Leander Janse gaat in deze lezing in op een diepgeworteld misverstand dat veel gelovigen hebben: het idee ‘ik wil wel, maar God niet.’ Hij laat zien hoe we vaak een verkeerd beeld van God hebben, alsof Hij een norse, onwillige God zou zijn die met veel moeite en na lang aarzelen ons genade schenkt.

Aan de hand van het verhaal van de melaatse man die bij Jezus komt, laat Leander zien hoe Jezus juist ‘innerlijk met ontferming bewogen’ was. Hij citeert Jezus’ krachtige antwoord: ‘Ik wil het.’ Dit wordt ondersteund door tien voorbeelden uit de Bijbel die Gods bereidwilligheid tonen, van Adam en Eva tot een verwijzing naar Openbaring.

De kernboodschap is dat we God niet moeten wantrouwen. Het is niet zo dat wij meer willen dan God - integendeel. Zoals Leander het verwoordt: ‘Hoe kom je erbij dat jij liever zou willen dan Hij?’ Het probleem ligt niet bij Gods bereidheid, maar bij ons zicht op Zijn genade.

De lezing eindigt met een ontroerend verhaal over een weggelopen zoon die bang is om thuis te komen. Als teken van welkom vraagt hij om één witte handdoek in een boom - maar zijn ouders laten op een andere manier merken hoe welkom hij is. Zo is God ook: niet karig met genade, maar ruimhartig verwelkomt Hij een ieder die tot Hem komt.