Oz na pudess ins betg imaginar co che la musica classica fiss sa sviluppada senza Johann Sebastian Bach (1685-1750). Blers cumponists han studegià minuziusamain sia moda da cumponer. Tut auter era quai anc da sias uras. Lura era el in lavurer-musicist sco quai ch'i deva anc numerus auters. Cunzunt vers la fin da sia vita è el s'engaschà per las proximas generaziuns da cumponists e musicists. El ha gì passa 40 scolars e n'ha betg be mussà a quels sia moda da cumponer, mabain er da sunar.

Ina da quellas ovras che sa drizza a ses discipels è «Das Wohltemperierte Klavier». Igl è ina rimnada da mintgamai 24 preludis e fugas en tuttas tonalitads, pia da C-dur, fin a h-moll. Sin il frontispizi da quella rimnada aveva Bach er remartgà «Zum Nutzen und Gebrauch der Lehrbegierigen Musicalischen Jugend».

Sper intgins schatgs ord «Das Wohltemperierte Klavier» udis vus en La Classica er l'entira suita per violoncello solo (BWV 1007), l'emprim moviment dal «Brandenburgisches Konzert Nr. 2» (BWV 1047) e la toccata e fuga en d-moll (BWV 564).