTRUM W RUCHU, niezwykle ważnego na tanecznej mapie miejsca, które integruje warszawskie środowisko choreograficzne i performatywne a także jest miejscem prób, produkcji, koprodukcji, aktywności twórczej szeroko pojmowanej.

W swojej własnej twórczości Marysia rozwija praktykę improwizacji, umieszczając ją w różnych założeniach choreograficznych. 

O CZYM ROZMAWIAMY:

- o roli ruchu w procesach edukacyjnych

- znaczeniu nauki PATRZENIA dla tańczących ciał 

- improwizacji w praktykach twórczych Marysi

- jej własnej ścieżce rozwoju jako artystki.

Zapraszam do wysłuchania.