عيسی مسيح، در روز جمعه، بر صليب خونش ريخته شد و با مرگ خود، بدهی گناهان ما را تماماً پرداخت کرد. سپس او دفن شد تا معلوم شود که مرده است. اما عيسی، در روز يکشنبه، با قيام و رستاخيز خود از مردگان، مرگ و قبر را شکست داد و چون او زنده است، ايماندارانِ به او نيز جاوِدانه با او خواهند زيست.‏

عيسی، همانطور که انبياء راستين در عهد عتيق پيشگويی کرده بودند و خودش نيز از قبل اعلام نموده بود، بخاطر گناهان ما قربانی شد. او حدوداً در ساعت سه بعد از ظهر روز جمعه، بر روی صليب مرد. همان روز هم جسد او را در قبر گذاشتند.‏

عيسی، يک شب قبل از مرگ بر صليب، شام آخر را با شاگردانش صرف نمود. او در حين شام، نانی را که پاره نمود به بدنش تشبيه کرد و پيالۀ عصارۀ انگور را به خونش تشبيه نمود. به اين ترتيب، عيسی ضروری بودن عهد جديد خدا با انسان را از طريق پاره شدن بدن و ريخته شدن خون و مرگ خود بر روی صليب، بيان نمود.‏

عیسی مسیح پادشاه صلح است که نجات آسمانی و دوستی با خدا را هديه می‌دهد و مجازات گناهان ما را برطرف می‌سازد. عدّۀ کمی هستند که واقعاً درک می‌کنند عيسی مسیح کیست.‏

ما گناهکار و محکوم به جهنم هستیم. وقتی صلح با خدا را که فقط در خون مسیح امکان‌پذیر است بدست بیاوریم، آنوقت می‌توانیم صلح با مخلوقات خدا را هم تجربه کنیم. مسیح به‌خاطر این آمده است.‏

مسیح یک پادشاه ظالم و ستمگر نیست، بلکه فروتن، عادل و آورندۀ نجات است. او برای شما نجات آورده، نجات از اسارت گناه، بردگی شیطان و از غضب خدا و آتش جهنم.‏

عیسی مسیح برۀ حقیقی عید فصح می­باشد و تنها چیزی که می‌تواند ما را از غضب خدا به‌خاطر گناهان‌مان حفظ کند، خون برۀ خدا یعنی عیسی مسیح می‌باشد.‏

در کتاب زکریا ورود عیسی به اورشلیم پیشگویی شده بود که پادشاه تو که عادل و صاحب نجات و فروتن است نزد تو می‌آید. اما پادشاهی مسیح با پادشاهان دنیا فرق دارد، او درقلب ایماندارانش سلطنت می‌کند.‏

وقتی به دیوید اجازۀ ملاقات ندادند، تصمیم گرفت به‌‌دیدار پدربزرگش برود و با او مشورت کند. بعداز دیدار با پدربزرگش، فهمید که مأموریتش کمک به بسیاری از جوانان است که درگیر گناه و فساد هستند.‏

دیوید برای ملاقات با هفت نوجوان در زندان، به‌اجازۀ کتبی از خانواده‌های آن‌ها نیاز داشت. خدا به‌شکل معجزه‌آسایی او را به والدین آن‌ها رسانید و توانست رضایت‌نامۀ مورد نیاز را از همۀ خانواده‌ها بگیرد.‏