یک ایماندار مسیحی باید افکار، اعمال، کلام و حتی آنچه که می‌خورد و می‌نوشد را بر اساس کلام خدا بسنجد. همچنین باید انگیزه‌ها و محرک‌های اعمال و افکار خود را نیز ارزیابی نماید.‏

هر ایماندار مسیحی، باید پیوسته خود را معاینۀ روحانی نماید و زندگی خود را تفتیش کند. یکی از زمان‌هایی که ایمانداران باید خود را برطبق کلام خدا بسنجند، قبل‌از شرکت در آيين شام خداوند است.‏

خدا، ما را دوست دارد و به‌وسيلۀ تأدیب ما را اصلاح می‌نماید. گاهی خدا از بیماری‌ها برای تأدیب ما استفاده می‌کند، پس باید خود را تفتیش کنیم و اگر گناهی دانسته در زندگی ما وجود دارد از آن توبه کنیم.‏

تا زمانی که ما در این دنیا هستیم، با انواع درد و نقص روبرو می‌شویم و مرگ را تجربه خواهیم کرد. برای ایمانداران به مسیح هراسی از مرگ وجود ندارد، زیرا مرگ، رفتن و بودن در حضور خدا می‌باشد.‏

عیسی مسیح، شفا‌دهنده است و قادر می‌باشد بیماری‌های جسمی ما را شفا بخشد. اما دلیل اصلی آمدن او به این جهان، شفای امراض روح و جان ما بود. ما با دریافت نجات آسمانی مسیح، حیات جاودانی می‌یابیم.‏

برخی نقص‌عضو‌ها نتیجۀ گناهان اجداد و بعضی نتیجۀ کوتاهی دیگران هستند. خدا قادر است از نقص و کمبودهای اعضای بدن ما که موقتی هستند، برای جلال خود استفاده ‌کند و برکات ابدی به ما بدهد.‏

به‌خاطر نااطاعتی آدم و حوا، صدمات روحانی و جسمانی زیادی بر نسل بشر وارد گردید. وقتی مانند مسیح به پدر آسمانی متکی باشیم، او حتی از نقص‌های جسمانی ما برای جلال خود استفاده خواهد کرد.‏

خودپذیری واقعی، فقط در مسیح امکان‌پذیر می‌باشد. ما باید همۀ چیزهای غیرقابل‌تغییر در زندگی‌مان را بپذیریم، زیرا خدا آن‌ها را برطبق حکمت و محبت خود برای ما تعیین نموده است.‏

وقتی ما طرح و نقشۀ خدا را برای زندگی خود درک نکنیم و نپذیریم و روحیۀ عدم خودپذیری داشته باشیم، عوارض مخرب زیادی در زندگی ما و خانوادۀ ما پدید می‌آید.‏

خدایی که شما را در رحم مادر شکل داد، شما را ياری نموده و در هر شرایطی کمک‌تان می‌کند. پس نترسید و مطیع خدا باشید و به مسیح ایمان بیاورید و فرامین او را اجرا نمایید.‏