Stel dat jouw neef verdacht wordt van moord, maar jij bent ervan overtuigd dat hij het niet heeft gedaan. Zou je hem verdedigen? En hoe ver zou je daarin gaan? De 80-jarige Janny speelde een rol in de rechtszaak van haar neef, maar hoe groot was die rol?

De 80-jarige achtertante van Olivier van de G., de man die de 14-jarige Esmee uit Hazerswoude-Rijndijk misbruikte en doodde, moest voor de rechter verschijnen omdat zij mogelijk belangrijke getuigen had beïnvloed. Daardoor werd het onderzoek naar de dood van Esmee vertraagd.

Verdachte Janny werkt als psychiater en heeft, zoals zij zelf zegt, ervaring in de forensische psychiatrie. Ze was zich ervan bewust dat verdachten in een onderzoek kwetsbaar zijn voor beïnvloeding. Desondanks belde ze verschillende bekenden van Olivier van de G. Zo zou ze de moeder van Van de G. hebben geadviseerd niets tegen de politie te zeggen en ook de telefoon niet op te nemen mocht de politie bellen. ,,Zeg nou maar niets tegen die rechercheurs, dat zijn geen psychologen, die snappen niet hoe dat werkt met gevoelens,‘’ zou ze tegen haar nicht, de moeder van Van de G. hebben gezegd.

Het lukte haar meerdere getuigen zo ver te krijgen niets te zeggen over Olivier van de G. Maar dan verandert alles: Van de G. bekent de moord op Esmee. Ondanks die bekentenis vond het OM het nog steeds kwalijk dat Janny getuigen zou hebben beïnvloed. Ging zij te ver? 

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als Jaap (79) met zijn vriendin* (74) tijdens de Havendagen in Rotterdam naar het vuurwerk wil gaan kijken, worden ze op het zebrapad doodgereden door de 37-jarige Mark G. Zijn roekeloze rit maakt een abrupt einde aan het prille geluk van Jaap en zijn vriendin.

Samen wil het stel een leuke avond beleven bij het afsluitende vuurwerk. Ze hebben na moeilijke jaren het geluk bij elkaar gevonden en zouden binnenkort voor de eerste keer samen op vakantie gaan, maar eerst gingen ze nog een avondje uit.

Diezelfde dag, in september vorig jaar, had Mark G. een zware dag, legt hij in de rechtbank uit. Hij dronk die dag meerdere blikken bier en gebruikte drugs. Uiteindelijk rijdt hij 's avonds weg bij het huis van zijn moeder. Onderweg rijdt hij veel te hard, haalt hij links en rechts in en rijdt hij pylonnen omver. Op het zebrapad van de Maasboulevard rijdt hij Jaap en zijn vriendin aan. Beiden overleven het niet.

De zoon van Jaap vertelt in de rechtbank hoe hij op vakantie hoorde dat zijn vader overleden is: ,,Door jou ben ik beroofd van mijn vader, mijn anker, degene bij wie ik terecht kon voor advies.”

Rechtbankverslaggever Adrianne de Koning woonde de zaak bij namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Tijdens zijn rit reed Mark G. zelfs nog een stukje met een pylon onder zijn auto. Een automobilist wilde hem waarschuwen, maar hij was gewoon niet bij te houden.”

*De familie van het vrouwelijke slachtoffer wil haar naam graag uit de media houden.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

In december 2022 vlucht de Rotterdamse Marianella met haar twee jongste kinderen naar een blijf-van-mijn-lijf-huis. Ze zit in een turbulente relatie met Julien, en neemt tijdelijk afstand. Maar kort voor kerst is ze toch terug in haar eigen huis, en Julien is er ook. Het blijkt haar laatste kerst te zijn.

In de nacht van Eerste op Tweede Kerstdag gaat het gruwelijk mis in het huis. Haar 8-jarige dochtertje Naomi hoort vanaf haar kamer ‘kaboem’, vertelt ze in haar verklaring. ,,Ik hoorde dat mama en stiefpa ruzie hadden. Toen bracht stiefpa me naar haar slaapkamer toe, en ik zag dat bloed bij haar oren. Ik denk dat de kaboem een schot was, want ik zag een pistool op de grond.‘’

Uit de verklaring van het meisje blijkt dat zij en haar 5-jarige zusje Laya urenlang bij hun moeder zijn geweest. Julien verlaat na verloop van tijd het huis, waarna de twee meisjes zeker vijf uur alleen met hun moeder zijn geweest. ,,We gingen tegen haar aanliggen, maar ze bewoog niet meer.‘’

Rechtbankverslaggever Adrianne de Koning van AD Rotterdams Dagblad was bij de zaak, waarin verdachte Julien M. zich moet verantwoorden. ,,Deze gebeurtenis is zo afschuwelijk dat je het niet voor je wil roepen. Als je het voor je ziet wil je eigenlijk direct knipperen om het beeld weer kwijt te raken, omdat het je zo aangrijpt.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als de 60-jarige Marcel vlak voor de wedstrijd Feyenoord-Ajax besluit om op een podium liedjes te gaan zingen, weet hij niet dat dit zulke gevolgen zou hebben. De man, die zelf Joods is, zingt de tekst ‘Hamas, Hamas, Joden aan het gas’. Een jaar later legt hij in de rechtbank uit waarom hij dat in hemelsnaam deed.

Hij begint met You’ll never walk alone, maar daarna komen de kwetsende liederen. Waarom, vraagt de rechter zich af. ,,Ik zag het toen als een lied tegen Ajax, ik heb nooit geweten dat het zo’n impact zou hebben.’’ Dat begrijpt de rechter niet: ,,U weet toch ook wat er is gebeurd in de oorlog?’’ Ja, dat weet Marcel: ,,Ik ben ook weleens in het Anne Frank Huis geweest, maar had hier echt geen kwaad achter gezocht.‘’

Het leven van Marcel staat op zijn kop na het incident. Zijn vader is Joods, zijn moeder is Joods en hij dus zelf ook. Maar sinds het lied neemt zijn vader de telefoon niet meer op en is hijzelf 30 kilo afgevallen. Hij heeft enorm veel spijt van zijn actie en durft zelfs het woord ‘Joden’ niet meer te gebruiken.

Rechtbankverslaggever Adrianne de Koning volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Het roept de vraag op, hoe krijg je dan zulke teksten uit je keel?’’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Na een relatie van anderhalf jaar maakt Esmeralda het uit met haar vriend Juanito. Hierop draait hij volledig door. Vanuit zijn woonplaats in België rijdt hij naar Delft, waar Esmeralda woont. Voor de ogen van haar 6-jarige dochtertje steekt hij haar dood en verwondt hij haar moeder en stiefvader.

Onderweg naar Esmeralda heeft de man nog contact met een vriend en vriendin. Zij proberen hem te stoppen, maar volgens Juanito is het te laat. Als hij in Delft aankomt, hangt hij eerst wat rond voor de woning van Esmeralda. Totdat hij haar en haar moeder naar buiten ziet komen, dan slaat hij toe en steekt hij zijn ex-vriendin neer.

Het 6-jarige meisje ziet alles gebeuren, vertelt Esmeralda's zus in de rechtbank. ,,Ik moest haar vertellen dat haar mama dood is. Ze zei nog tegen haar moeder: ‘Mama, je gaat toch niet dood?’’ Ook Esmeralda's moeder neemt het woord in de rechtbank: ,,Zo Juanneke, daar zit je dan, voor de moord op mijn dochter Esmeralda.”

Rechtbankverslaggever Jorina Haspels volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: ,,Het waren hele heftige slachtofferverklaringen. Ik heb het niet vaak, maar hier zat ik echt met een brok in mijn keel.”

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als Rob op een zondagmiddag een groepje Feyenoordsupporters aanspreekt op een racistische opmerking, moet hij daar zwaar voor boeten. Hij wordt zo hard geschopt dat in de ambulance zijn schedel te zien is door de huid van zijn hoofd. In de rechtbank doet hij zijn verhaal: ,,Jullie pakten een jongen die hard aan het werk was voor zijn geld, en hebben zijn vrijheid afgepakt.’’

Na de eerste trappen die Rob krijgt van Jordi* en Michael* wordt hij door anderen uit de groep nog vaker geschopt. In de ambulance komt hij weer bij, en vraagt hij of hij nog leeft. Dat doet hij nog wel, maar drie jaar later heeft hij nog steeds slapeloze nachten, kan hij niet werken en functioneert hij niet zoals hij zou willen.

In de rechtbank moeten Jordi en Michael zich verantwoorden voor het geweld dat zij gebruikten: ,,Natuurlijk heb ik er spijt van. Ik loop al drie jaar rond met dit feit boven m'n hoofd’’, legt Jordi uit. ,,Ik had die schop niet moeten geven, ik had er beter niet heen kunnen gaan.’’

Adrianne de Koning volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,In de zaak werd gezegd dat Rob de mannen die hem aanvielen uitschold voor ‘kut-Feyenoorders’. Dat raakte hem behoorlijk, want hij is zelf Feyenoord-fan en heeft dat nooit gezegd.’’

* De namen Jordi en Michael zijn gefingeerd.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als iemand toegang krijgt tot ál jouw wachtwoorden, hoe veilig voel je je dan nog? Het overkwam een man van in de 70, toen Marko zijn computer overnam.

De 33-jarige Marko uit Barendrecht was een van de meest actieve gebruikers van Genesis Market, een site waarop je wachtwoorden kon kopen van gebruikers. Tijdens een wereldwijde actie om de site te stoppen zat hij nog veilig in Brazilië, maar later werd ook Marko opgepakt.

In de rechtbank werd beschreven hoe hij voor ruim 30.000 euro aan wachtwoorden kocht.  Daar kocht hij ook de gegevens van een oudere man, die sinds dat moment bovengemiddeld vaak in zijn bank-app kijkt om zijn saldo te controleren. ,,Ze hebben het spaargeld van mijn pensioen, zo'n 78.000 euro gestolen.‘’

Rechtbankverslaggever Eric Oosterom volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Ik vond het best wel indrukwekkend hoe die man nu nog in zijn bed ligt te malen en zich afvraagt of alles nog wel goed gaat met zijn saldo. Dan ga je toch wel nadenken over hoeveel informatie er op je computer en telefoon staat. Als iemand dat in handen krijgt ben je eigenlijk de controle over je digitale leven, en eigenlijk ook je echte leven kwijt.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Al jaren is Arjan* verliefd op Mylene*. Maar die liefde is absoluut niet wederzijds. Terwijl zij al 28 jaar gelukkig getrouwd is met haar man, blijft Arjan haar bloemen en brieven sturen. Hij laat zélfs een tattoo zetten met haar naam en de namen van haar kinderen.

Meerdere keren maakt Mylene Arjan duidelijk dat ze niet van hem gediend is, maar dat landt niet bij hem. In 2014 schakelt ze zelfs de vrouw van Arjan in om de stalking te laten stoppen, maar ook dat werkt niet. Arjan gelooft dat Mylene voor hem de ware is.

In de rechtbank vertelt Arjan dat hij fouten heeft gemaakt, en dat hij het terug zou willen draaien. Maar de rechters twijfelen of hij de overduidelijke boodschap van Mylene wel begrijpt, als hij zegt dat ‘zolang zij getrouwd is, ik een pas op de plaats moet maken’.’

Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD De Dordtenaar. ,,Ik kom al twintig jaar in de rechtbank en heb veel zaken gedaan, maar deze zal me wel bijblijven. Want er zijn zoveel details waarvan je denkt: hoe dan?”

See omnystudio.com/listener for privacy information.

‘Yo pik, luister pik, we kunnen twee dingen doen, oplossen of escaleren jongen, wat gaan we doen?’ Zo luidt het WhatsAppbericht dat een Utrechtse horecaondernemer ontvangt. Vervolgens krijgt hij berichten over dat hij 2500 tot 3000 euro moet overmaken op een bitcoinrekening. De man die ervan wordt verdacht deze berichten te sturen, is de 27-jarige Walid B.

In de telefoon van Walid hebben in een halfjaar maar liefst 25 verschillende simkaarten gezeten. Met die verschillende telefoonnummers, zou hij de ondernemers hebben bedreigd, aldus het OM. In de berichten verwees hij volgens het OM ook naar een andere horecazaak waar een explosief was gevonden: ‘Heb je gezien wat er in de Kanaalstraat is gebeurd vanmorgen?’

De bedreigingen zorgen voor veel onrust binnen de Utrechtse horeca. Ondernemers slapen slecht en zijn bang, vertelt Rachel van Kommer die de zaak namens AD Utrechts Nieuwsblad volgt: ,,Een ondernemer ging ’s morgens naar zijn zaak met het idee: ‘Wat ga ik hier aantreffen?’”

Maar volgens Walid weet hij van niks over de bedreigingen. Als hij het wel had gedaan, zou hij ‘mans genoeg zijn dat hier te vertellen.’ In de rechtbank geeft hij ruim antwoord op de vragen die de rechters hem stellen. ,,Ik weet heel goed wat u wil horen, maar kan niet pleasen, snap je.’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als de 23-jarige studente Anna een kras op haar auto ziet, wil ze direct weten wie dat gedaan heeft. Ze krijgt de camerabeelden in handen en deelt ze op haar social media, waar ze 13.000 volgers heeft. Al heel snel weet ze wie het gedaan heeft: Amir. Als een paar dagen later een cobra voor zijn deur afgaat, is Anna al snel verdacht.

Volgens Anna wist maar één iemand in welke auto zij reed. Ze had namelijk tijdelijk een leenauto, omdat haar eigen auto kapot was. Diegene is Rodney: haar scharrel, van wie ze zwanger was geraakt. Zijn familie was daar niet blij mee, vertelde ze in de rechtbank. Die scharrel zou vervolgens Amir hebben ingeschakeld.

Enkele dagen later ontploft er 's nachts een zwaar stuk vuurwerk voor de deur van Amir. Anna verklaart dat zij het niet was, omdat ze in Rotterdam was. Maar uit gegevens van haar telefoon blijkt dat niet te kloppen: ze was in Spijkenisse. Ook zien agenten dat ze een filmpje heeft van een ontploffing, en een screenshot van het huis van Amir op Google Maps. Ze zit al een halfjaar in de gevangenis, als ze voor de rechter moet komen.

Daar ontkent ze ook maar iets met de ontploffing te maken hebben. Haar advocate noemt haar een atypische verdachte: ze zou gaan beginnen aan een stage in de zorg, maar door de arrestatie is ze haar woning kwijt en stopte haar studie.

Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: ,,Anna was zwanger, en kreeg een miskraam. Vermoedelijk komt dat door alle stress, want natuurlijk heel erg triest is.‘’

See omnystudio.com/listener for privacy information.