Q : เป้าหมายของการบวชพระคืออะไร?

A : ไม่ว่าก่อนที่จะบวช จะบวชด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เมื่อบวชมาแล้วนั่นเป็นเรื่องดี ที่สำคัญคือเมื่อบวชมาแล้ว ตั้งจิตตั้งเป้าหมายชัดเจน ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ปฏิบัติตามคำสอนของท่าน ทั้งนี้รูปแบบการบวช มีหลายรูปแบบ ทั้งการโกนผมห่มเหลือง การรักษาศีลแปด ได้หมด เพราะการบวชคือการบรรพชา คือการประพฤติพรมจรรย์คือถือศีลแปด เป็นต้นไป 

Q : ปฏิบัติที่บ้านหรือไปเข้าคอร์สดีกว่ากัน?

A : ตรงไหนที่ปฏิบัติแล้วกุศลธรรมเกิด ให้ปฏิบัติตรงนั้น

Q : สันโดษในปริยัติหมายความว่าอย่างไร?

A : ในปริยัติ คำว่า “มักน้อย” คือ ไม่อยากให้ผู้อื่นรู้คุณวิเศษตน มักน้อยในปริยัติกับการที่จะไม่พูดคำสอนของพระพุทธเจ้า เป็นคนละอย่างกัน คนที่ไม่มักน้อยในปริยัติ จะมีพฤติกรรมออกมาในลักษณะที่อยากพูดอวดว่าตนรู้เรื่องนี้ ในขณะที่ถ้ามีความมักน้อยในปริยัติ ในสถานการณ์ที่ต้องบอกต้องสอนก็พูดได้ ถ้าเขาถามผิวเผิน เราก็ตอบนิดหน่อย ถ้าเขาถามมากก็พูดมากได้ แบบนี้เป็นการเผยแผ่คำสอน ไม่ได้เป็นการปกปิดคำสอน เพราะการปกปิดคำสอนคือจะไม่พูดเลย คำสอนท่านจึงเป็นทางสายกลางเพราะเหตุนี้

Q: การเข้าใจภาษาบาลีต่อพุทธศาสนาสำคัญอย่างไร?

A : คนไทยเรียกว่า ปาฬิภาษา ว่า “บาลี” ปาฬิภาษาเป็นลักษณะที่ร้อยเรียงคำสอนของท่านให้ไม่กระจัดกระจาย เป็นการมองการไกลของพระพุทธเจ้า ให้รักษาคำสอนด้วยรูปแบบภาษานี้เท่านั้น ที่คำสอนของท่านยังอยู่ถึงทุกวันนี้ ก็เพราะมีครูบาอาจารย์ที่ท่านได้ทรงจำบาลีและสืบทอดต่อกันมา ที่ท่านรับภาระหน้าที่นี้ก็เพราะท่านคิดถึงคนรุ่นหลัง หากเขาไม่ได้ยินได้ฟัง ไม่เข้าใจธรรมะคำสอน เขาจะเสื่อมจากธรรม เราจึงควรช่วยกันรักษาคำสอนไว้ คำสอนจึงจะตั้งอยู่ได้

Q: ปัญญากับทิฏฐิแตกต่างกันอย่างไร?

A : กองของปัญญา ประกอบด้วยสัมมาทิฐิและสัมมาสังกัปปะ หากความเห็นใดความคิดใดที่ประกอบด้วยกาม พยาบาท เบียดเบียน นั่นทรามปัญญา แต่หากความเห็นความคิดนั้น หลีกออกจากกาม ไม่พยาบาทเบียดเบียน คิดให้เขาพ้นทุกข์ แบบนี้คือคิดแบบมีปัญญา 

Q: ธรรมะข้อใดที่จะช่วยให้ผ่านความหดหู่กังวลใจไปได้?

A : จิตที่หดหู่ ท่านให้เจริญวิริยสัมโพชฌงค์ ปีติสัมโพชฌงค์ และธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ หากจิตเราฟุ้งซ่านไม่สงบ ท่านให้เจริญปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ สมาธิสัมโพชฌงค์ อุเบกขาสัมโพชฌงค์ จิตจะระงับเย็นลงมาได้

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.