غزل نمره ۰۴۵

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلان

در اين زمانه رفيقی که خالی از خلل است

صراحی می ناب و سفينه غزل است

جريده رو که گذرگاه عافيت تنگ است

پياله گير که عمر عزيز بی بدل است

(گواه سخن)

نه من ز بی‌عملی در جهان ملولم و بس

ملالت علما هم ز علم بی‌عمل است

به "چشم عقل" در اين رهگذار پرآشوب

جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است

(گواه سخن)

بگير طره مه‌چهره‌ای و قصه مخوان

که سعد و نحس ز تاثير زهره و زحل است

دلم اميد فراوان به وصل روی تو داشت

ولی اجل به ره عمر رهزن امل است

به هيچ دور نخواهند يافت هشيارش

چنين که حافظ ما مست باده‌ی ازل است

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations