عیسی، درخت انجیر را خشک کرد تا نشان دهد نتیجۀ بی‌ایمانی چيست و با استناد به تورات به صدوقیان ثابت نمود که بعد از مرگ، زندگی وجود دارد و نجات‌یافتگان همچون فرشتگان خواهند بود.‏

عیسی، همان‌گونه که پیشگویی شده بود سوار بر کرۀ الاغی به اورشلیم آمد و مردم با شوق و شادی فراوان فریاد می‌زدند و از عیسی به‌عنوان پادشاه و مسیح موعود استقبال کردند.‏

عیسی برای از‌بین بردن بی‌عدالتی‌های اجتماعی از جبروزور استفاده نمی‌کرد. عیسی به بیت‌عنیا بازگشت و ایلعازر را که چهار روز از مرگش گذشته بود، زنده کرد. عیسی فرمود، من قیامت و حیات هستم.‏

عیسی مسيح فرمود، من شبان نیکو هستم و هم‌چنین وعده داد که تمام کسانی که به او ایمان می‌آورند و از او پیروی می‌کنند، دارای حیات جاويدان خواهند بود و هرگز هلاک نخواهند شد.‏

عیسی، کور مادرزادی را که گدايی می‌کرد بينا نمود. فریسیان و علمای یهود از شنیدن و ديدن این معجزه خشمگین شدند و چون از لحاظ روحانی کور بودند نمی‌توانستند بفهمند که عیسی همان مسیحِ موعود است.‏

عیسی، در بسیاری از موارد در فکر رفع احتیاجات جسمانی نيازمندان بود و بیماران را شفا می‌بخشید. اما عيسی با ذکر یک مثل، مهم‌ترین وظیفۀ هر شخص را، توجه به ارتباط روحانی با خدا، معرفی کرد.‏

عیسی، به‌طور واضح اعلام کرد که مسيحِ موعود است. عیسی هیچ‌گاه خود را به مردم تحمیل نمی‌کرد، او به اصل آزادی اراده، اعتقاد داشت. محبت واقعی با جبروزور به‌وجود نمی‌آید.‏

سران قوم یهود، مردم را تحقیر می‌کردند و ادعا داشتند که هیچ شخص تعلیم یافته‌ای، به عیسی ایمان نیاورده‌است اما نیقودیموس، که عضو شورای عالی بود، از عیسی پیروی می‌کرد.‏

‏برای شاگردان مسيح، ثابت شده بود که عیسی، این استاد بزرگ همان مسیحِ موعود است که در تورات وعدۀ آمدن او داده شده بود. اما شاگردان هنوز درک کاملی از مفهوم مسیحِ موعود بودن عيسی، نداشتند.‏

تعالیم و رفتار عیسی، با رهبران مذهبی يهود بسيار فرق داشت. او خدا را بالاتر از همه‌چیز قرار می‌داد و مردم را به‌سوی ابدیت، رهبری می‌فرمود.‏