Jeugd

John Stotts’ vader maakte carrière in de medische wetenschap en stond hoog aangeschreven in zijn vak. Voor hem was het uitgangspunt de rede, op alle terreinen van het leven. Moeder Lily was van Lutheraanse afkomst en leerde haar kinderen kerkgang, Bijbellezen en bidden tot onderdeel maken van hun bestaan. Vader Stott bezocht de kerk slechts twee tot drie keer per jaar.

Tijdens zijn studie typeerde men John als vriendelijk, open, sociaal en sensitief. Onder de bediening van schooljongenspastor Eric Nash kwam John tot bekering. John wilde predikant worden, maar zijn vader hield dit tegen. Dankzij bemiddeling door de bisschop die toestemming zou moeten verlenen, werd het intreden als kandidaat voor de opleiding uitgesteld. Tijdens de oorlog bleek John pacifist. Dit maakte zijn vader, die op dat moment aan het front diende, woedend. Hij weigerde de opleiding van John te betalen. Hoewel ook dat punt van twist uiteindelijk geplooid werd.

Pastor

Als schooljongen kwam John onder de indruk van de bediening van Eric Nash. Hij organiseerde jaarlijks zomerkampen die voor generaties jongens van bijzondere betekenis werden. Nash wilde Groot-Brittannië winnen voor Christus. Jarenlang zou John als zijn ‘kampsecretaris’ fungeren, waarbij hij zaken tot in de puntjes regelde.

Op een bepaald moment spreekt John als jonge pastor een jongen die een eind aan zijn leven wil maken. Hij geeft hem de opdracht om te wachten tot na het zomerkamp en ondertussen het evangelie van Johannes te lezen. De jongen zond hem in die periode twee brieven vol bitterheid over God. Bij John’s terugkomst in Londen zei de tiener echter: ‘Ik heb besloten dat ik deze dag, waarop ik een eind aan mijn leven wilde maken, christen te worden.’ Stott vroeg hem waarom. De jongen antwoordde dat de manier waarop Jezus gekruisigd werd niet eerlijk was, het was namelijk Goede Vrijdag die dag. Vervolgens nam John later die dag met hem het ABC van Erik Nash door: 

• Admit (or acknowledge) your need of Christ.
• Believe that Christ died for you.
• Come to him.

Hij riep de jongen op om Jezus die klopte aan zijn deur toe te laten. Zonden te belijden. De jongen werd christen.

Onderklasse

John had een zwak voor de onderklasse in de Londense samenleving. Om het leven van zwervers beter te begrijpen, kleedde hij zichzelf als zwerver en mengde zich onder hen. Toen hij in een hostel voor daklozen wilde slapen, zag hij hoe een officier van het Leger des Heils een man bruusk behandelde. Toen viel de ‘dakloze’ Stott uit zijn rol: ‘Als een Heilsofficier zou je deze man moeten winnen voor Christus, in plaats van hem op deze manier behandelen!’ Niet veel later werd hij in een andere instelling herkend als iemand die geen dakloze kon zijn. Voor John was dit een manier om een deel van Londen te leren kennen, dat zich anders aan zijn blikveld onttrok.

Leestip en bron: Basic Christian – The inside story of John Stott, R. Steer (2009).