Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano Francisco Cabaleiro.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

Este xoves, durante moito tempo, era o día que celebrabamos a festa da Ascensión, trasladada agora para o vindeiro domingo.

Os apóstolos non entendían as verbas de Xesús: “dentro dun pouco xa non me veredes”... logo, daríanse conta que lles falaba da súa morte inminente. “E dentro doutro pouco volverédesme ver”… xa lles estaba a anunciar a súa Resurrección.

A última palabra non é a morte, non é o fracaso. Todo o contrario. A vida, a Resurrección vence, e Xesús segue presente entre nós, dun xeito misterioso pero real.

Moitas veces preguntarémonos, e non entenderemos, por que nas nosas vidas ás veces temos que pasar pola morte, a renuncia ou a dor.

Morte e Resurrección van unidas, temos momentos de luz e momentos de escuridade.

A Eucaristía lémbranos a presenza de Xesús entre nós. Non nos debemos desalentar. El está connosco todos os días ata a fin dos tempos.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano Francisco Cabaleiro.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

O Espírito, ademais de defensor, tamén é mestre. Os seguidores de Xesús a miúdo non entendían o que lles dicía.

Moitas veces, na Palabra de Deus, escoitamos: “entón, entenderon a partir de aí, o que Xesús lles quería dicir cando…”

A intelixencia da verdade, entendida polo home, vén da man do Espírito. El guíanos á verdade completa. Esa verdade vén da unidade do Pai, o Fillo e o Espírito.

A Pascua e Pentecoste é un antes e un despois nos discípulos. Non só no ánimo, senón sobre todo na comprensión da persoa de Xesús a da súa doutrina.

O libro dos Feitos dos Apóstolos, é unha crónica clara de como o Espírito guiou ás primeiras comunidades, igual que hoxe guía as nosas comunidades, e a cada un de nós.

Deixémolo actuar e atoparemos a Plenitude da vida pascual e a plenitude da verdade de Xesús.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano Francisco Cabaleiro.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

Xesús lémbralles ós seus a volta ó Pai. Ese volver ó Pai dá senso á misión de Xesús. É necesario que suba ó Pai, a pesar da lóxica tristura dos discípulos, para poder enviar o Espírito, o Paracleto. Este é o mellor agasallo que Xesús fai aos seus.

O Espírito vén desautorizar e condenar ao mundo, facéndolle ver a inocencia daquel a quen xulgaron, condenaron e mataron, Xesús. Este é glorificado ante a humanidade.

Non podemos estar tristes, Xesús na súa Ascensión non nos deixou sos. El está connosco, todos os días, de xeito invisible, pero real.

O seu Espírito é animador da comunidade de fillos e fillas de Deus. Se cremos isto e vivimos así, no noso corazón, non haberá espazo para o desánimo nin a tristeza.

Xesús está presente na Eucaristía, faise comida na nosa andaina, o Espírito fai posible atopalo no pan e no viño, como Corpo e Sangue.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano Francisco Cabaleiro.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

Xesús segue anunciando dificultades: “botaranvos das sinagogas, e chegará un tempo no que, quen vos dea morte, pensará que dá culto a Deus”.

O sufrimento dos cristiáns é a continuación do sufrimento de Cristo. Xesús quere que cando cheguen eses momentos, permanezamos fortes na fe. Temos que ser testemuñas de Xesús e da súa Boa Nova.

Xesús prométenos o seu Espírito. A súa forza é necesaria para poder dar testemuño. O Espírito será o noso defensor.

Os cristiáns non o tiveron fácil, nin o temos. Seguir a Cristo non é tarefa doada. A cruz de Cristo é extensible a todos os seus seguidores.

A fidelidade a Xesús, á súa mensaxe, e o seu anuncio, é normal que suscite incomodidade. Ó mundo moléstalle que lle lembren as situacións de inxustiza, as situacións contra a dignidade humana…

Ser testemuña do Evanxeo de Xesús, leva moitas veces consigo sufrimento e martirio.

Sexamos valentes no mundo de hoxe, sexamos testemuñas de Xesús coa forza do Espírito.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano Juan Carlos Rial.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

Xesús fai unha promesa de presenza que esixe:

Buscar: El está , pero faise presente a aquel que o busca; vixiar: nunca se atopa da mesma forma, á mesma hora, no mesmo lugar…; responder: pide sempre unha resposta: pode pedir que o escoites, que o axudes, que deas testemuño; estar: non todo é cuestión de falar ou facer, as veces o máis importante é saber estar, saber estar na súa presenza.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano José Manuel Martínez.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

O Evanxeo de hoxe preséntanos con claridade cal é a realidade da persoa humana: coherencias e incoherencias, seguimentos e abandonos, egoísmos e entregas, amores e odios. Tradicionalmente atribuíuse ao mundo a parte negativa da realidade humana, coma se esa parte fose allea a nós e fose extrínseca.

Necesitamos asumir, se aínda non o fixemos, que esa polaridade é característica da persoa e a propia persoa é a que ten que ir modelando, formando e aumentando unha imaxe cada vez máis concordante coa mensaxe de Xesús.

Só desde a idea de ir cambiando e transformando a vida particular de cada un, podemos ir falando dunha auténtica transformación do mundo. Non debemos ter medo ás contradicións que se dan na persoa mesma. Máis ben debemos ter medo á escuridade de non saber cal é o camiño verdadeiramente construtor e base da nosa vida como crentes.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano José Manuel Martínez.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

Continuando co amor, o Evanxeo de hoxe recalca o amor entre os irmáns e as irmás na fe. Un amor que debe ser: operante, benfeitor e concreto. Amar é gastar a vida, empregar a vida, utilizar a vida… para dar VIDA.

Este é o froito de estar enxertados á vide, que é Xesús. O froito é o Amor. Así o entendeu o Apóstolo Santiago ao dicir: “Se algún irmán ou irmá está espido ou carece do mínimo para vivir con dignidade, e algún de vós lle di: “Vai en paz, quéntate e fártate”, pero non fai nada nin lle aporta nada, de que serve? Así tamén a fe, o seguimento de Xesús, se non ten feitos, está realmente morta”.

A vida cristiá é unha continua renovación dese amor pola mensaxe de Xesús traducida en obras concretas, sinxelas e construtoras.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano José Manuel Martínez.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

“Obras son amores y no buenas razones”, di o refrán castelán. E parece feito á medida deste Evanxeo de hoxe. O amor leva consigo, inevitablemente, un compoñente de compromiso asumido de xeito innato e case involuntario. Na nosa vida cotiá, continuamente facemos xestos e accións polas persoas queridas, polas persoas próximas, pola nosa familia.

A nosa adhesión á persoa de Xesús non significa o noso seguimento a unha persoa física. Supón asumir todo o que leva consigo esa persoa: os seus sentimentos, os seus desexos, os seus traballos, as súas inquedanzas.

Niso se traduce o amor á persoa de Xesús, o amor aos seus mandamentos, a permanencia no seu amor. Ese amor traducido como inquedanzas e desexos. Pero teñamos claro que ese amor é voluntario, espontáneo, sincero, pleno e permanente; que se alimenta día a día co noso trato con Aquel que nos ama ata o extremo.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano José Manuel Martínez.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

Hoxe meditamos un evanxeo no que podemos imaxinar a Xesús rodeado dos seus amigos, os Apóstolos, e seguramente no Cenáculo. Un ambiente de especial proximidade e un momento no que Xesús lles transmite as súas últimas ensinanzas.

Para que poidamos dar froitos bos, necesitamos e debemos estar unidos á persoa de Xesús. A súa mensaxe é a única verdadeira e fiable para construír, para salvar, para edificar, para solidificar. Fóra desa mensaxe non hai Vida, non hai dignidade, non hai humanización. Fóra da súa persoa só podemos atopar desigualdade, inxustiza e morte.

O compromiso de coherencia é claro: unidos á Vide, é dicir a Xesús, seremos xeradores e produtores de froitos vitais para os nosos irmáns e irmás, froitos de Vida e de Esperanza.

Desde la Diócesis de Tui-Vigo, a través de la Vicaría de Pastoral y la delegación de Medios de Comunicación Social, te proponemos este itinerario de espiritualidad para rezar con el Evangelio de cada día desde la Cuaresma hasta Pentecostés.

Reflexión escrita por el sacerdote diocesano José Manuel Martínez.

Música © Mingos Lorenzo.

_______________

“Déixovos a paz, douvos a miña paz… non se acovarde o voso corazón”. Esta frase de Xesús transmítenos unha realidade auténtica que se trata de que a súa mensaxe é segura, é fiable, é veraz; e, polo tanto, aporta paz á persoa seguidora de Xesús. Tamén aporta forza e valentía diante de tantos atrancos da vida. Trátase dunha ensinanza que lles imparte aos Apóstolos pouco antes de pasar pola Paixón e a súa Morte.

Ante situacións de dor, de soidade, de desalento, de caídas, de tristura, lembremos: “O Príncipe deste mundo non ten poder sobre min”. A loita entre o Ben e o Mal tivo o seu resultado definitivo fai máis de 2.000 anos. O Ben gañou ese enfrontamento e para sempre. Nós somos os encargados de continuar eliminando e barrendo esas parcelas de Mal que nos imos atopando no transcurso de cada día.