Jan Pieter de Groot is een speurneus in hart en nieren. Eén uitdaging voor deze onderzoekende geest zijn merklappen uit vorige eeuwen: de sport is om uit te vinden wie ze maakte, op basis van een paar initialen en een jaartal.

Of het nu een grote internationale tentoonstelling is, of een verzameling pijpenkopjes in een schoenendoos: voor museumdirecteur nét af Harry Tupan is het in essentie hetzelfde en draait alles om die ene emotie: verwondering.

Voormalig directeur Harry Tupan neemt ons in deel 3 van Tupans Tijdreis mee in de wereld achter de schermen van het museum. Van diplomatieke ontmoetingen tot internationale topstukken en de ethische dilemma's van vandaag de dag.

In Tupans Rijdreis lopen we kriskras door de carrière van Harry Tupan. In deel 2 aandacht voor onder meer geschiedenis en vooroordeel, 'Mensen, realiseer je: de beschaving is bij ons in Drenthe begonnen'.

In Tupans Rijdreis lopen we kriskras door de carrière van Harry Tupan, en houden hier en daar stil bij markante hoogtepunten in zijn 45-jarige loopbaan bij het Drents Museum in Assen.

Een woning in Veenhuizen blijkt tijdens de Tweede Wereldoorlog een onderduikadres en opslagplaats voor wapens te zijn geweest. In de slotaflevering van de podcastserie Drenthe Toen bezoeken we het huis samen met de huidige bewoonster.

"Onze vader heeft altijd gezegd: 'Door mijn sportlichaam heb ik het concentratiekamp overleefd." De kinderen van verzetsman Wiebo Laméris zijn daar ook van overtuigd: "Doodziek was hij, maar hij lééfde".

De middag begint vredig, met een gezamenlijke maaltijd; de pot schaft zuurkool. Maar de vrede vervliegt als er op de deur wordt gebonsd. De bezetter staat voor de deur. De vader wordt afgevoerd. Het gezin Laméris is in een nachtmerrie beland.

Een klein huis in Veenhuizen met verborgen ondergrondse ruimtes en een geschiedenis die lang verborgen bleef. In deel 1 van deze radio- en podcastserie duikt Lydia Tuijnman met de bewoners van toen in dit bijzondere oorlogsverhaal.

Tussen platen hardsteen en slijpmachines duiken miljoenen jaren oude zeelelies op. In de werkplaats van de firma Ridder in Bovensmilde wordt duidelijk: ook een grafsteen kan  een prehistorisch verhaal vertellen.