Jerzy Giedroyć urodził się na początku XX w. w Mińsku, pod zaborem rosyjskim, w rodzinie książęcej. Kształcił się w Moskwie, Mińsku, a następnie w Warszawie. W młodości związał się z takimi czasopismami jak „Myśl Mocarstwowa”, „Bunt Młodych” i „Polityka”. Ich tytuły odzwierciedlały jego aktualne poglądy i ich ewolucję. Przed II wojną światową pracował w kilku ministerstwach, a po jej wybuchu przedostał się do Rumunii. Później trafił do 2 Korpusu Polskiego, gdzie redagował pismo „Orzeł Biały”, skierowane do polskich żołnierzy dla pokrzepienia serc. Przede wszystkim jednak był znany jako założyciel w 1946 r. Instytutu Literackiego, w 1947 r. miesięcznika „Kultura”, a także „Zeszytów Historycznych” w 1962 r. W swojej francuskiej siedzibie Maisons-Laffite skupił grono znakomitych pisarzy i myślicieli, którzy dzielili się swoją wizją Polski i regionu środkowowschodniego. Instytut był symbolem niezależnej myśli i wyrastał poza tradycyjne rozumienie emigracji. Tworzyło go zaledwie kilka bliskich Giedroyciowi osób. Na łamach „Zeszytów Historycznych” wydawanych do 2010 r. toczyły się ważne dyskusje historyczne. Zostawił przesłanie, aby nie bać się podejmowania nawet najtrudniejszych tematów, ponieważ tylko w ten sposób można zerwać z upiorami przeszłości.Zapraszamy do wysłuchania i obejrzenia rozmowy z dr hab. Sławomirem Łukasiewiczem, profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.#historiabezkitu Zapraszamy do wsparcia naszej działalności poprzez serwisy: Patronite.pl/historiabezkitu.pl czyBuycoffee.to/historiabezkituZajrzyjcie również na naszą stronę internetową: https://historiabezkitu.pl