پس از قتل یحیی تعمید‌دهنده، مردم بر این باور بودند که عیسی همان پادشاه و رهاننده‌ای‌‌ست که آزادی آنان را با طغیان علیه امپراتوری روم، فراهم می‌سازد. اما پادشاهی عیسی با پادشاهی دنیا، فرق داشت.‏

عیسی، طوفان را آرام کرد و مردی را که گرفتار ارواح ناپاک بود شفا بخشید و هم‌چنین دختری را زنده کرد. شاگردان که شاهد این معجزات بودند می‌دانستند که او قدرت و توانایی خارق‌العاده‌ای دارد.‏

عیسی، دائماً سفر می‌کرد و به هرکجا که می‌رفت بیماران و اسیرانِ در روح را آزاد می‌کرد. مسیح بعد از مخالفت‌های سران مذهبی یهود، با روشی جدید، یعنی با مثل‌ها به مردم تعلیم می‌داد.‏

عیسی، خادم افسر رومی را شفا داد و همچنین پسر يگانۀ بیوه‌زنی را زنده کرد. مسیح تمام کسانی را که با ایمان به‌سوی او قدم بر‌می‌دارند می‌پذیرد و به آن‌ها نجات و شفا می‌بخشد.‏

کسانی که صدای خدای حقيقی را می‌شنوند و به‌جای پیروی از تعالیم انسانی، از تعالیم خدا در کتاب ‌مقدس‌، اطاعت و پیروی می‌کنند، آرامش واقعی و قدرت روحانی را تجربه خواهند ‌‌کرد.‏

یکی از مشهورترین موعظه‌های عیسی، موعظۀ سر کوه است. در این موعظه، عیسی معیارهای عالی اخلاقی را برای ايمانداران و پيروانش، تشریح می‌کند. این معیارها با اصول رایج جهان در‌تضاد هستند.‏

عيسی مسيح، در جواب علماء و ملايان يهود که از او ايراد می‌گرفتند و می‌گفتند چرا او با گناهکاران معاشرت کرده و غذا می‌خورد، با ذکر سه مثل، نشان داد که خدا نسبت ‌به گناهکاران محبت و شفقت دارد.‏

عیسی، به هر شهر و روستا که می‌رفت عدۀ زیادی از بیماران و جذاميان را شفا می‌بخشید. مسیح با تعالیم و زندگی خود نشان داد که باید نسبت به تمام مردم از هر طبقه‌ای که باشند محبت داشته‌باشیم.‏

عیسی، در راه جلیل با زنی سامری ملاقات کرد و به‌خاطر شهادت آن زن، عدۀ زیادی از سامريان به او ایمان آوردند. مسیح تعلیم می‌داد که خدا تمام جهانيان را دوست دارد و نباید تعصب نژادی یا مذهبی داشت.‏

وقتی عیسی به اورشلیم رفت عده‌ای در صحن معبد به‌جای عبادت خدا مشغول دادوستد بودند. عیسی ناراحت شد و همۀ سودجويان را‌ از آن مکان مقدس بیرون کرد.‏